SETER SZKOCKI | GORDON | cena, charakter, opis rasy
pixabay.com/pl/photos/pies-seter-gordon-zwierzę-4320944/
Seter szkocki to pies myśliwski o szlachetnym wyglądzie, z zacięciem do pracy i zabawy z bliskimi. Seter szkocki to kuzyn setera angielskiego i irlandzkiego.
Spis treści - kliknij strzałkę
Podstawowe informacje o niemieckim seterze szkockim
🌅 Kraj pochodzenia | Wielka Brytania |
🐶 Numer wzorca FCI | 6 |
➡ Waga | 25,5 – 29,5 kg |
❤ Długość życia | 10 – 12 lat |
💢 Charakter | Seter szkocki gordon to pieszczoch, który lubi okazywać czułość. To pies żywiołowo reagujący na zabawę i chętnie podejmujący inicjatywę. |
Seter szkocki – pochodzenie i historia rasy
Setery to długowłosa odmiana wyżłów angielskich, które od XVIII wieku uczestniczyły w polowaniach na dzikie ptactwo w Wielkiej Brytanii. Wspólna nazwa seterów szkockich, angielskich i irlandzkich pochodzi od słowa „to set”, odnoszącego się do umiejętności tych psów, polegającej na przysiadaniu po zlokalizowaniu zwierzyny w oczekiwaniu na myśliwego.
Rozwój rasy gordon setera
Za ojca rasy uznaje się lorda Aleksandra Gordona, który zajmował się hodowlą seterów od 1820 roku i to od jego wkładu w rozwój rasy psy otrzymały swą ostateczną nazwę. Kształtowanie setera szkockiego polegało na ujednoliceniu maści psa i jego cechach użytkowych. Do tego celu lord wprowadził do puli genetycznej bloodhounda. Rasę początkowo nazywano dość prozaicznie jako czarne podpalane psy. W 1861 roku wystawiono jest po raz pierwszy na osobnym ringu, gdzie zwycięzcą został pies Dandy, protoplasta współczesnych seterów szkockich.
Wzorzec rasy opracowany w 1891 roku uściślił zarówno kwestie wyglądu, jak i nazwy, od tej chwili były to gordon setery. W 1927 roku założono Brytyjski Klub Gordon Setera.
Uznanie setera szkockiego przez FCI
Seter szkocki został wpisany na listę ras uznanych przez FCI 28 maja 1963 roku.
Seter szkocki w Polsce
Seter szkocki po raz pierwszy trafił do naszego kraju w XIX wieku i cieszył się sporą popularnością, podczas pieszych polowań na ptactwo, był psem wystawiającym. Dziś nieliczne setery szkockie gordon są psami towarzyszącymi i wystawowymi.
Jak wygląda seter szkocki
Seter szkocki gordon to pies o szlachetnym wyrazie, sylwetką przypomina silnego konia myśliwskiego – huntera. Głowa setera szkockiego jest głębsza niż szeroka. Czaszka jest lekko zaokrąglona; kufa jest długa, o prawie równoległych liniach, nie spiczasta, ani wąska; nos psa jest duży, szeroki, czarny, o szeroko rozwartych nozdrzach. Oczy setera gordona nie są zbyt wypukłe, osadzone są dostatecznie głęboko pod łukami brwiowymi. Uszy psa są średniej wielkości, osadzone nisko i przylegające do głowy.
Szyja setera szkockiego jest długa, sucha, o łukowato wygiętej linii górnej, bez obwisłego podgardla. Tułów psa ma umiarkowaną długość; klatka piersiowa jest głęboka, lecz niezbyt szeroka; ogon jest prosty lub lekko szablasty, nie sięga poniżej stawu skokowego. Chody psa są równe, miarowe, płynne i posuwiste.
Seter szkocki – charakterystyka rasy
Wysokość w kłębie rasy seter szkocki
Pies: 66 cm
Suka: 62 cm
Seter szkocki – waga
Pies: 29,5 kg
Suka: 25,5 kg
Szata setera szkockiego
Seter szkocki gordon ma na głowie, przedniej stronie kończyn i na końcach uszu krótki i delikatny włos. Na pozostałych partiach ciała włos jest średniej długości, płasko przylegający, nie kędzierzawy, ani falisty.
Seter szkocki gordon może występować wyłącznie w odmianie smoliście czarnej z kasztanowym podpalaniem. Dopuszczalne są czarne znaczenia wzdłuż palców i pod żuchwą.
