Psy obronne – Poznaj 16 ras psów obronnych
pixabay.com/images/id-1059494/
Psy obronne mogą być psami rodzinnymi, pod warunkiem, że zostaną odpowiednio wyszkolone, a opiekun będzie wiedział, jak prowadzić psa obronnego.
Spis treści - kliknij strzałkę
Pies obronny – czyli jaki?
„Pies obronny powinien służyć do obrony – właściciela czy funkcjonariusza przed napastnikiem, opiekuna przed innym psem, innego zwierzęcia przed zagrożeniem ze strony człowieka, a także przed użyciem przez niego niebezpiecznego narzędzia (nóż, kij, broń palna, itp.) w stosunku do drugiej osoby bądź ich grupy. Krócej ujmując, pies obronny to taki, który na rozkaz lub bez rozkazu, w zależności od zaistniałej sytuacji, wystąpi w obronie swego pana”1.
Wyszkolone psy obronne reagują kilkanaście razy szybciej niż człowiek, są odważne, a do oceny sytuacji używają instynktu, wyczuwają strach, zamiary przeciwnika i podejmują skuteczne działanie pod kątem obrony. Dodatkowo potrafią same się uspokoić, nie potrzebują do tego wsparcia opiekuna. Pies obronny, nawet jeśli się zgubi to z jego strony nikomu (poza osobą/zwierzęciem, które go zaatakuje) nie grozi niebezpieczeństwo, to pies zrównoważony psychicznie, który doskonale potrafi odróżnić sytuację niebezpieczną od neutralnej.
Psy obronne – czy nadają się dla każdego?
Psy obronne to zdecydowanie nie psy dla każdego, przede wszystkim dlatego, że ich szkoleniem powinna zając się osoba doświadczona, mająca gruntowną wiedzę na temat rasy, jej potencjału i skłonności. Niewłaściwe prowadzona socjalizacja, trening posłuszeństwa czy brak czasu na zaspokojenie potrzeb psa może skutkować zwiększeniem jego pobudliwości, frustracją, agresją i nieufnością. Zwiększa to szanse, że pies obronny stanie się niebezpieczny dla otoczenia i samego opiekuna.
Karmy o największych kawałkach dla dużych psów
Reklama
W Polsce istnieją określone regulacje prawne dotyczące możliwości posiadania psów uznawanych za agresywne. Rozdział 2, art. 10.1 Ustawy o ochronie zwierząt określa, że chcąc prowadzić hodowlę lub posiadać psa rasy uznawanej za agresywną wymagane jest zezwolenie. Zezwolenie wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta w zależności od miejsca planowanej hodowli, lub utrzymywania takiego psa. Wydanie takiego zezwolenie może zostać cofnięte lub organ go nie wyda, jeśli pies będzie trzymany w warunkach stanowiących zagrożenie dla ludzi i zwierząt.
Polska lista ras psów uznawanych za agresywne obejmuje 11 ras:
- amerykański pitbulterier
- dog z Majorki (Perro de Presa Mallorquin)
- buldog amerykański
- dog argentyński
- dog kanaryjski (Perro de Presa Canario)
- tosa inu
- rottweiler
- akbash dog
- anatolian karabash
- moskiewski stróżujący
- owczarek kaukaski
Wśród psów uznawanych za agresywne znajdują się także psy mogące pełnić funkcję psów obronnych.
Psy obronne – skąd pochodzą
Duże psy obronne w większości wywodzą się od dogów tybetańskich, psów w typie wilkowatym oraz psów zaliczanych do grupy molosów. Psy obronne to przede wszystkim psy pasterskie i zaganiające o silnym instynkcie stróżowania, terytorialne, to także psy bojowe, niegdyś służące do walki na polach bitewnych, ale i dla mało chwalebnych walk psów. Wśród psów obronnych znajdziemy także psy myśliwskie o łowczych umiejętnościach, najczęściej polujące na grubego zwierza.
Rasy psów obronnych posiadają silnie rozbudowaną masę mięśniową, mocne szczęki, są bardzo inteligentne, chętne do pracy, czujne, ale i umiejące podejmować samodzielne decyzje. Warto zaznaczyć, że psem obronnym wcale nie musi być pies rasowy, jednak powinny być to psy o odpowiednich gabarytach, które ułatwią psu pościg i fizyczne obezwładnienie przeciwnika. Rasa psa daje też większą przewidywalność co do charakteru i umiejętności zwierzęcia. Wśród psów przeznaczonych do szkolenia obronnego raczej nie znajdziemy psów małych, które można sklasyfikować jako małe psy obronne.
