CHARCIK WŁOSKI
pixabay.com/images/id-6503404/
Spis treści
Cześć! Planujesz zakup charcika włoskiego? To świetny wybór dla osób, które pragną mieć nie tylko uroczego towarzysza domowego, ale również aktywnego kompana. Zanim jednak zdecydujesz się na przyjęcie do swojego domu tego małego psa, warto zapoznać się dokładnie z jego charakterem, potrzebami żywieniowymi oraz potencjalnymi problemami zdrowotnymi, które mogą dotyczyć charcików. W naszym artykule znajdziesz również cenne wskazówki dotyczące opieki i wychowania, a także przedstawimy plusy i minusy posiadania tego wyjątkowego czworonoga. Nie zabraknie także informacji na temat kosztów, jakie należy przewidzieć przy zakupie szczeniaka tej rasy.
Mamy nadzieję, że artykuł ten dostarczy Ci wszystkich niezbędnych informacji, które pomogą Ci podjąć przemyślaną decyzję. Jeśli już jesteś dumnym właścicielem charcika włoskiego, serdecznie zachęcamy do dzielenia się swoimi doświadczeniami w komentarzach. Twoje spostrzeżenia mogą być niezwykle cenne dla innych miłośników tej rasy i pomóc lepiej zrozumieć specyfikę, potrzeby oraz zachowanie tych niewielkich, ale pełnych wdzięku psów. Zapraszamy do lektury!
Podstawowe informacje o rasie
🌅 Kraj pochodzenia | Włochy |
🐶 Numer wzorca FCI | 200 |
➡ Waga | 3 – 5 kg |
❤ Długość życia | 12 – 14 lat |
💢 Charakter | Charcik włoski, według wzorca rasy, jest pieskiem czułym, łagodnym i żywym. Charcik włoski jest też mały i smukły. |
Jak wygląda charcik włoski?
Charcik włoski prezentuje się jako elegancka i wyrafinowana rasa, charakteryzująca się wydłużoną, wąską głową z płaską czaszką. Stop jest bardzo słabo zaznaczony. Nos tego psa jest ciemny, idealnie czarny, z dobrze rozwartymi nozdrzami, a kufa zwęża się ku końcowi. Wargi są cienkie i napięte, z bardzo ciemno pigmentowanymi brzegami. Oczy są duże, okrągłe i wyraziste, osadzone podczołowo, z ciemnymi tęczówkami i pigmentowanymi powiekami. Uszy, osadzone bardzo wysoko, są małe i złożone, noszone do tyłu na karku, tworząc charakterystyczny kształt przy uwadze.
Szyja w kształcie ściętego stożka, muskularna i sucha, harmonizuje z długością głowy, przechodząc w dobrze zarysowany, muskularny tułów, którego długość jest równa lub nieznacznie mniejsza od wysokości w kłębie. Linia górna tułowia jest prosta, lekko wysklepiona w okolicy grzbietowo-lędźwiowej. Klatka piersiowa jest wąska, mocna, elegancko ukształtowana, głęboka, sięgająca do łokci. Zad jest szeroki, umięśniony, z charakterystycznym spadkiem.
Ogon noszony jest nisko, cienki u nasady i stopniowo zwężający się, z krótkim włosem, zwijając się ku górze na końcu. Kończyny przednie są proste, pionowe z suchym umięśnieniem, natomiast tylne dobrze kątowane, proste i równoległe przy oglądaniu z tyłu. Chody rasy są sprężyste, harmonijne, z charakterystycznym, przestrzennym i nieco wysokim kłusem, z przednimi kończynami wyrzucanymi daleko do przodu.
Charakterystyka rasy
Wysokość w kłębie
Pies/suka: 32-38 cm
Waga
Pies/suka: 3-5 kg
Szata
U charcika włoskiego włos na ciele jest krótki, jedwabisty i delikatny na całym ciele, bez najmniejszego śladu pióra.
Pies tej rasy może występować w kilku odmianach barwnych. Maść może być czarna, niebieska, szara i płowa-izabelowata. Biel tolerowana jest wyłącznie na przedpiersiu i łapach.
Charakter i usposobienie
Charcik włoski bardzo lubi spędzać czas z opiekunem i okazuje mu duże przywiązanie. Piesek ten nie ma w sobie za grosz niezależności, to na opiekunie spoczywa ciężar przewodzenia stadu. Pies będzie dobrze znosił tymczasową rozłąkę z rodziną, jeśli będzie na nią przygotowany.
Mimo iż charcik jest malutki, nie oznacza to, że brak mu wigoru jego większych kuzynów. Tak jak i one jest psem myśliwskim i z zamiłowaniem będzie biegał za małą zwierzyną (zające, króliki, wiewiórki). Opiekun, który zadba o potrzeby fizyczne, będzie się cieszył spokojnym kompanem w domu, który z chęcią zlegnie mu na kolanach.
Inteligencja charcika przejawia się w umiejętności wyczuwania stanów emocjonalnych bliskich, do których z łatwością się dostosowuje. Pies raczej nie przepada za obcymi, ale nie będzie ich obszczekiwał i nie stanie im na powitanie w pierwszym szeregu.
