PSY STRÓŻUJĄCE
pixabay.com/images/id-2993491/
Witaj w świecie czworonożnych strażników, gdzie lojalność i odwaga idą łapa w łapę! W naszym artykule opisaliśmy psy stróżujące, które są nie tylko niezastąpionymi towarzyszami, ale też niezawodnymi obrońcami dobytku. Dowiesz się, jakie rasy psów najlepiej sprawdzą się w roli stróża, jakie są ich główne zadania oraz jak odpowiednio dbać o te niezwykłe zwierzęta. Przyjrzymy się różnym aspektom ich treningu, od wstępnych etapów szkolenia po specjalistyczne umiejętności, jakie mogą posiadać psy stróżujące. Niezależnie od tego, czy interesujesz się psami rasowymi, czy mieszańcami, artykuł ten dostarczy Ci cennych informacji na temat tych wspaniałych ras psów. Zapraszamy do lektury!
Spis treści
Psy stróżujące – jakie są ich zadania?
Psy stróżujące to psy pracujące, których zadaniem jest:
- Ochrona dobytku: domu, mieszkania, posesji, gospodarstwa
- Pomoc w pracy strażnikowi lub dozorcy
W zależności od konkretnych potrzeb opiekuna praca psów stróżujących może przyjmować różne formy, wobec tego różne będą metody ich szkolenia.
Pies stróżujący – podstawy opieki
Psy stróżujące pracują pilnując teren. Wobec tego nie można od nich wymagać, że zachowają czujność przez 24 godziny na dobę. Obowiązkiem opiekuna jest zapewnienie psu odpoczynku.
Psy stróżujące przez dużą część dnia powinny przebywać w kojcu. Miejsce to powinno być usytuowane na uboczu i w miarę możliwości odizolowane od pilnowanego terenu – psy stróżujące nie powinny widzieć, jak w ciągu dnia obcy ludzie, interesariusze wchodzą i wychodzą z terenu posesji – to będzie dezorientowało psa i czyniło mniej sprawnym podczas stróżowania.
Pies stróżujący – wstępne szkolenie
Bez względu na to czy pies będzie sygnalizował obecność obcych (stróż alarmujący), czy będzie pełnił rolę stróża obronnego, wstępne szkolenie psa będzie odwoływało się na jego naturalnych popędach.
Opiekun nie powinien hamować zachowań młodego psa, które są wyrazem jest popędu do ochrony terytorium. Szczenię psa stróżującego powinno traktować każdego obcego, który pojawi się na terenie jego pracy, jako intruza. Pies nie może oswajać się z gośćmi. Psa nie wolno karcić za to, że oszczekuje obcych, wchodzących na jego teren. Gdy w domu rozlega się dzwonek, pobudź psa i chwal za szczekanie, następnie odprowadź psa do kojca i dopiero później wprowadź gościa.
Błędem jest natomiast zachęcanie i chwalenie psa za oszczekiwanie, czy nawet atakowanie osób, które przechodzą za ogrodzeniem.
Błędem jest również przekonanie, że pies stróżujący nie potrzebuje spacerów. Zamknięty pies nie zrealizuje swoich potrzeb nawet jeśli teren będzie duży. Często psy takie pożytkują czas na kopanie dołów i oszczekiwanie przechodniów. Ponadto pies, który całe życie spędza na swoim terenie, staje się niepewny i może zacząć reagować lękiem na nieznane mu bodźce.
Wstępne szkolenie powinno obejmować naukę podstawowych komend dla psa: przychodzenie na rozkaz do nogi, siadanie, warowanie, pozostawanie w miejscu w nakazanej pozycji. Przydatną umiejętnością będzie przeszukiwanie terenu na rozkaz przewodnika. Niezbędnym elementem szkolenia psów stróżujących jest nauczenie psa, by nie przyjmował pokarmu od obcych. Istotne jest też oduczenie psa jedzenia pokarmu, który znajdzie na ziemi.