Psy obronne to:
- Airedale terrier
- Amerykański staffordshire terrier – amstaff
- Bokser
- Bouvier des Flandres
- Bullmastiff
- Bulterier
- Czarny terier rosyjski
- Doberman
- Dog niemiecki
- Owczarki belgijskie:
- malinos
- laekenois
- tervueren
- groenendael
- Owczarek francuski briard
- Owczarek kaukaski
- Sznaucer olbrzymi
- Owczarek niemiecki
- Owczarek podhalański
- Rottweiler
Psy obronne rasy
Doberman
pixabay.com/images/id-1177919/
Doberman to pies stworzony do stróżowania, wyróżniający się równowagą psychiczną, czujnością oraz nieustraszonym i silnym charakterem. Pożądany u dobermana jest średni temperament, średnia ostrość i średni próg pobudliwości. Dobermany w szkoleniu na psy obronne wykazują wyjątkową zdolność do wysiłku, odwagę i pewność siebie. W przeszłości użytkowane jako psy stróżujące i policyjne, choć zdarzało się, że były też skutecznymi deratyzatorami. Obecnie dobermany to psy obronne, służbowe i psy towarzyszące rodzinom.
Water photo created by wirestock – www.freepik.com
Rottweiler według wzorca to pies zrównoważony, wymagający odpowiedniego prowadzenia szkoleniowego. Głównymi cechami charakteru rottweilera jest pewność siebie, upór, samodzielność i skłonność do dominacji. W przeszłości pies ten wykorzystywany był jako stróż armii rzymskiej, pies pociągowy i rzeźnicki, którego celem było zaganianie zwierząt hodowlanych na targi. Z czasem zmieniono jego użytkowość na psa wielozadaniowego, służącego w wojsku i policji jako pies meldunkowy, transportujący i stróżujący. Dziś rottweilery to głównie psy obronne.
Photo by William Nettmann on Unsplash
Bulterier to waleczny, zdecydowany i zwinny pies o nietypowym, lecz zawsze harmonijnym wyglądzie. Początkowo użytkowany jako szczurołap, z czasem zaaprobowany do walk psów oraz polowań w sforach na niedźwiedzie. Bulterier wymaga konsekwentnego szkolenia i urozmaiceń w postaci treningu psich dyscyplin sportowych. Obecnie bulterier to głównie pies rodzinny, zaliczany do grona psów obronnych, jednak polskie osobniki pozbawione są popędu obronnego i ochrony. Współczesne osobniki nie nadają się na psy obronne, gdyż na ogół są mało pewne siebie, mimo drzemiącego w nich popędu do walki.
pixabay.com/images/id-3526279/
Airedale terrier, czyli największy spośród terierów, to pies uwielbiający pływać i nurkować, przez co świetnie odnajdywał się na polowaniach na wydry, wykazując silny instynkt łowczy. Odwaga i siła psa spowodowały, że w czasie wojny pies ten pracował w wojsku na łączności i jako sanitariusz. Dziś dzięki łatwości uczenia się sprawdza się jako pies policyjny i pies przewodnik. To pies uważny, nieagresywny, lecz jednocześnie nielękliwy. W jego żyłach płynie krew bulteriera i psów rasy border collie. Airdale terrier klasyfikowany jest jako pies obronny i stróżujący.
pixabay.com/images/id-80121/
Owczarek niemiecki to pies użytkowy i pracujący, od samego początku przeznaczony do pracy w szeregach wojska i policji. Odznaczający się siłą, posłuszeństwem, odwagą, silnym przywiązaniem do opiekuna i chęcią współpracy. Współcześnie owczarek niemiecki najczęściej pełni rolę psa rodzinnego to równie często wybierany jako pies służbowy. Sprawdza się jako pies obronny, tropiący ludzi, narkotyki czy materiały wybuchowe, ratownik lawinowy, stróż, doskonały aktor i wszechstronny psi sportowiec. Jako pies obronny musi wykazywać się odwagą, instynktem walki i być psem zahartowanym i nieofensywnym , jeśli nie jest celowo pobudzany.
pixabay.com/images/id-6154868/
Owczarek kaukaski to olbrzym onieśmielający posturą i charakterem. Pierwotnym jego przeznaczeniem była praca stróża i obrońcy owiec w górach Kaukazu. W okresie wojny kaukazy zostały przysposobione do wojska i milicji również jako psy obronne i patrolujące. Owczarki kaukaskie są stanowcze, bardzo terytorialne, czujne, niezależne, zrównoważone, ale i ze skłonnością do dominacji, z natury ostre. Obecnie jest on nadal wykorzystywany do swej pierwotnej funkcji psa pasterskiego i stróżującego. To psy trudne w ułożeniu i oporne na szkolenie na psy obronne, gdyż w dużej mierze pracowały samodzielnie, na terenach niezurbanizowanych.
