DOG ARGENTYŃSKI – hodowla, szczeniaki, wychowanie
f/orme Pet Photography, CC BY-SA 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0>, via Wikimedia Commons
Dog argentyński powstał dzięki argentyńskim braciom Martinez. Antonio stworzył i ukształtował rasę, a Augustin doprowadził do jej uznania przez organizacje kynologiczne.
Spis treści - kliknij strzałkę
Podstawowe informacje o dogu argentyńskim
🌅 Kraj pochodzenia | Argentyna |
🐶 Numer wzorca FCI | 292 |
➡ Waga | 40 – 45 kg |
❤ Długość życia | 10 – 12 lat |
💢 Charakter | Dog argentyński to molos o dobrym sercu, opiekuna darzy bezwarunkową i nieograniczoną miłością. |
Dog argentyński – pochodzenie i historia rasy
Dog argentyński to rasa psów, która powstała w Argentynie w prowincji Cordoba. Twórcą rasy dogo argentino był chirurg doktor Antonio Nores Martinez, który w celu stworzenia nowej rasy posłużył się „bojowym psem z Cordoby” o białym umaszczeniu. Martinez rozpoczął program hodowlany doga argentyńskiego już w 1928 roku, krzyżując psa z Cordoby z buldogami, dogami niemieckimi, mastyfami pirenejskimi, bulterierami, bokserami, dogami z Bordeaux oraz wilczarzami irlandzkimi.
Pożądane cechy dogo argentino
Celem Martineza było stworzenie rasy psa o dużej sile i wytrzymałości, doskonałym węchu i odwadze, które byłby idealnym psem myśliwskim pracującym w sforze, gotowym do polowania na dziki pekari, a nawet pumy. Dodatkowo bardzo pożądaną cechą było białe umaszczenie, które sprawdzało się w ciepłym klimacie Argentyny.
Opracowany wzorzec doga argentyńskiego został zaprezentowany i zaakceptowany w 1947 roku, podczas zebrania Stowarzyszenia Myśliwych w Buenos Aires.
Uznanie rasy przez organizacje kynologiczne
Dogo argentino został uznany za odrębną rasę przez FCA i SRA w 1964 roku. Z kolei FCI wpisało doga argentyńskiego na swoją listę psów rasowych 31 lipca 1973 roku.
Dog argentyński w Polsce
Dog argentyński to w Polsce rasa bardzo egzotyczna. Istnieje dosłownie kilka hodowli, w których można kupić dogo argentino.
Jak wygląda dog argentyński?
Dog argentyński to pies o atletycznej budowie. Głowa osadzona jest na mocnej i grubej szyi bez podgardla. Głowa także jest mocna, a przy tym silna. Stop psa jest wyraźny, ale bez przesadnej głębokości czy ostrych rysów. Nos psa jest wybarwiony wyłącznie na czarno, tak jak powieki i wargi. Długość kufy jest taka sama jak długość czaszki. Duże policzki psa okryte są grubą skórą bez fałd. Średniej wielkości oczy doga argentyńskiego mają kształt migdała, a osadzone są szeroko i frontalnie. Oczy wybarwione są na ciemny kolor lub mają barwę orzecha. Uszy doga są osadzone wysoko i daleko od siebie, mają średnią długość, są płaskie, grube, a w spoczynku wiszą na tylnej części polików. Tułów psa jest prostokątny. Grzbiet u psa lekko opada ku tyłowi, ale linia ta nie jest na żadnym odcinku zapadnięta. Szeroki i mocny grzbiet wieńczy krótki i szeroki zad i lędźwie. Lekko opadający zad wieńczy długi, swobodnie zwisający ogon. Atletyczne ciało dźwigane jest przez wyraźnie umięśnione nogi o krótkich zwartych łapach.
joseltr, CC0, via Wikimedia Commons
Dog argentyński – gdzie szukać hodowli?
Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli doga argentyńskiego jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.
ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.
Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników doga argentyńskiego.
Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla doga argentyńskiego nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.
Dog argentyński – chów czy hodowla?
Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta doga argentyńskiego jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.