Zabezpiecz swojego psa przed kleszczami i pchłami
Reklama
Psy stróżujące – alarmujące
Psy stróżujące alarmujące mogą pełnić rolę sprawnego pomocnika dla człowieka, który pilnuje dużego obiektu. Zadaniem psa alarmującego jest odstraszenie obcych – pies taki nie będzie jednak w stanie podjąć walki z napastnikiem. Pies stróżujący – alarmujący nie stanowi poważnego zagrożenia dla osób, które wejdą na teren posesji, nie wymaga więc specjalnego nadzoru.
Psy alarmujące to zwierzęta z natury czujne, silnie przywiązujące się do miejsca, z wrodzoną skłonnością do strzeżenia swojego terytorium, ruchliwe o żywym temperamencie. Są to zwykle psy o małej albo średniej pewności siebie, co wpływa na ich tendencję do pilnowania. Większość psów rasowych, jak i mieszańców nada się do tej pracy.
Psy stróżujące – trzymane na uwięzi
Bywają sytuacje, w których opiekun nie może umożliwić psu, by biegał luzem. W takiej sytuacji można zastosować pracę na uwięzi – pod warunkiem, że czas spędzony przez psa na uwięzi nie będzie godził w jego dobrobyt – w Polsce czas, jaki pies może spędzić na uwięzi określają ściśle przepisy Ustawy o ochronie zwierząt:
Art. 9. 1. Kto utrzymuje zwierzę domowe, ma obowiązek zapewnić mu
pomieszczenie chroniące je przed zimnem, upałami i opadami atmosferycznymi, z
dostępem do światła dziennego, umożliwiające swobodną zmianę pozycji ciała,
odpowiednią karmę i stały dostęp do wody.
2. Zabrania się trzymania zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały dłużej
niż 12 godzin w ciągu doby lub powodujący u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie
oraz niezapewniający możliwości niezbędnego ruchu. Długość uwięzi nie może być
krótsza niż 3 m.
Poza względami bezpieczeństwa, gdy opiekun nie ma stałego nadzoru nad psem, za taką formą pracy przemawia efekt uwięzi – pies ma wyznaczony teren, po którym może się poruszać i ma prawo bronić tego terenu.
Psy stróżujące – obronne
Psy stróżujące obronne mają za zadanie pilnować majątku, podejmując walkę z obcymi, którzy weszli na teren posesji. Pies stróżująco-obronny powinien właściwie towarzyszyć w pracy strażnikowi – nie ma wątpliwości, że pies obronny nie będzie w stanie unieszkodliwić przestępcy i pilnować go przez kilka godzin, aż do powrotu opiekuna. Atakujący pies obronny może w ostateczności zabić napastnika i właściciel takiego psa musi mieć świadomość możliwych konsekwencji.
Psem stróżującym obronnym może być zwierzę o wybitnych predyspozycjach użytkowych, cechujące się dużą pewnością charakteru, ostrością, popędem do walki i ochrony terytorium, twardością i wytrwałością.
Psy stróżujące – doberman
pixabay.com/images/id-4017250/
Wysokość w kłębie dobermana
Pies: 68-72 cm
Suka: 63-58 cm
Doberman waga
Suka: 32-35 kg
Pies: 40-45 kg
Już we wzorcu rasy fci określono, że doberman to pies przyjazny i łagodny, który jest bardzo oddany dzieciom i kocha swoją rodzinę. Przez ten fakt dobermany nie lubią pozostawać same przez długie godziny. Długie rozłąki mogą doprowadzić do powstania lęku separacyjnego i problemów behawioralnych.
Pies tej rasy powinien wykazywać się średnią pobudliwością. Jest to pies łatwy w ułożeniu. Powinien być pewny siebie i nieustraszony.
Psy tej rasy względem obcych są nieufne. W połączeniu z silnym instynktem terytorialnym oraz czujnością są idealnymi kandydatami na psa stróżującego.
