Białaczka u kota – objawy, przyczyny, leczenie
Białaczka u kotów (FeLV) to groźna choroba zakaźna, która prawie zawsze kończy się śmiercią zwierzęcia. Choć młode, uzbrojone w niewystarczającą odporność kocięta stanowią grupę najbardziej podatną na zakażenie, wirusem może zarazić się każdy kot.
Spis treści
Niespecyficzne, powoli rozwijające się objawy chorób zakaźnych, potrafią skutecznie utrudnić ich diagnozowanie. Wirus białaczki kotów, odpowiedzialny za silne osłabienie odporności, sprawia, że pozornie niegroźna infekcja może być przyczyną poważnej choroby, a nawet śmierci.
Białaczka kotów – co to jest?
Za zakażenie białaczką kotów odpowiedzialny jest retrowirus FeLV. Choroba ma charakter przewlekły i nie przenosi się na inne gatunki. W zaatakowanych komórkach organizmu, wirus namnaża się, a następnie przedostaje do krwi oraz innych narządów, przyczyniając się do powstawania nowotworów węzłów chłonnych, jelita grubego, płuc oraz wielu poważnych chorób. W początkowym stadium namnażania wirusa, układ odpornościowy niektórych kotów jest w stanie w pełni zwalczyć zakażenie. W przypadku części zwierząt natomiast, u których odporność jest zbyt niska, wirus swobodnie rozprzestrzenia się po organizmie i pozostaje w nim do końca życia. Białaczka u kota nie zawsze rozwija się od razu, a od zakażenia do śmierci może minąć kilka miesięcy lub nawet kilka lat.
Objawy kociej białaczki
Do najczęstszych objawów białaczki kotów należą:
- utrata apetytu i chudnięcie
- anemia i bladość dziąseł
- powiększenie węzłów chłonnych
- biegunka i wymioty
- apatia i odwodnienie
- nietrzymanie moczu
- uszkodzenie wątroby, śledziony lub nerek
- podatność na infekcje i trudność w ich zwalczaniu
- wirusowe zapalenie otrzewnej
- schorzenia układu oddechowego
- zapalenia stawów, dziąseł, skóry i inne
Symptomy zakażenia wirusem choć mogą być bardzo różnorodne, z reguły mają charakter przewlekły i skłonność do nawrotów. Co ważne, u niektórych zakażonych kotów objawy chorobowe mogą nie występować w ogóle. Zwierzęta te są jedynie nosicielami wirusa, ale w dalszym ciągu stanowią zagrożenie dla innych osobników.
Jak dochodzi do zakażenia białaczką u kotów
Wirus kociej białaczki (FeLV) jest przenoszony poprzez różne wydzieliny jak krew, mocz, kał czy mleko, a w szczególności – przez ślinę. Do zarażenia może dojść podczas wzajemnego wylizywania się kotów, w trakcie zabawy, w czasie walki lub poprzez wspólne korzystanie z jednej kuwety bądź miski. Przekaźnikiem wirusa mogą być również pchły, pasożytujące na chorym zwierzęciu. Choć najczęstszym miejscem przenikania wirusa jest jama ustna i nosowa, do zakażenia może dojść także poprzez łożysko. Z uwagi na niewystarczająco wykształconą odporność, na zachorowanie najbardziej narażone są kocięta w wieku poniżej 15-stego tygodnia życia. Starsze osobniki cechuje większa odporność, ale do infekcji może dojść w momentach jej osłabienia, na przykład w przebiegu innych chorób lub pod wpływem długotrwałego stresu. Zakażenie wirusem kociej białaczki można potwierdzić za pomocą badania krwi.
Białaczka u kota - leczenie
Białaczka u kotów jako choroba nieuleczalna, towarzyszy zakażonemu kotu całe życie. Leczenie skupia się głównie na zapobieganiu wtórnym infekcjom, łagodzeniu bólu i stanów zapalnych oraz innych dokuczliwych objawów, obniżających komfort życia zwierzęcia. Istotnym elementem terapii jest także stosowanie leków przeciwwirusowych i wzmacniających naturalną odporność pacjenta. Do zadań właściciela chorego zwierzaka należy ograniczenie potencjalnych źródeł stresu, które negatywnie wpływają na poziom odporności, regularne odrobaczanie, stosowanie preparatów przeciwpchelnych oraz bezwzględne odizolowanie pupila od innych kotów. Izolacja jest w tym wypadku konieczna. Wypuszczany na zewnątrz, chory osobnik, może być źródłem zarażenia dla innych kotów, sam natomiast narażony jest na groźne infekcje wtórne.
Jak zapobiec białaczce u kota
Jedną z metod zapobiegającą zakażeniu wirusem kociej białaczki jest szczepienie profilaktyczne. Można je wykonać po ukończeniu ósmego tygodnia życia kota lub później. Zaszczepione mogą być zwierzęta zdrowe, niezakażone wirusem białaczki, mające kontakt z innymi osobnikami. Poza szczepieniem, ryzyko zarażenia niweluje trzymanie pupila wyłącznie w domu, a przed przygarnięciem nowego mruczka – przebadanie go przez lekarza weterynarii.
tech. wet. Agata Michniewicz
Pałająca miłością do zwierząt technik weterynarii pracująca w lecznicy weterynaryjnej. Prywatnie, właścicielka kota, królika i kawii domowej. Doświadczenia nabierała, podczas pracy w sklepie zoologicznym. Zna szeroki asortyment produktów i wie, które z nich nalepiej sprawdzą się dla Twojego pupila.
Poznaj inne porady o zdrowiu psu i kotów