Celem chowu jest stworzenie dogowi argentyńskiemu prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.
Celem hodowli doga argentyńskiego jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.
Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji doga argentyńskiego swojego oddziału ZKwP.
Dog argentyński z hodowli – na co zwrócić uwagę?
Przed wyborem doga argentyńskiego z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.
Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.
Dog argentyński nie może być krzyżowany z inną rasą, a więc para rodzicielska musi być reprezentować tę samą rasę.
Dog argentyński – wady dyskwalifikujące szczenięta
Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących doga argentyńskiego z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:
- agresję
- lękliwość
- nos bez pigmentacji powyżej 2 roku życia
- nos czekoladowy
- obwisłe wargi
- przodozgryz
- tyłozgryz
- oczy niebieskie lub różnobarwne
- głuchota
- długa sierść
- łaty na tułowiu
- więcej niż jedna łata na głowie
- wysokość w kłębie poniżej lub powyżej limitu
- brak typu rasy
- nieodpowiedni wyraz płci
- wyraźne wady budowy lub zachowania
- Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie
Dog argentyński – możliwe dziedziczenie chorób
Dog argentyński, jak wiele innych ras psów, narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby psów tej rasy to:
- Głuchota
- Dysplazja stawów biodrowych
- Kardiomiopatia rozszerzeniowa
- Alergie skórne
- Skręt i rozszerzenie żołądka
Szczeniaki doga argentyńskiego – charakter
Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.
Dog argentyński to rasa psów wyhodowana w celu polowań na dużą zwierzynę, szczególnie drapieżniki, które stanowiły istotne zagrożenie dla zwierząt hodowanych na rozległych pastwiskach Argentyny. Obecnie rasa psów wykorzystywana jest także do pracy w policji i straży granicznej.
Dogo argentino to molos o dobrym sercu, opiekuna darzy bezwarunkową i nieograniczoną miłością. Przywiązuje się do rodziny, jednak uznaje tylko jednego przewodnika. To rasa, która potrzebuje dużej dawki ruchu, uwielbia żwawe zabawy, na które reaguje z ożywieniem. Siła fizyczna i energia doga stanowi mocny kontrast do jego przyjaznego i łagodnego wyrazu. Dobrze socjalizowany powinien być spokojnym psem, jednak trzeba zachować ograniczone zaufanie, ponieważ instynkt myśliwego może spowodować, że dogo argentino potraktuje inne zwierzęta, podczas spaceru, jako swoją zdobycz.
Zainteresowany czymś pies od razu staje się bardziej naprężony oraz szybko i stanowczo reaguje. Podpowiedzią dla osoby szkolącej zawsze będzie ogon, który z wiszącego, przy pobudzeniu, łukowato wznosi się ponad grzbiet i uszy, które z zakrywających poliki, stają się półstojące.
W pracy myśliwego pracuje doskonale rozwiniętym zmysłem węchu, a nie głosem. Jest sprytny, zwinny, zdecydowany i nadzwyczaj odważny. Dog argentyński nie jest psem niezależnym, źle znosi samotność, dlatego powinien być blisko rodziny. Nie jest to pies szczekliwy, może mieć jednak skłonność do niszczenia przedmiotów, a nie wybiegany do ucieczek na spacerze.
Nie jest to jednak idealny wybór na pierwszego psa w domu. Opiekun powinien mieć doświadczenie w układaniu psa o sporej sile i temperamencie, co myśliwski pies z Argentyny. Dog argentyński jest psem bystrym. Pies nigdy nie powinien zachowywać się agresywnie czy lękliwie wobec człowieka, są to cechy niedopuszczalne u rasy i bezwzględnie dyskwalifikują psa z dalszej hodowli.
Pies ten nie jest polecany do domów z innymi zwierzętami, średnio nadaje się do domu z małymi dziećmi i tym bardziej dla osób starszych. Jest to rasa użytkowa, która potrzebuje dużo ruchu.
Czy dog argentyński to pies dla mnie?
Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:
- Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy aktywne spacery dziennie, gdzie jeden może być treningiem sportowym (np. obrona sportowa)?
