Reklama

Szpic japoński – hodowla, szczeniaki, wychowanie

pixabay.com/images/id-5735832/

Szpic japoński to rasa psów z kraju kwitnącej wiśni, która w rzeczywistości pochodzi od psów europejskich. Jakie rasy stoją za szpicem japońskim?

Data publikacji: 5 kwietnia 2023

Podstawowe informacje o szpicu japońskim

Kraj pochodzenia	Japonia
Numer wzorca FCI	262
Waga	6-8 kg
Długość życia	12 – 14 lat
Charakter	Szpic japoński to pieszczoch, ale tylko wobec najbliższej rodziny. Lubi zabawę z opiekunami, a wśród współbraci często współzawodniczy o tytuł najszybszego „biegacza za piłką”.

Szpic japoński – pochodzenie i historia rasy

Szpic japoński to rasa psów, która najprawdopodobniej pochodzi od białego, niemieckiego szpica, który zawędrował do kraju kwitnącej wiśni w 1920 roku z terenów Syberii i północno-wschodniej części Chin.

Planowa hodowla szpica japońskiego

Po raz pierwszy szerszej publiczności szpic japoński zaprezentowany został na wystawie w stolicy Japonii w 1921 roku. W niedługim czasie zaczęto rozmnażać psy z białymi szpicami importowanymi z: Kanady, które do Japonii trafiły z tego kraju w 1935 roku; Chin, Australii i Stanów Zjednoczonych, skąd pozyskano psy do 1936 roku.

Wzorzec rasy szpica japońskiego został opracowany w 1948 roku przez Japoński Związek Kynologiczny i obowiązuje on do dziś.

Rasowe uznanie szpica japońskiego

Szpic japoński został wpisany na listę ras uznanych przez FCI 22 kwietnia 1964 roku.

Szpic japoński w Polsce

Pierwsze szpice japońskie do Polski sprowadzone zostały w 1998 roku, jednak nie były to psy reproduktory. Pierwsze potomstwo szpiców japońskich narodziło się dopiero 21 lat później. Szpice japońskie spotykane w Polsce najczęściej sprowadzane są zza granicy, głównie z krajów skandynawskich Finlandii, Szwecji i Norwegii oraz Niemiec.

Jak wygląda szpic japoński?

Szpic japoński to pies o budowie proporcjonalnej i harmonijnej. Głowa średniej wielkości z wyraźnie zarysowanym stopem. Oczy psa są brązowe, również średniej wielkości, delikatnie skośne. Uszy szpica miniaturowego są małe, osadzone wysoko, w kształcie trójkątów. Ogon pies nosi nad grzbietem. Szyja, przedpiersie i ogon szpica japońskiego są najbardziej obficie owłosione.

pixabay.com/images/id-5735963/

Szpic japoński – gdzie szukać hodowli?

Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli szpica japońskiego jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.

ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.

Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników szpica japońskiego.

Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla szpica japońskiego nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.

Szpic japoński - chów czy hodowla?

Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta szpica japońskiego jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.

Celem chowu jest stworzenie szpicom japońskim prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.

Celem hodowli szpica japońskiego jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.

Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji szpica japońskiego swojego oddziału ZKwP.

Szpic japoński z hodowli – na co zwrócić uwagę?

Przed wyborem szpica japońskiego z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.

Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.

Szpic japoński - wady dyskwalifikujące szczenięta

Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących szpica japońskiego z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:

Agresję
Tyłozgryz
Mocno zawinięty ogon
Płochliwość, hałaśliwość
Samce muszą mieć́ dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie

pixabay.com/images/id-5735829/

Szpic japoński - możliwe dziedziczenie chorób

Szpic japoński, jak wiele innych ras psów narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby psów tej rasy to:

Zapychające się kanaliki łzowe
Kamień nazębny
Zwichnięcia rzepki

Szczeniaki szpica japońskiego – charakter

Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.

Szpic japoński to pieszczoch, ale tylko wobec najbliższej rodziny. Lubi zabawę z opiekunami, a wśród współbraci często współzawodniczy o tytuł najszybszego „biegacza za piłką”. Z dziećmi dogaduje się dobrze, pod warunkiem, że jest traktowany delikatnie i z szacunkiem. Szpic japoński może uprawiać agility, ale zaspokoją go także klasyczne spacery w połączeniu ze wspólną zabawą.

Czy szpic japoński to pies dla mnie?

Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:

Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał godzinę?
Czy stać mnie na utrzymanie psa?
Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak szpic japoński?

Szpic japoński – pies czy suka?

Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka szpica japońskiego pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem¹.

Kupując samca szpica japońskiego pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.

Suczka szpica japońskiego będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.

Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.

Szczeniaki szpica japońskiego – na co zwrócić uwagę przed zakupem?

Oglądając szczenięta szpica japońskiego w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia²:

Czubek głowy szpica japońskiego nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.

Socjalizacja szczeniąt szpica japońskiego

Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:

Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
Baw się ze szczeniakami szpica japońskiego przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
Szczenięta szpica japońskiego powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
Poddaj szczenię szpica japońskiego 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.

Wyprawka dla szpica japońskiego

Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka szpica japońskiego już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:

Obroża dla psa
Szelki dla psa
Smycz dla psa

Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:

Miskach dla psa
Legowisku ortopedycznym
Zabawkach dla psa
Woreczkach na odchody
Szczotce do sierści dla psa
Szamponach i odżywkach
Adresówce dla psa
Paście i szczoteczce do zębów

Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:

Macie chłodzącej
Butelce podróżnej z miską
Obroży na kleszcze

Kiedy szczepić szczenię szpica japońskiego

Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień szpica japońskiego.

6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie

Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.

Redakcja

Bibliografia:

¹B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 10-11.

²B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 12-13.

zkwp.pl/wzorce/262.pdf

fci.be/en/nomenclature/JAPANESE-SPITZ-262.html