Koty po kastracji – jak zmienia się ich zachowanie
https://pxhere.com/es/photo/973443
Kot po kastracji ze względu na zmiany hormonalne może zmienić swoje zachowanie. Niektóre koty po kastracji stają się agresywne. Jak kastracja kota wpływa na jego zachowanie?
Spis treści - kliknij strzałkę
Kastracja kota, a sterylizacja kota – czym się różnią te zabiegi
Sterylizacja i kastracja to nazwy zabiegów polegające na pozbawieniu kotów i kotek możliwości rozrodu. Kastracja kota lub kotki polega na chirurgicznym usunięciu narządów rodnych w całości. Kastracja w przypadku kotek polega na usunięciu macicy wraz z jajnikami, a w przypadku kota gonad, czyli jąder wraz z nasieniowodami. W przypadku sterylizacji kota poddaje się jedynie zabiegowi podwiązania lub podcięcia nasieniowodów, a u kotki podwiązania jajowodów lub usunięcia jajników.
Kastracja kotki – zalety
- Kastracja kotki likwiduje zagrożenie wystąpienia ropomacicza
- Kastracja kotki zmniejsza ryzyko wystąpienia raka gruczołów mlekowych
- Kastracja kotki likwiduje ryzyko pojawienia się ciąży urojonej
Kastracja kota – zalety
- Kastracja kota zmniejsza tendencję do włóczęgostwa i bójek z innymi kotami
- Kastracja kota likwiduje zagrożenie raka jąder
- Kastracja kota powoduje, że kot staje się zazwyczaj bardziej łagodny
Zachowanie kota bezpośrednio po kastracji
Samopoczucie i zachowanie kotów po kastracji jest przez jakiś czas odmienne od tego, które zwierzaki prezentowały przed zabiegiem. Nie powinno to budzić niepokoju, sam zabieg przebiega pod znieczuleniem ogólnym, dlatego kot może być osowiały po podanej narkozie. W chwili odbioru kota po zabiegu z lecznicy jest on ubrany w ubranie pooperacyjne lub kołnierz ochronny. Zabezpieczenie w formie ubrania dla kota po sterylizacji lub kołnierza zabezpiecza gojącą się ranę przed wylizywaniem i zabrudzeniem. Zarówno ubranie, jak i kołnierz nie powinny być ściągane do chwili wygojenia rany ok. 10 dni. Niestety kot może źle reagować na dedykowane ubranie dla kota po sterylizacji, prezentując dziwny sposób poruszania, a nawet agresję przy próbie kontaktu. Opiekun powinien nastawić się na to, że koty po kastracji mogą wymiotować. Podczas wymiotów można podtrzymać głowę kota w pozycji stojącej, by zwierzę się nie zadławiło wymiocinami. Proces gojenia rany po kastracji niesie też trudności w pobieraniu pokarmu przez ograniczający widoczność kołnierz. Tu należy zadbać o to, by miski kota znajdowały się na podwyższeniu, a ich wielkość dostosować do obręczy kołnierza. Najlepiej wymienić je na mniejsze i płytsze. Głównym zadaniem opiekuna po kastracji kota jest obserwacja zwierzęcia, a jeśli rana zaczyna krwawić lub kot nie przestaje wymiotować należy udać się na wizytę.
Szukasz karmy dla kota po kastracji?
Reklama
Agresywny kot po kastracji
Koty po kastracji mogą być agresywne, a wynika to głównie z dolegliwości bólowych i niechęci do kontaktu fizycznego. Zachowanie agresywne jest tu raczej zachowaniem obronnych, informującym otoczenie, by zachować na jakiś czas dystans. Agresywne zachowanie kota po kastracji nie powinno opiekuna dziwić, kot jest obolały, skołowany i potrzebuje spokoju, by dojść do siebie. Nasza obecność powinna być dyskretna i ograniczać się do dbania o czystość posłania, kuwety i misek. Kontakt fizyczny ograniczmy do niezbędnego minimum w chwili, gdy kota trzeba podtrzymać w czasie wymiotów, czy gdy konieczna jest wymiana zabrudzonego posłania. Spokój, który będzie czół kot wystarczy, by nie musiał jeszcze z opiekunem o niego walczyć. Agresja u kota po kastracji może być także wynikiem dyskomfortu i frustracji wynikających z niewygodnego ubrania lub konieczności noszenia kołnierza. Powrót do pełni zdrowia wymaga czasu, dlatego bądź wyrozumiały, a wszystko wróci do normy. A co, jeśli kot po kastracji i okresie rekonwalescencji nadal jest agresywny? Jeśli kot był agresywny przed zabiegiem kastracji to być może kastracja pogłębiła ten problem, a prace z kotem trzeba było zacząć od diagnozy behawioralnej agresywnego zachowania. Kastracja może być kolejnym, lecz nie pierwszym i jedynym działaniem, jakie należy podjąć, by kot stał się łagodniejszy i przyjaźniej nastawiony do otoczenia.
