Reklama

GRYFON KORTHALSA

Krysta, CC BY 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/2.0>, via Wikimedia Commons

Data publikacji: 6 stycznia 2024

Cześć! Zastanawiasz się nad zakupem gryfona Korthalsa? Świetny wybór! W tym artykule skupimy się na charakterystyce tego wyjątkowego i wszechstronnego psa myśliwskiego, zgodnie z jego oficjalnym wzorcem rasy. Omówimy dokładnie osobowość i charakter gryfona, co jest kluczowe przy wyborze takiego towarzysza życia. Ponadto, z uwagi na to, jak ważne jest zdrowie Twojego przyszłego pupila, poruszymy temat typowych problemów zdrowotnych, które mogą występować w tej rasie. Przyjrzymy się również fascynującej historii gryfona, a także omówimy jego zalety i potencjalne wyzwania, na które możesz natrafić, decydując się na życie z tym psem. Nie zabraknie informacji o orientacyjnych cenach szczeniąt. Mamy nadzieję, że nasz artykuł okaże się dla Ciebie przydatny i interesujący, a Ty zechcesz podzielić się swoimi doświadczeniami i opiniami na temat tej niezwykłej rasy w komentarzach.

Podstawowe informacje

Kraj pochodzenia	Francja
Numer wzorca FCI	107
Waga	18-27 kg
Długość życia	13 – 14 lat
Charakter	Gryfon Korthalsa to inteligentny i pracowity wyżeł, który nadaje się zarówno do pracy w terenie oraz jako towarzysz rodziny.

Jak wygląda gryfon Korthalsa?

Gryfon Korthalsa to rasa średniej wielkości o mocnej budowie ciała, dłuższa niż wyższa, która wyróżnia się swoim charakterystycznym wyglądem.

Czaszka tego psa nie jest zbyt szeroka, a jej linie są równoległe do linii grzbietu nosa. Stop jest wyraziście załamany. Kufa jest długa i kwadratowa, a grzbiet brązowego nosa lekko zakrzywiony. Oczy psa są duże, zaokrąglone, osadzone wysoko, o inteligentnym spojrzeniu, najlepiej by były ciemnożółte lub brunatne. Uszy są średniej wielkości, osadzone na linii oczu, płasko i nieskręcone.

Głowa psa jest osadzona na długiej szyi. Tułów jest dosyć długi, a grzbiet szeroki, z kolei klatka piersiowa jest wysoka, ale nie szeroka. Lędźwie są dobrze rozwinięta. Ogon jest noszony poziomo lub lekko podniesiony, pokryty gęstą sierścią. Kończyny psa są proste. Podczas polowania pies porusza się galopem, przerywanym przez kłus.

Charakterystyka rasy

Wysokość w kłębie

Pies: 55-60 cm

Suka: 50-55 cm

Waga

Pies: 23-27 kg

Suka: 18-23 kg

Szata

Włos psów tej rasy jest szorstki i gruby – przypomina w dotyku szczecinę dzika. Nie może być lokowaty, ani wełnisty. Pod włosem okrywowym znajduje się cienki i zwarty podszerstek.

Umaszczenie gryfona może być stalowo-szare z brązowymi łatami albo jednokolorowe brązowe, sporadycznie występują osobniki dereszowate lub srokate. Dopuszczalne jest także umaszczenie białe i brązowe oraz białe i pomarańczowe.

Charakter i usposobienie

Gryfon Korthalsa to inteligentny i pracowity wyżeł kontynentalny, który nadaje się zarówno do pracy na terenach podmokłych, jak i w gęstych zaroślach, jako aporter, pies wystawiający oraz tropiciel – jest to więc bardzo wszechstronna rasa.

Dzięki wysokiemu poziomowi inteligencji psy tej rasy nadają się również do uprawiania psich sportów, takich jak agility lub obedience.

Psy tej rasy z powodzeniem mogą żyć w towarzystwie rodziny z dziećmi. Bywają jednak uparte, przez co wymagany jest opiekun świadomy wyzwań, jakie przed człowiekiem stawiaj pies myśliwski.

Psy tej rasy, jeśli dobrze socjalizowane, to dogadają się pod jednym dachem zarówno z kotami, jak i psami innych ras.

W stosunku do dzieci psy te są łagodne, wyrozumiałe i odnoszące się z czułością.

