Jak zabezpieczyć kota przed pchłami i innymi pasożytami?

Objawem sugerującym, że nasz kot może mieć pchły jest świąd wywołany przez kąsające owady. Kot może zmienić także swoje zachowanie na bardziej nerwowe – staje się pobudzony i drażliwy. Samo drapanie się nie jest jednoznacznym sygnałem, dlatego należy dokładnie obejrzeć kota, jeśli mamy jakiekolwiek podejrzenia, że mógł złapać pchły. Ulubionym miejscem bytowania pcheł u kota jest głowa, grzbiet i podstawa ogona.

Dorosłe osobniki pchły kociej mają niewielki rozmiar od 1,5 do 3 mm i dość trudno je dostrzec, jeśli nie jest to masowa inwazja. W sprzyjających dla pcheł warunkach wystarczy zaledwie 14 dni, by cykl rozwojowy pchły zakończył się powołaniem nowego, licznego pokolenia pasożytów. Odbywa się to poprzez złożenie przez samicę jaj pcheł na kocie. Po ok. 2 godzinach jaja pcheł spadają do środowiska, a po kilku dniach wykluwają się z nich beznogie, podłużne larwy o mlecznobiałym kolorze, które rozprzestrzeniają się w miejscach przebywania kota. Larwy nie lubią światła i wybierają zacienione miejsca, by przepoczwarzać się dalej w legowiskach, kocach, szczelinach podług czy dywanach.

Przykra wiadomość dla wszystkich opiekunów kotów jest taka, że nawet jeśli nasz pupil nie jest wychodzący i nie ma kontaktu z innymi zwierzętami, to i tak pchła kocia może go dotyczyć, ponieważ jej niedojrzałe formy rozwojowe mogą zostać przyniesione na obuwiu.