BERNEŃSKI PIES PASTERSKI – berneńczyk – opis rasy
pixabay.com/images/id-3483612/
Berneńczyk, z jego trójkolorowym, lśniącym futrem i potężną budową, może na pierwszy rzut oka wydawać się nieco onieśmielający. Jednakże, to co naprawdę wyróżnia tę rasę, to jej niezwykła łagodność, zwłaszcza w stosunku do dzieci. Czy wiedziałeś, że berneńczyk idealnie odnajduje się w roli opiekuna i towarzysza zabaw najmłodszych?
W artykule przybliżamy praktyczne aspekty opieki nad berneńczykiem – od jego diety, przez pielęgnację, aż po szkolenie. Dowiesz się, jakie są typowe dla rasy problemy zdrowotne i jak zapewnić psu jak najlepsze warunki do życia. Czy berneńczyk to pies dla Ciebie? Zapraszamy do lektury, aby odkryć, czy ten uroczy olbrzym pasuje do Twojego stylu życia i potrzeb.
Spis treści
Podstawowe informacje o berneńskim psie pasterskim
🌅 Kraj pochodzenia | Szwajcaria |
🐶 Numer wzorca FCI | 45 |
➡ Waga | 40 – 60 kg |
❤ Długość życia | 8 – 10 lat |
💢 Charakter | Berneńczyk to czuły pies, który będzie bardzo mocno przywiązany do rodziny. |
Pochodzenie i historia rasy
Berneńczyk to rasa psów o starym rodowodzie. Przodkowie berneńczyków dotarli na tereny obecnej Szwajcarii w czasach Cesarstwa Rzymskiego wraz z legionami. Archeologom udało się odkryć czaszkę psa w typie współczesnego berneńskiego psa pasterskiego sprzed 4000 lat, co może dowodzić, że berneńskie psy pasterskie żyły na tych terenach znacznie wcześniej i to właśnie tutaj napotkali je Rzymianie.
Berneńczyk – wiejski pies pasterski
Współczesny berneńczyk jest psem o rodowodzie wiejskim. Berneński pies pasterski służył jako pies stróżujący, pociągowy i zaganiający u podnóża Alp, w części Wyżyny Szwajcarskiej oraz w okolicach Berna. Berneński pies pasterski cechował się mocną budową ciała, masywną głową, gęstym i grubym włosem, który doskonale sprawdzał się w zimowych warunkach Alp, z kolei umaszczenie, zgodnie z wierzeniami miejscowych, odpędzało złe duchy. Brak planu hodowlanego oraz panująca moda na bernardyny spowodowały, że berneńczyk jako rasa prawie wyginął.
Berneński pies pasterski – nazwa rasy
Pierwotna nazwa berneńczyka to „Durrbachler” i pochodzi od nazwy gospody Durrbach koło Riggisbergu, gdzie berneńczyk cieszył się dużą popularnością wśród miejscowych. Pod koniec XIX wieku, za sprawą właściciela gospody Durrbach, berneński pies pasterski został spopularyzowany wśród gości, którzy kupowali trójkolorowe szczeniaki berneńczyka.
Rozwój rasy i jej uznanie
Już w 1899 roku powstał Związek Kynologiczny „Berna”, który zrzeszał hodowców psów z kantonu berneńskiego. Prace nad stworzeniem czystej hodowli berneńczyka rozpoczął Fritz Probst. W latach 1902, 1904 i 1907 berneński pies pasterski pokazywany był na licznych wystawach. Zafascynowani rasą hodowcy z Burgdorfu postanowili kontynuować prace nad czystą hodowlą, zakładając w 1907 roku „Szwajcarski Klub Durrbachlera”, gdzie opracowano wzorzec rasy berneńskiego psa pasterskiego. Już w 1910 roku na wystawie w Burgdorf pokazano 107 Durrbachlerów. W 1913 roku nazwę Durrbachler zmieniono na berneński pies pasterski, a jeszcze w tym samym roku rasa została uznana przez Szwajcarski Związek Kynologiczny.
Wprowadzając w latach 40. XX w. domieszki nowofundlanda odzyskano krępą sylwetkę ciała i poprawiono stan zdrowia berneńczyka. FCI uznało berneńskiego psa pasterskiego 26 lipca 1954 roku.
Berneńczyk w Polsce
Berneński pies pasterski trafił do Polski w latach 70. XX wieku z Czech, a pierwszy miot urodził się w 1981 roku.
Jak wygląda pies berneński?