Psy stróżujące – owczarek niemiecki
Dog photo created by wirestock – www.freepik.com
Wysokość w kłębie owczarka niemieckiego
Psy: 60-65 cm
Suki: 55-60 cm
Owczarek niemiecki – waga
Psy: 30-40 kg
Suki: 22-32 kg
Owczarek niemiecki to pies, który bardzo mocno przywiązują się do wszystkich członków rodziny. Nie wykazuje niezależności, wręcz przeciwnie preferuje obecność opiekuna. Psy tej rasy źle znoszą samotność. Lubią zabawy, zwłaszcza te, które pozwalają im zwiększyć aktywność ruchową np. dogtrekking. Mimo swojego spokojnego usposobienia owczarki niemieckie sprowokowane w sytuacji zagrożenia będą bronić terytorium i opiekuna. Wybierając się na spacer z rodziną z małymi dziećmi należy mieć na uwadze, że pies może bronić dzieci przed obcymi osobami.
Przeczytaj cały artykuł opisujący rasę owczarka niemieckiego
Zabezpiecz swojego psa przed kleszczami i pchłami
Reklama
Psy stróżujące – moskiewski stróżujący
Edmontcz, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons
Wysokość w kłębie rosyjskiego stróżującego
Psy i suki: 66-78 cm
Rosyjski stróżujący – waga
Psy: od 60 kg
Suki: od 45 kg
Moskiewskie stróżujące, to psy obronne z przeznaczeniem do stróżowania z silnie rozwiniętym instynktem terytorialnym. Pies tej rasy cechuje się inteligencją, odwagą oraz upartością. Jest to również jedna z ras uznanych w Polsce za agresywne, wymagająca specjalistycznego szkolenia. Psy te bardzo łatwo sprowokować do ataku, a wysoka aktywność i zwinność powoduje, że potencjalny intruz nie będzie miał szans w starciu z tym dużym psem.
Moskiewski stróżujący to pies bardzo niezależny, którego trudno będzie sobie podporządkować. Rasa ta nie nadaje się do życia w mieście. Psa nie należy zostawiać z małymi dziećmi sam na sam. Nie jest to również rasa, którą można byłoby polecić osobom starszym.
Przeczytaj cały artykuł opisujący rasę moskiewskiego stróżującego
Psy stróżujące – kangal
pixabay.com/images/id-3883109/
Wysokość kangala w kłębie
Pies: 72-78 cm
Suka: 65-73 cm
Kangal – waga
Pies: 48-60 kg
Suka: 40-50 kg
Kangal to pewny i odważny pies, który nie wykazuje agresji, jest to rasa naturalnie niezależna, której celem jest praca przy stadach. Kangala cechuje duża lojalność wobec swojego przewodnika. Ten Turecki pies to zatem doskonały stróż, który będzie bronił terenu, na którym pracuje.
Psy tej rasy są wyjątkowo przywiązane do swojego pana, wobec którego wykazują się całkowitą lojalnością. Do obcych kangale podchodzą z dużą rezerwą.
W kontaktach z dziećmi kangal jest zwykle bardzo delikatny i opiekuńczy – nie jest jednak wskazane, by pozostawiać dzieci z tym psem bez nadzoru opiekuna.
Do psów intruzów kangal może wykazywać silną agresję.
Mimo podatności na szkolenie, jest to pies bardzo samodzielny oraz o dużym potencjale agresji, co powoduje, że nie jest to pies łatwy w prowadzeniu. Pod żadnym pozorem nie wolno łączyć tej rasy z innymi psami o dominującym charakterze.
Psy stróżujące – mastif tybetański
Tibetan Paradise, via Wikimedia Commons
Wielkość w kłębie psa rasy mastif tybetański
Pies: 66- 70 cm
Suka: 60- 68 cm
Waga psa rasy mastif tybetański
Pies: 55–80 kg
Suka: 55–80 kg
Mastif tybetański silnie związuje się z rodziną, lecz nie jest psem okazującym uczucia. Więzi z psem warto wzmacniać wspólną zabawą, której mastif oddaje się z zamiłowaniem, nawet w późnym wieku. Mastif to z natury spokojny, opanowany i zrównoważony pies, jednak zaskoczony lub źle traktowany może reagować bardzo gwałtownie. Psy te są stworzone do stróżowania, są mądre i bacznie śledzą otoczenie. Nikt kto zobaczy lub usłyszy szczekanie mastifa nie zapędzi się na jego teren. Mastify nie mają skłonności niszczycielskich, jeśli mają angażujące zajęcie, nie są to też psy skore do ucieczek. Dog tybetański ma silnie rozwinięty instynkt ochronny, który nie pozwala mu opuścić warty. Nie wolno zapominać, że nawet pies stróżujący nie zadowoli się wyłącznie wyjściem na ogród, a zaaranżowany kontakt z współbraćmi jest jak najbardziej pożądany i potrzebny do właściwego funkcjonowania społecznego psa.