By Pleple2000 – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1391879

Czy gryfon Korthalsa ro zdrowa rasa?

Z całą pewnością, dzięki swojej szacie, psy tej rasy są odporne na zimno – zarówno na wilgoć, jak i zimną wodę. Bez problemu poradzą sobie również w upalne dni – jednak nie warto przeciążać ich wtedy pracą.

Psy tej rasy cechują się generalnie dobrym zdrowiem, a przedstawiciele gatunku mogą żyć nawet do 13-14 lat.

Mimo wszystko nie jest to rasa całkowicie wolna od problemów ze zdrowiem.

Typowe choroby

Dysplazja stawu biodrowego
Dysplazja stawu łokciowego
Alergie skórne
Choroby uszu
Kardiomiopatia rozstrzeniowa

Jak karmić gryfona Korthalsa?

Dieta gryfona powinna być dostosowana do wieku, aktywności oraz ewentualnych problemów zdrowotnych.

W przypadku psów tej rasy warto sięgnąć po karmę monobiałkową lub hydrolizowaną, by od szczeniaka zniwelować problem z alergiami skórnymi, które mogą mieć podłoże w pokarmie.

Pies pracujący powinien być karmiony wysokostrawną i łatwoprzyswajalną karmą, w której głównym źródłem białka będzie mięso.

Psy tej rasy mogą być karmione komercyjną karmą suchą i/lub mokrą. Dobrym wyjściem może być karmienie psa dietą BARF – należy ją jednak odpowiednio zbilansować.

Niektóre z gryfonów mogą mieć skłonność do nadwagi lub otyłości, dlatego karma psa powinna być kalorycznie dopasowana do jego dziennego zapotrzebowania na energię i podawana w 3 porcjach.

Pamiętaj, by na 2 godziny przed i po wysiłku nie karmić psa, gdyż może się to skończyć rozszerzeniem i skrętem żołądka.

Jak pielęgnować gryfona Korthalsa?

Zarówno dieta, jak i pielęgnacja to punkt wyjścia do dobrego stanu zdrowia psa przez wiele lat. Sierść gryfona nie linieje zbyt mocno. Psy tej rasy powinny być szczotkowane przynajmniej raz w tygodniu za pomocą szczotki z krótkim i miękkim włosem. W okresie linienie martwy włos należy usuwać każdego dnia, a pomocny może być do tego metalowy grzebień z gęsto ustawionymi zębami zagiętymi na końcach.

Kąpiele psa powinny odbywać się tylko wtedy, gdy pies jest już widocznie zabrudzony. Zwykle wystarczą raz na 3 miesiące. Kąpiel powinna być realizowana dwa razy, z użyciem szamponu dla psów. Po drugiej kąpieli nie zapomnij nałożyć odżywkę do włosów, która po kilku minutach należy spłukać.

Jak wszystkie psy z opadającymi uszami, tak i gryfony mogą być narażone na ich choroby, dlatego konieczne są systematyczne przeglądy raz w tygodniu, najlepiej połączone z przeglądem oczu, łap i gruczołów okołoodbytowych.

Żeby psa warto szczotkować przynajmniej 3 razy w tygodniu z zastosowanie pasty do zębów dla psów.

Wychowanie i szkolenie – najważniejsze wskazówki dla opiekuna

Gryfon Korthalsa to inteligentna rasa psów. Jeżeli pies ma pracować u boku myśliwego, to powinien być szkolony przy drugim psie od szczeniaka. W przypadku tej rasy próby pracy są wymagane.

Pies z przeznaczeniem do towarzystwa powinien trafić do psiego przedszkola, a następnie na zaawansowany trening posłuszeństwa, który można łączyć z treningiem wybranego psiego sportu.

Ta bystra rasa wymaga konsekwentnego wychowania i motywujących działań, by prawidłowo się rozwijać. Podczas treningu tych psów dobrze jest stosować metody oparte na pozytywnym wzmacnianiu. Nagradzanie za dobre zachowanie pozwala na szybsze osiąganie celów i lepsze utrwalanie nauki. Trzeba też pamiętać o cierpliwości i zrozumieniu – każdy pies jest inny i może potrzebować więcej czasu na naukę nowych umiejętności. Ważne jest również zapewnienie różnorodności ćwiczeń i dostosowanie ich intensywności do indywidualnych potrzeb psa.