Zgodnie ze wzorcem rasy berneński pies pasterski jest zwarty, proporcjonalny i ruchliwy. Na mocnej i muskularnej szyi osadzona jest nie za ciężka i proporcjonalna do sylwetki głowa. Stop zaznaczony, ale nie mocny. Grzbiet nosa prosty, a sam nos zawsze musi mieć barwę czarną, tak jak wargi. Średniej wielkości oczy berneńczyka mają kształt migdała, bez luźnych powiek, nie są one wypukłe ani głęboko osadzone. Barwa oczu wyłącznie ciemnobrązowa. Wysoko na głowie osadzone są trójkątne uszy średniej wielkości, ich końcówki są lekko zaokrąglone. Grzbiet berneńskiego psa pasterskiego jest mocny i prosty, kończy się łagodnie zaokrąglonym zadem. Zad wieńczy gęsto owłosiony ogon, który musi sięgać co najmniej stawu skokowego. Ciało dźwigają proste i równoległe nogi, zakończone zwartymi, okrągłymi łapami. Łapy berneńczyka nie mogą wykręcać się w żadnym kierunku. Wilcze pazury powinny być usunięte.
pixabay.com/images/id-3202019/
Charakterystyka rasy
Wysokość w kłębie berneńczyka
Pies: 64-70 cm
Suka: 68-66 cm
Berneńczyk – waga
Pies: 50-60 kg
Suka: 40-45 kg
Berneński pies pasterski – Szata
Pies berneński posiada długi, błyszczący, prosty lub lekko falowany włos.
Berneńczyk ma trójkolorowe umaszczenie. Maść podstawowa jest kruczoczarna z ciemnym brązowo-czerwonym podpalaniem na policzkach, nad oczami, na kończynach i na klatce piersiowej, z białymi znaczeniami.
Kategoria wielkości berneńczyka
Berneński pies pasterski to duża rasa psa.
Ile żyje berneński pies pasterski?
Berneńczyk żyje średnio 8-10 lat.
Usposobienie i charakter
Berneńczyk to czuły pies, który będzie bardzo mocno przywiązany do rodziny. Jest to pies olbrzymi, a jednocześnie łagodny, spokojny i zrównoważony. Pies berneński to towarzysz dla każdego, a w szczególności dla dzieci, z którymi lubi spędzać czas na zabawie.
Berneńczyk to inteligentny pies, który szybko pojmie czego oczekuje od niego opiekun. Pies berneński praktycznie w ogóle nie ma instynktu łowieckiego, jest natomiast dosyć nieufny wobec obcych.
Berneński pies pasterki to pies w pełni zależny od swojej rodziny, dlatego bardzo źle znosi samotność. Ten wielki pies pozostawiany na długie godziny w samotności może zacząć wykazywać problemy z zachowaniem. Brak instynktu łowieckiego powoduje, że berneńczykowi w głowie nie są ucieczki. Jest to jednak pies dosyć szczekliwy.
Berneńczyk dobrze sprawdzi się w roli psa stróżującego, jego masywna budowa i wielka głowa skutecznie odstraszą intruza.
Owczarek berneński jest w stanie dostosować się do życia w mieszkaniu, jednak nie na wysokim piętrze, ze względu na jego problemy ze stawami i nie na małej powierzchni. Pies ten będzie czuł się idealnie żyjąc na świeżym powietrzu w dużym domowym ogrodzie. Berneńczyk potrzebuje ruchu i wysiłku intelektualnego, dobrze sprawdzi się jako towarzysz dłuższych wędrówek.
Socjalizowany od szczeniaka berneńczyk dogada się z psami i kota. Jest to doskonała rasa dla rodzin z dziećmi. Ze względu na dużą siłę i potrzebę ruchu nie jest to pies polecany dla osób starszych.
Przeczytaj również o tej rasie psów
Zdrowie
Berneńczyk nie jest psem długowiecznym. Psy żyjące 8 lat są już staruszkami. Mimo grubej szaty, która chroni berneńczyka przed zimnem psy te radzą sobie źle, podczas upałów.
Częste choroby berneńczyków
- Szczeniaki berneńczyka mogą w okresie wzrostu wykazywać problemy ze stawami
- Dysplazja stawów biodrowych występuje powszechnie u berneńczyków
- Berneński pies pasterski to rasa olbrzymia, u której problem skrętu żołądka może występować częściej niż u innych ras psów
- Berneńczyk może mieć entropium i ektropium
- Postępujący zanik siatkówki również dotyka psa berneńskiego
- Padaczka
- Choroba von Willebrandta
- Berneńczyk jest podatny na dysplazję nerkową
- Kłębuszkowe zapalenie nerek
- Nowotwory stanowią 40% przyczyn zgonów berneńczyków
Czym karmić berneńczyka?
Ze względu na to, że szczeniaki berneńczyka rosną bardzo szybko, to ich pokarm powinien być wysokokaloryczny. Dodatkowo warto suplementować szczeniaka berneńskiego psa pasterskiego preparatami na stawy: kwasy omega-3 oraz chondroityną i glukozaminą.