Przeczytaj cały artykuł opisujący rasę mastifa tybetańskiego
Psy stróżujące – owczarek podhalański
В’ячеслав Хворостяний, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons
Wielkość w kłębie psa rasy owczarek podhalański
Pies: 65-70 cm
Suka: 60-65 cm
Owczarek podhalański – waga
Pies: 30-40 kg
Suka: 30-40 kg
Owczarek podhalański to duży pies stróżujący o bardzo czułym sercu. Silnie związuje się z rodziną i jest jej bardzo oddany. Uwielbia spędzać czas z dziećmi, wobec których jest niezwykle łagodny i cierpliwy. Nie należy zapominać, że jest to duży pies, a niewłaściwie traktowany będzie się bronił – dzieci powinny być nauczone relacji z psem, lecz nigdy nie powinny pozostawać z nim bez nadzoru, mimo jego anielskiej cierpliwości. Pies podhalański nie należy do wyczynowców, ale lubi się bawić. Zabawa powinna być średnio intensywna, a sam owczarek, gdy uzna, że ma dość, zwyczajnie oddala się na spoczynek. Owczarek podhalański dogada się ze wszystkimi zwierzętami dorastającymi razem z nim i obdarzy je „parasolem ochronnym” bez względu na rasę.
Przeczytaj cały artykuł opisujące rasę owczarka podhalańskiego
Psy stróżujące – airedale terrier
pixabay.com/images/id-3526279/
Wysokość w kłębie airedale terriera
Pies: 58-61 cm
Suka: 56-59 cm
Airedale terrier – waga
Pies: 18-24 kg
Suka: 17-22 kg
Airedale terrier to pies niezwykle czuły, jak na teriera. Zwłaszcza szczenięta uwielbiają zabawy, dzięki którym mogą spożytkować swoją energię. To pies spokojny o wysokiej inteligencji z silnym instynktem łowcy. Jak w przypadku innych terrierów jest to pies niezależny, uparty, który może postawić na swoim. Airedale jest dosyć szczekliwy, dlatego może pracować jako pies stróżujący. Może mieć również skłonność do ucieczek, a jeśli jego potrzeby ruchowe nie są realizowane, to również może niszczyć przedmioty. Pies tej rasy powinien trafić pod opiekę osoby doświadczonej.
Psy stróżujące – bernardyn
pixabay.com/images/id-1564978/
Wysokość w kłębie bernardyna
Pies: 70-90cm
Suka: 65-80cm
Waga bernardyna
Pies: 55-90kg
Suka: 50-75kg
Bernardyny to rasa psów o muskularnej budowie, w których kryje się łagodna dusza. Kochają człowieka i nie wykazują wobec ludzi zachowań agresywnych. Bardzo trudno wyprowadzić bernardyna z równowagi, choć nie jest to niemożliwe. Charakter bernardyna powoduje, że częściej przyjmuje postawę dezaprobaty wobec zaczepek, aniżeli postawę kontrataku. Olbrzym ten lubi zabawę na równi z czułościami, których potrzebuje do budowania silnej więzi z opiekunami. Bernardyna nie trzeba namawiać do aktywności, lecz nie wolno też do niej zmuszać. Bernardyn jest inteligentny i szybko przyswaja nowe umiejętności, które może wykorzystywać jako stróż lub opiekun innych zwierząt i ludzi. Psy tej rasy do obcych podchodzą zachowawczo, ale bez strachu.