W wychowywaniu gryfona Korthalsa kluczowe jest ustalenie jasnych zasad i granic. Te psy bardzo przywiązują się do swojej rodziny, więc ważne jest, aby od początku określić ich miejsce w hierarchii. Wspólne zabawy i ćwiczenia wzmacniają więź z właścicielem i pomagają lepiej zrozumieć potrzeby i oczekiwania obu stron. Pamiętajmy, że Gryfon Korthals to pies myśliwski, który potrzebuje dużo ruchu i aktywności – odpowiednie wykorzystanie jego energii jest kluczowe dla harmonijnego współżycia z tym wyjątkowym psem.

Historia rasy

Od czasów Korthalsa toczona jest dyskusja czy są one rodzimą rasą Francji czy Holandii. Historia tej rasy ma swój początek w XIX wieku, gdy w Europie panowała moda na hodowlę wszechstronnych psów myśliwskich.

Wśród takich hodowców był również Holender Eduard Karel Korthals, syn zamożnego bankiera. Dzięki starannym krzyżowaniom kilku ras, Korthals, który zapragnął wyhodować psa który mógł pracować jako wyżeł na suchym lądzie, a także jako doskonały aporter wodny, wyposażony w palce z błoną pławną.

Uznanie rasy

Korthals doskonalił swoją rasę, pracując w Niemczech, a ostatecznie we Francji, krzyżując m.in. barbety, otterhoundy, czy setery. Nowa rasa została uznana przez francuskie i holenderskie kluby kynologiczne w 1887 roku. W tym samym roku uznał ją również AKC. FCI uznało rasę 12 lipca 1954 roku.

Obecnie gryfon Korthals wciąż jest ceniony jako pies myśliwski, ale coraz częściej odnajduje się jako rodzinny pies do towarzystwa. Jego spokojne usposobienie pozwala mu świetnie dogadywać się z dziećmi, a dzięki inteligencji i gotowości do nauki jest łatwy w szkoleniu. Ta rasa zyskuje na popularności w Europie, szczególnie w krajach takich jak Niemcy czy Wielka Brytania. Niemniej, gryfon Korthalsa nadal jest dość rzadko spotykaną rasą, co czyni go wyjątkowym i niepowtarzalnym.

Zalety i wady gryfona Korthalsa

Zalety

To pies o łagodnym usposobieniu
Jest inteligentny i chętny do współpracy
Może uprawiać psie sporty
To wytrzymała rasa psów

Wady

Bywa uparty
Potrzebuje duże dawki ruchu każdego dnia

Ciekawostki o gryfonie Korthalsa

Gryfony Korthalsa to rasa, którą docenił książę Monaco, a także Angela Merkel.

Pets Adviser from Brooklyn, USA, CC BY 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/2.0>, via Wikimedia Commons

Hodowla

Kupując gryfona Korthalsa z hodowli warto sprawdzić, w jakich warunkach żyją szczenięta oraz jaka jest kondycja matki. Jeżeli hodowca nie chce pokazać innych zwierząt, to powinno to wzbudzić czujność. Dodatkowo każdy hodowca, który prowadzi legalną hodowlę ma obowiązek wydać razem z psem metrykę, która posłuży do wyrobienia rodowodu.

Ile kosztuje gryfon Korthalsa?

Gryfon Korthalsa z hodowli kosztuje średnio 4000-5000 zł. Cena tych psów zależy od renomy hodowli, utytułowanych rodziców oraz starań hodowcy, by szczeniaki były zdrowie i miały zapewnione najlepsze warunki do dorastania.

Jakie imię dla gryfona Korthalsa?

Imię dla psa: Brudno, Max, Oscar, Tex, Thor

Imię dla suczki: Bella, Daisy, Ruby, Zoe, Luna

Dla kogo gryfon Korthalsa będzie idealny?

Gryfon Korthals będzie idealnym wyborem dla osób aktywnych i miłośników natury, ze względu na swoją energię i potrzebę regularnego ruchu. Jest to pies myśliwski, więc najlepiej odnajdzie się u właścicieli, którzy mogą zaoferować mu zadania związane z pracą w terenie. Dodatkowo, ze względu na swoją inteligencję i chęć do nauki, świetnie nadaje się dla osób, które chcą poświęcić czas na szkolenie i rozwijanie umiejętności psa.