Dorosłe berneńczyki lubią sobie podjeść, dlatego należy uważać, by nie przybrały zbyt mocno na wadze, co może dodatkowo obciążyć stawy i przyczynić się do ich chorób.
Psy te powinny być karmione dietą BARF ewentualnie komercyjną suchą karmą dla psów. Mokra karma przy tak dużym psie będzie nieekonomiczna – chyba, że opiekun ma bardzo duże środki na utrzymanie psa.
pixabay.com/images/id-208092/
Pielęgnacja berneńczyka
Berneński pies pasterski, przez wzgląd na swoją długą sierść wymaga stałej pielęgnacji. Wyczesywanie powinno odbywać się co drugi dzień, a jeżeli opiekunowi nie zależy na idealnej sierści, to wystarczy raz w tygodniu. Psy domowe linieją przez cały rok, w okresie linienie szczotkowanie należy wykonywać codziennie.
Berneńczyk nie potrzebuje częstych kąpieli. W zasadzie kąpiel potrzebna jest tylko wtedy, gdy pies bardzo mocno się ubrudzi.
Szczególną uwagę należy zwrócić na uszy, ponieważ berneńczyk, ze względu na ich specyficzną budowę ma skłonności do ich infekcji. Kontrola oczu i zębów powinna odbywać się raz w tygodniu.
Berneńskie pies pasterski – szkolenie
Berneński pies pasterki to bardzo inteligentny i pojętny uczeń. Nawet niedoświadczony opiekun pierwszego psa powinien poradzić sobie z nauczeniem berneńczyka podstawowych komend. Pies berneński powinien być socjalizowany z innymi zwierzętami od szczeniaka.
Zalety i wady berneńskiego psa pasterskiego
Zalety
- Typowa rodzinna przylepa, kocha dzieci.
- Doskonale nadaje się do roli stróża posesji.
- Nie wymaga czasochłonnej pielęgnacji, jeśli opiekun nie jest pedantyczny.
Wady
- Żyje stosunkowo krótko.
- Ma skłonności do zapadania na wiele chorób.
- Kosztowny w utrzymaniu.
- Intensywnie gubi sierść, gdy mieszka w domu przez cały rok.
Ciekawostki o berneńskim psie pasterskim
- Berneński pies pasterski to bardzo popularna rasa również w USA, Japonii oraz Ameryce Południowej.
- W przeszłości hodowcy uważali, że berneńczyk powinien mieć rozszczepioną truflę.
Berneński pies pasterski hodowla
Kupując berneńczyka z hodowli warto sprawdzić, w jakich warunkach żyją szczenięta oraz jaka jest kondycja matki. Jeżeli hodowca nie chce pokazać innych zwierząt, to powinno to wzbudzić czujność. Dodatkowo każdy hodowca, który prowadzi legalną hodowlę ma obowiązek wydać razem z psem metrykę, która posłuży do wyrobienia rodowodu.
Berneński pies pasterski cena
Berneńczyk z hodowli kosztuje od 2000 do 4500 zł.
Imię dla berneńczyka
Imiona dla psa
- Thor – imię nawiązujące do siły i odwagi.
- Bruno – sympatyczne i popularne imię dla dużych psów.
- Max – krótkie, ale mocne imię, idealne dla energicznego psa.
- Rocky – idealne dla psa o silnej budowie i niezłomnym charakterze.
- Leo – krótkie i królewskie, pasujące do majestatycznego wyglądu berneńczyka.
Imiona dla suki
- Bella – piękne i klasyczne, idealne dla eleganckiej suki.
- Luna – tajemnicze i delikatne, pasujące do łagodnej natury.
- Daisy – radosne i pełne życia, świetne dla energicznej suki.
- Stella – oznaczające gwiazdę, dla psa, który jest gwiazdą w domu.
- Maya – egzotyczne i pełne uroku, dla psa o wyjątkowej osobowości.
Dla kogo berneński pies pasterski będzie idealny?
Berneński pies pasterski będzie idealny dla rodzin z dziećmi, mieszkających w dużych domach, najlepiej z dużym ogrodem. Jest to pies, który każdego dnia powinien być wyprowadzany na dłuższe spacery. Nie należy zostawiać go bez towarzystwa często i na wiele godzin.
Klasyfikacja FCI rasy berneński pies pasterski
Grupa II: sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne
Sekcja 3: szwajcarskie psy pasterskie
Numer wzorca: 45
Redakcja
Źródła
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Warszawa 2006.
fci.be/en/nomenclature/BERNESE-MOUNTAIN-DOG-45.html
zkwp.pl/wzorce/45.pdf
Poznaj inne rasy psów