Karmy o największych kawałkach dla dużych psów
Reklama
Imię dla psa obronnego
Psy obronne powinny mieć imię, które brzmi dumnie, jest silne, jak on sam i po jego usłyszeniu wiemy, że zobaczymy psa odważnego i pewnego siebie. Imię dla psa obronnego nie powinno jednak nasuwać negatywnych skojarzeń, mających na celu zastraszenie. Pies obronny nie może nosić imienia, które go obraża czy brzmi prześmiewczo. Dobrze, gdyby imię dla psa obronnego było krótkie i dźwięczne, szybkie do wywołania, ułatwiające pracę przewodnikowi. Psy obronne to psy duże, do których nie będzie pasować imię wybierane dla psów typowo ozdobnych i towarzyszących.
Imię dla psa obronnego: Atos, Aro, Ares, Bart, Drak, Fado, Hektor, Hulk,, Maks, Zeus.
Imię dla suki obronnej: Astra, Biała, Ezra, Fera, Ida, Kora, Luna, Mara, Negra, Zara, Zoja.
Psy obronne – jak przebiega szkolenie psa obronnego
Pierwszy etap szkolenia psa obronnego to przeszkolenie ogólne. Na tym etapie to opiekun psa obserwuje zwierzę pod kątem zagadnień dla niego problematycznych, trudnych, łatwych i banalnych. Obserwujemy reakcję psa na nasz głos, spojrzenie, jak reaguje pies na nasze gesty i ruchy. Szkolenie ogólne oparte jest na nauce poprzez zabawę. Wyrabiamy u psa posłuszeństwo, spostrzegawczość i fakt, że to my – opiekunowie nie ulegniemy wobec psa. W tej fazie szkolenia dostrzega się predyspozycje i zdolności naszego psa do pracy obronnej.
Drugi etap to główna tresura obrończa, która składa się z czterech kolejnych części:
- Nauka młodego psa intensywniejszego gryzienia w zabawie, polegającej na ciąganiu i szarpaniu kawałka materiału lub specjalnego rękawa.
- Nauka uwarunkowania ataku psa skierowanego na konkretny cel i dokładną komendę.
- Nauka zatrzymania ataku psa na komendę.
- Przejście z tresury na pozorancie do sytuacji rzeczywistej, gdzie pies musi odróżnić wroga od przyjaciela.
Psy obronne mają być zdyscyplinowane i opanowane, bez względu na sytuację, w jakiej się znalazły. Do pożądanych metod szkolenia psa obronnego należą: ćwiczenia odwagi, agresywności, obrony opiekuna przed napastnikiem, pilnowanie pozoranta i przytrzymanie intruza w razie nieobecności opiekuna. Każdy etap nauki odbywa się przy zachowaniu bezwzględnych środków bezpieczeństwa i jeśli pies jest gotowy, stopniuje się trudność ćwiczeń. Podczas szkolenia psa obronnego stosuje się także rozpraszacze: wystrzały broni palnej, narzędzia takie jak pałki czy kije. Pies obronny koduje sobie sytuacje, które nie mogą powodować odstąpienia od obrony. Profesjonalnym szkoleniem psów obronnych zajmują się Związki Kynologiczne, związki przyjaciół zwierząt oraz specjalistyczne grupy i indywidualni eksperci, pracujący przy służbach mundurowych.
Psy obronne i rodzinne
Czy psy obronne nadają się na psy rodzinne? Tak, nadają się. Przykładem wspaniałych psów rodzinnych i jednocześnie psów mających niezbędne cechy psa obronnego są owczarki niemieckie, podhalany, boksery czy olbrzymie dogi niemieckie. Wbrew swojej aparycji każdy pies obronny bardzo silnie związuje się z rodziną, lubi pieszczoty i zabawy, jest czuły, wykazuje sporą dozę tolerancji, zwłaszcza wobec młodszych członków swojego stada, za jakie uważa nie tylko ludzi, ale również zwierzęta. Psy obronne i rodzinne nawet po szkoleniach specjalistycznych i długiej tresurze bezproblemowo funkcjonują w domu, są delikatnymi i radosnymi towarzyszami zarówno w zabawie, jak i codziennym obyciu. Bardzo wiele zależy od tego, z jakiej hodowli pies jest kupiony, właściwego wychowania, odpowiedniego szkolenia i zapewnienia psu godnych warunków bytowych w tym dbania o dobrostan fizyczny i psychiczny zwierzęcia.
Redakcja
Bibliografia:
- S.Surma, Psy obronne: charakterystyka i wykorzystanie w praktyce w Kultura Bezpieczeństwa. Nauka-Praktyka-Refleksje nr 12, s. 89-111, 2012.
- A. Boczula , M. Nowicka, Psy obronne, Warszawa 1998.
Przeczytaj inne przydatne porady o psach