Psy stróżujące – owczarek środkowoazjatycki
pixabay.com/images/id-2826301/
Wysokość w kłębie rasy owczarek środkowoazjatycki
Psy: od 70 cm
Suki: od 65 cm
Owczarek środkowoazjatycki – waga
Psy: nie mniej niż 50 kg
Suki: nie mniej niż 40 kg
Owczarek środkowoazjatycki to pies inteligentny i o silnym charakterze, co może rodzić problemy, podczas układania psa. Jest to pies zrównoważony i spokojny, jednak natura obdarowała go silnym instynktem do stróżowania, przez co pies tej rasy jest bardzo nieufny wobec obcych. Jak na psa pasterskiego przystało owczarek środkowoazjatycki to pies niezależny, samodzielny, który nie potrzebuje pomocy człowieka. Bardzo dobrze znosi samotność, co nie oznacza, że powinien żyć bez opiekuna, ponieważ może to negatywnie wpłynąć na jego zachowanie względem ludzi.
Jest to pies, który trudno się uczy, jest uparty i nieustępliwy. Owczarek środkowoazjatycki jest za to bardzo mało szczekliwy. Nie ma skłonności do ucieczek, to pies silnie terytorialny. Doskonale sprawdzi się jako pies pracujący – stróżujący, do pracy w wojsku, policji.
Przeczytaj cały artykuł opisujący rasę owczarka środkowoazjatyckiego
Psy stróżujące – łajka rosyjsko-europejska
By Konrad Loesch – Own work, CC BY 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=741162
Wysokość łajki rosyjsko-europejskiej w kłębie
Pies: 52-58 cm
Suka: 50-56 cm
Łajka rosyjsko-europejska – waga
Pies i suka: 20-30 kg
Łajka rosyjsko-europejska to pies o żywym temperamencie. Jak przystało na szpica, a więc potomka ras pierwotnych łajka to pies bardzo samodzielny, niezależny i odważny. Psy tej rasy wykorzystywane były w przeszłości również do pilnowania zagród i domostw.
Wobec swojej rodziny łajka jest psem czułym, który roztacza opiekę nad stadem. Jest to pies bardzo żywy, zawsze gotowy do zabawy i pracy.
Łajki są bardzo niezależne, dodatkowo nieufne wobec obcych. Dobrze znoszą długie godziny w samotności, są bardzo szczekliwe – stąd ich nazwa. Łajać znaczy z rosyjskiego szczekać.
Swoją samodzielność pies może przejawiać poprzez nieposłuszeństwo. Szkolenie tej rasy wymaga cierpliwości, stanowczości i łagodności. Dodatkowo łajka szybko się nudzi, zatem powtarzanie ciągle tych samych komend nie jest wskazane.
Przeczytaj cały artykuł opisujący rasę łajki rosyjsko-europejskiej
Psy stróżujące – broholmer
By Thrudgelmir – Own work, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8015473
Wysokość w kłębie rasy broholmer
Pies: około 75 cm
Suka: około 70 cm
Broholmer – waga
Pies: 50-70 kg
Suka: 40-60 kg
Broholmer, zgodnie ze wzorcem rasy, jest psem przeznaczonym do towarzystwa oraz do stróżowania. Nie może żyć w kojcu zewnętrznym, gdyż jest psem rodzinnym, a izolowanie negatywnie wpływa na charakter i temperament psa. Stały kontakt z człowiekiem jest niezębny do prawidłowego funkcjonowania broholmera. Ten olbrzym może robić wrażenie ociężałego, lecz tak nie jest. Broholmer jest aktywny i wymaga dużej dawki ruchu. Lubi zabawy z dziećmi, ale zawsze powinny one odbywać się pod nadzorem dorosłych. Choć jest wobec dzieci cierpliwy, to z jego masą i siłą dziecko sobie nie poradzi, łatwo tu o przypadkowe potrącenie czy przydepnięcie.
Źródła
M. Nowicka, A. Boczula, Psy obronne, Wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1998.
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19971110724/U/D19970724Lj.pdf
Redakcja
Przeczytaj inne ciekawostki o zwierzętach
Bardzo przyjemnie się czyta . Pozdrawiam