Kategoria wielkości setera szkockiego
Seter szkocki jest psem dużej rasy.
Jak długo żyje seter szkocki?
Seter szkocki gordon żyje od 10 do 12 lat.
Seter szkocki – usposobienie i charakter
Seter szkocki gordon to inteligentny, pojętny, pełen godności, śmiały pies o przyjaznym i zrównoważonym usposobieniu. To pies żywiołowo reagujący na zabawę i chętnie podejmujący inicjatywę. Nie ma problemu z nawiązywaniem prawidłowych relacji z innymi psami. Lubi dzieci i potrafi wobec nich być bardzo łagodny, ale zabawa i spacery zawsze powinny odbywać się pod nadzorem dorosłych. Preferowanie zabawy to w szczególności ćwiczenia węchowe.
Seter szkocki to pies o zrównoważonym charakterze, pozbawiony agresji i uporu. Potrafi zachować spokój w domu, jeśli jego wszystkie potrzeby są zaspokojone. Setera szkockiego nie uznaje się za psa strachliwego, choć do obcych podchodzi ze sporą rezerwą. Zachowania niszczycielskie mogą wystąpić u psa, gdy jest znudzony, sfrustrowany i nie dba się o jego potrzeby fizyczne i psychiczne. Osoby niedoświadczone w prowadzeniu psów myśliwskich mogą sobie z nim nie poradzić, ale nie zmienia to faktu, iż jest to wspaniały pies rodzinny.
pixabay.com/pl/photos/pies-seter-gordon-zwierzę-4320942/
Seter szkocki – zdrowie
Seter szkocki dobrze znosi europejskie temperatury, ale w upały czy mrozy nie powinien pracować. Pies zawsze powinien mieć dostęp do świeżej, czystej wody i miejsca w cieniu. Seter szkocki gordon jest na ogół psem zdrowym, lecz i jego mogą spotkać choroby.
Typowe choroby setera szkockiego
- Atopia
- Modzelowe zapalenie skóry
- Rozszerzenie i skręt żołądka
- Dysplazja stawów biodrowych
- Zwyrodnienie móżdżku
- Zaćma
- Pierwotna dyskineza rzęsek
Seter szkocki – żywienie
Seter szkocki gordon nie jest typem psa kręcącego nosem przy misce. Dobry posiłek to taki, którego wartość energetyczna zapewni psu myśliwskiemu wszystkie składniki odżywcze, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Karma powinna być wysokiej jakości z przeznaczeniem dla psów pracujących. Seterowi szkockiemu można podawać zarówno karmę mokra, suchą, jak i BARF. Dietę BARF należy skonsultować z psim dietetykiem, który właściwie ją zbilansuje.
Ilość karmy powinna być dopasowana do poziomu aktywności psa. Stałe pory karmienia, odpoczynek po posiłku i niepodawanie jedzenia przed wysiłkiem, to skuteczne sposoby zapobiegania skrętowi żołądka u dużego setera szkockiego.
Seter szkocki gordon może utyć, jeśli zabraknie w jego rytmie dnia należytej dawki ruchu, przesadzisz z ilością przekąsek lub będziesz przekarmiać psa.
Seter szkocki – pielęgnacja
Seter szkocki jest psem długowłosym, który lubi spędzać czas na wędrówkach po lesie, dlatego wymaga regularnego sprawdzania i wyczesywania sierści. Zaniechanie tych czynności może przysporzyć psu nie tylko kołtunów, lecz problemów zdrowotnych, związanych z pasożytami zewnętrznymi. Brud i zanieczyszczenia usuwane po każdym powrocie z aktywności w zaroślach sprawią, że pies nie będzie wymagał częstych kąpieli. Długie włosy spomiędzy palców trzeba przycinać.
W ramach pielęgnacji raz w tygodniu należy monitorować stan uszu, oczu, zębów i pazurów, które mogą nie ścierać się na miękkim leśnym podłożu. Linienia u seterów szkockich jest umiarkowane, warto wtedy wyczesywać psa częściej, by złagodzić swędzenie skóry, powodowane wypadającym włosem. Szczotkowanie wpływa także na poprawę krążenia i jest elementem budowania bliskości i zaufania.