- Czy stać mnie na utrzymanie psa?
- Czy posiadam umiejętności, odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak dog argentyński?
Dog argentyński– pies czy suka?
Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka doga argentyńskiego pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem1.
Kupując samca doga argentyńskiego pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.
Suczka doga argentyńskiego będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.
Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.
f/orme Pet Photography, CC BY-SA 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0>, via Wikimedia Commons
Szczeniaki doga argentyńskiego – na co zwrócić uwagę przed zakupem?
Oglądając szczenięta doga argentyńskiego w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia2:
- Czubek głowy małego doga argentyńskiego nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
- Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
- Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
- Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
- Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
- Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
- Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.
Co zrobić po zakupie psa z listy ras psów uznanych za agresywne?
W Polsce obowiązuje Ustawa o ochronie zwierząt (z dnia 21.08.1997 r.), na której podstawie wydano rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (z dnia 28.04. 2008 r.) w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne. Groźne psy zostały ujęte na liście, która obejmuje 11 ras – w tym doga argentyńskiego. Hodowla lub utrzymanie psów ras niebezpiecznych może być potencjalnym zagrożeniem dla ludzi i zwierząt. Posiadanie w Polsce agresywnego psa w związku z rozporządzeniem wiąże się z kilkoma obwarowaniami, a ich spełnienie jest wymagane, by stać się opiekunem niebezpiecznego zwierzęcia.
Opiekun psa z tej listy musi w ciągu 30 dni zgłosić ten fakt w urzędzie gminy odpowiednim do miejsca swojego zamieszkania. Wniosek jaki składa opiekun musi zawierać informacje nie tylko o tym, że posiada psa z wykazu ras psów uznawanych za agresywne, ale wnosić o zezwolenie na jego utrzymanie. Gotowy formularz powinien być dostępny w każdej gminie w wydziale gospodarki komunalnej lub na stronie internetowej placówki. Poza wnioskiem uiszcza się opłatę w wysokości 82 zł, której kwit dołącza się do formularza. Na zezwolenie posiadania psa czeka się do 30 dni, a samo zezwolenie wydaje organ odpowiednich władz: wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Od negatywnego rozpatrzenia wniosku można się odwołać w ciągu 14 dni tą samą drogą.
Jakie dokumenty musisz posiadać, by złożyć wniosek o zezwolenie na posiadanie lub hodowle psów ras uznany za agresywne?
- kopia metryki lub rodowodu każdego psa (oryginał do wglądu)
- kopia dokumentu szczepienia psa lub psów przeciw wściekliźnie (oryginał do wglądu)
- dowód uiszczenia opłaty za wydanie zezwolenia
Brak zezwolenia na posiadanie psa rasy uznawanej za agresywną lub prowadzenie hodowli psów wyszczególnionych na liście psów agresywnych w sprzeczności do informacji zadeklarowanych we wniosku może skutkować cofnięciem zezwolenia, karą grzywny lub aresztem i w procesie sądownym sąd może orzec przepadek zwierzęcia.
Socjalizacja szczeniąt doga argentyńskiego
Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:
- Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
- Baw się ze szczeniakami doga argentyńskiego przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
- Szczenięta doga powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
- Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
- Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
- Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
- Poddaj szczenię dogo argentino 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
- Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
- Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
- Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
- Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
- Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.
Wyprawka dla doga argentyńskiego
Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka doga argentyńskiego już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinna znaleźć się:
- Obroża dla psa lub szelki dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Ortopedycznym legowisku dla psa
- Zabawkach dla psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
- Kagańcu dla psa
Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:
- Macie chłodzącej
- Butelce podróżnej z miską
- Obroży na kleszcze
Kiedy szczepić szczenię doga argentyńskiego
Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień doga argentyńskiego.
- 6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
- 9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
- 12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
- 15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie
Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.
Redakcja
Bibliografia
1 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 10-11.
2 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 12-13.
zkwp.pl/wzorce/292.pdf
fci.be/en/nomenclature/DOGO-ARGENTINO-292.html
Poznaj inne rasy psów