Jak opiekować się kotem po kastracji
Bardzo ważne po powrocie do domu jest zapewnienie kotu po kastracji ciszy i spokoju. Kot przez kilka godzin może być jeszcze zdezorientowany, a po narkozie może odczuwać zimno, dlatego zaleca się ułożenie go w ciepłym legowisku. Posłanie dla kota po kastracji nie może znajdować się wysoko, by nie narazić skołowanego jeszcze zwierzaka na ryzyko urazu. Kuwetę dla kota ustawmy dość blisko legowiska, gdyż zwierzę może mieć problem z koordynacją i sennością, kot zwyczajnie nie zdąży do toalety w takim stanie. Kot nie może być karmiony ani pojony do 12h po operacji. Szybsze podanie pokarmu może wzmóc lub wywołać wymioty, które z kolei mogą doprowadzić do śmiertelnego zakrztuszenia. Pierwszy pokarm powinien być lekkostrawny i serwowany w małych porcjach. Już w ciągu 2-3 dni kot może wykazywać wzmożony apetyt, lecz nie powinniśmy mu ulegać. Spadek produkcji hormonów wiąże się ze zwolnionym metabolizmem, a to oznacza, że kot szybko może utyć. Koty po kastracji mogą wydać liczne niepokojące dźwięki w wyniku oszołomienia i odczuwanych dolegliwości. Operacja zawsze wiąże się z bólem, ale lekarz właściwie zabezpieczy kota w odpowiednią dawkę leków przeciwbólowych i antybiotyk. Kolejne dni rekonwalescencji nie powinny angażować kota w aktywność i należy się ich wystrzegać. Kastracja kota może wpływać na normalne jego życie już po całkowitym wygojeniu rany. Jeśli twój kot wychodził na spacery na smyczy nadal może to robić, wystarczy odczekać z pierwszym wyjściem 1,5 tygodnia. Kastracja kota nie może go rozleniwić, a zadaniem opiekuna jest ponowne jego zaktywizowanie wspólną aktywnością i zabawą.
Jak karmić kota po kastracji
Żywienie kota po kastracji musi się zmienić. Kastracja kota wpływa na zmianę gospodarki hormonalnej organizmu. Koty po kastracji nie produkują już takiej ilości hormonów płciowych: estrogenu i testosteronu. Efektem tego jest spowolnienie metabolizmu, a więc i zmniejszone zapotrzebowanie energetyczne płynące z pokarmu. Bilans energetyczny powinien być odpowiednio dostosowany do nowych potrzeb organizmu. Należy zmienić jakość kaloryczną karmy dla kota po kastracji (mniej tłuszczu i węglowodanów) nie robiąc tego kosztem ilości/objętości karmy w porcji danego posiłku. Karma dla kota po kastracji musi spełniać określone wymogi: być mniej kaloryczna, dobrze przyswajalna, ale zawierać właściwą ilość witamin i składników odżywczych niezbędną do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Karma dla kota po kastracji zawiera wyważone proporcje wapna, sodu, fosforu (homeostaza energetyczna organizmu, zdrowy układ moczowy), zawiera l-karnitynę (wspomaga utrzymanie prawidłowej wagi), wartościowe białka (utrzymanie masy mięśniowej, stymulacja trawienia) oraz przeciwutleniacze (chroniących tkanki i komórki organizmu).
Charakter kota po kastracji
Kastracja kota powinna zmienić zachowanie kota, choć nie jest to regułą, zwłaszcza przy kotach lękliwych i wycofanych. Jakie powinno być zachowanie kota po kastracji? Koty po kastracji powinny stać się łagodniejsze, zmniejszyć się powinna ich potrzeba rywalizacji o kotki, więc rzadziej inicjują i podejmują się bójek z innymi kotami, by zaznaczyć swoją pozycję społeczną, ich mocz nie pachnie już tak intensywnie oraz rzadziej udają się na dłuższe wędrówki w celu poszerzania i znaczenia terenu. Koty po kastracji mogą również stać się bardziej uległe względem kotek niż miało to miejsce przed kastracją. Kotki natomiast przejawiają zachowania bardziej odważne, nie muszą już pełnić straży nad młodymi, a więc nie wykształca się u ich potrzeba opiekuńczości czy łagodzenia konfliktów. Kotka nie wchodzi już w ruję, która powodowała nawoływania samców, nie występuje tendencja do załatwiania się poza kuwetą, kotka je, pije i śpi regularnie bez konieczności oddawania się seksualnym nagabywaniom. Zmiany w zachowaniu kota po kastracji są mniej wyraźne u kotów, które zabieg przeszły jeszcze przed osiągnięciem wieku dorosłego. Wtedy to wiele z wymienionych zachowań nie wystąpi lub nie zdąży się utrwalić w wyniku „buzowania” hormonów.
Redakcja
konsultacja merytoryczna: lek. wet. Magdalena Małachowska
Przeczytaj również porady behawiorystów