Seter szkocki – szkolenie
Seter szkocki gordon to bardzo inteligentny pies myśliwski, lubi współpracę z człowiekiem i jest podatny na szkolenie, oparte na pozytywnych metodach. Opiekun setera szkockiego powinien być konsekwentny i łagodny, aby zbudować z psem więź opartą na szacunku. Pies ma silny instynkt myśliwski i może się wykazywać niezależnością, lecz właściwie zbudowane relacje z opiekunem sprawiają, że jest w stanie się podporządkować i będzie oddanym towarzyszem. Brutalność i agresja skutkuje wycofaniem psa.
Seter szkocki z łatwością przyswaja nową wiedzę, a nauka przebiega szybko, jeśli przekazuje się ją w sposób jasny. Od szczeniaka seter powinien być szkolony pod kątem posłuszeństwa w warunkach rozproszeń, nauka komend przywołania jest niezbędna, by zapewnić psu bezpieczeństwo. Opanowana komenda przywołania uchroni setera szkockiego od pogoni za interesującym tropem. Właściwie prowadzona socjalizacja zapewni dobre relacje z innymi psami.
Zalety i wady setera szkockiego
Zalety setera szkockiego
- seter szkocki gordon to pogodny i żywiołowy pies, uwielbia się bawić, biegać i tropić
- seter king size jest bardzo inteligentny
- gordon seter nie szczeka zbyt wiele, a już na pewno nie bez powodu
- seter szkocki to oddany pies rodzinny, wyrozumiały dla dzieci
Wady setera szkockiego
- seter szkocki gordon ma silny instynkt łowiecki
- gordon seter nie jest polecany do małych mieszkań, pies wymaga przestrzeni do życia i aktywności
- seter szkocki nie powinien mieszkać z kotem
- seter szkocki gordon nie nada się jako towarzysz dla domatorów
Ciekawostki o rasie seter szkocki
- W czasach lorda Aleksandra Gordona setery szkockie miały maść czarno-białą i trójkolorową. Gust lorda co do sierści czarnej podpalanej zwyciężył, podczas systematyzacji rasy pod tym kątem.
- Nazwa seter pochodzi od słowa „to set” czyli ustawić się/kłaść się lub wystawiać. Seter szkocki jest cięższy i spokojniejszy niż seter angielski i seter irlandzki, dlatego lepiej sprawdzał się przy piechurze niż przy myśliwym jadącym konno.
pixabay.com/pl/photos/pies-seter-gordon-zwierzę-4320959/
Seter szkocki hodowla
Seter szkocki gordon nie może być wydany do nowego domu przed ukończeniem 7-8. tygodnia życia. Zwróć szczególną uwagę na wszystkie szczenięta i ich rodziców. Szczeniaki setera szkockiego powinny być radosne i zadbane. Odmowa pokazania innych zwierząt powinna być sygnałem ostrzegawczym dla kupującego. Hodowca setera szkockiego powinien być zrzeszony w związku kynologicznym, a wraz z psem wydać metrykę szczeniaka, na której podstawie można wystąpić o rodowód dla psa. Dobry hodowca potrafi odpowiedzieć na pytania dotyczące charakteru, opieki, pielęgnacji i żywienia danej rasy, jest źródłem wiedzy o rasie i nie unika odpowiedzi, sam dopytuje o cel zakupu psa i określa warunki, jakie musi spełniać nowy opiekun, aby seter szkocki mógł rozwijać się prawidłowo.
Seter szkocki cena
Seter szkocki gordon z hodowli kosztuje od 2500 do 5000 zł.
Imię dla setera szkockiego
Ciekawe imię dla samca setera szkockiego: Skrzat, Lord, Dandy
Ciekawe imię dla suczki setera szkockiego: Perła, Granda, Ness
Dla kogo seter szkocki będzie idealny?
Seter szkocki będzie idealnie pasował do aktywnych rodzin z dziećmi, ale i singli o zamiłowaniu do spędzania czasu na łonie natury oraz oczywiście dla myśliwych. Mantrailing, dock diving czy dogtrekking będzie najlepszym dodatkiem do aktywności setera szkockiego.
Klasyfikacja FCI rasy seter szkocki
Grupa VII: wyżły
Sekcja 2: wyżły brytyjskie i irlandzkie, setery
Nr wzorca: 6
Redakcja
Bibliografia
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób psów i kotów, wyd. SIMA WLW, Warszawa 2006.
zkwp.pl/wzorce/6.pdf
fci.be/en/nomenclature/GORDON-SETTER-6.html