Charcik włoski potrzebuje stałych, przewidywalnych rytuałów codziennych, dzięki nim czuje się bezpiecznie. Maluch może się skusić na samodzielne wojaże za tropem, wszystko zależy od poziomu zainteresowania tropem. Charcik włoski uwielbia towarzystwo innych chartów.
pixabay.com/images/id-4560868/
Czy charcik włoski ro zdrowa rasa?
Charcik włoski mimo drobnej postury jest psem wytrzymałym. Wystarczy zadbać, by latem mógł się schronić w cieniu, a zimą był ubierany, aby nie marzł podczas spacerów.
Podczas spotkań z innymi psami, zachowaj ostrożność. Charcik chętnie poznaje inne psy i jest do nich przyjacielsko nastawiony, jeśli się go do tego nie przymusza i uważa na różnice gabarytów. Zabawa z większym psem może skończyć się kontuzją malucha.
Typowe choroby rasy
- Zapadanie się dziąseł
- Odsłonięcie szyjek zębowych
- Padaczka
- Zwichnięcie rzepki
- Postępujący zanik siatkówki
- Mała gęstość kości predysponująca do złamań (niektóre linie hodowlane)
- Złamania ogona
- Przeziębienia (rasa wrażliwa na zimno i wilgoć)
- Wnętrostwo
- Głuchota wrodzona
- Choroba Willebranda
- Zaćma młodzieńcza
- Niedoczynność tarczycy
- Łysienie małżowin usznych
- Wyłysienia z rozrzedzeniem barwnika
- Nadwrażliwość na lek stosowany w narkozie – tiopental
Jak karmić charcika włoskiego?
Żywienie charcika włoskiego powinno być dopasowane do wieku psa, jego poziomu aktywności oraz ewentualnych problemów zdrowotnych. Psy tej rasy raczej nie wykazują problemów z alergią lub nietolerancją pokarmową, dlatego nie będą problematyczne w żywieniu.
Charcik jest mały dlatego opłacalne będzie karmienie go komercyjną karmą mokrą, którą można łączyć w diecie z karmą suchą. Jako że jest to mały piesek, powinien otrzymywać karmę dostosowaną do rozmiaru pyszczka, krokiety powinny być małe.
Psa można karmić 3 razy dziennie o stałych porach.
Jak pielęgnować charcika włoskiego?
Charcik włoski ze względu na bardzo krótką sierść nie wymaga skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Sierść psa wystarczy przecierać irchowa szmatką, a gdy się zabrudzi, wystarczy zwilżona szmatka zamiast kąpieli.
Pies linieje umiarkowanie, a ze względu na rozmiar sam proces wymiany sierści nie jest to bardzo uciążliwy.
Co do kąpieli, wystarczy je przeprowadzać raz na kwartał lub częściej, jeśli pies szczególnie się pobrudzi. Psa należy wykąpać dwukrotnie – by zmyć powierzchniowy bród, a następnie, by wmasować szampon aż do skóry. Na koniec należy zastosować odżywkę do włosów.
Regularnie, raz na tydzień, warto także dokonywać kontroli stanu oczu, uszu i łap psa, aby upewnić się, że nie pojawiają się żadne niepokojące symptomy. Dodatkowo, zaleca się mycie zębów psa przynajmniej trzy razy w tygodniu, używając do tego pasty przeznaczonej specjalnie dla zwierząt.
Wychowanie i szkolenie – najważniejsze wskazówki dla opiekuna
Zasady są bardzo ważne w domu charcika włoskiego, jeśli pozwolisz psu na wszystko „bo jest mały” to w niedługim czasie opanuje dom i zacznie go dewastować z nudy i ze stresu.
Jest to pies bardzo wrażliwy, absolutnie nie można stosować w wychowaniu agresywnych metod. Wymaga łagodnego podejścia, ale też konsekwentnego egzekwowania wdrożonych zasad przez wszystkich członków rodziny. Praca z charcikiem powinna być podzielona na krótkie serie, gdyż pieskom tym dość trudno się koncentrować na dłużej.
Socjalizacja z psami, ludźmi, nowymi sytuacjami czy dźwiękami jest bardzo ważna dla charcika, im szybciej zapozna się z gwarem miejskim, tym lepiej odnajdzie się w jego przestrzeni. Porządne wybieganie się na bezpiecznym terenie i aktywność poza ogrodem sprawią, że charcik zachowa zdrowie i komfort psychiczny. Uważaj jednak, bo jest szybki jak błyskawica i może zniknąć nam z oczu w jednej sekundzie.
Zalety i wady charcika włoskiego
Zalety
- Jest psem łagodnym, wesołym i oddanym rodzinie.
- Odnajdzie się w domu z kotami pomimo myśliwskiej natury.
- Praktycznie nie szczeka, w domu jest bardzo cichy.
- Nadaje się na pierwszego psa, jest dobrym wyborem dla nowicjuszy.
- Potrzebuje umiarkowanej ilości ruchu.
- Rasa ta jest bardzo łatwa w pielęgnacji.
- Może uprawiać coursing, czyli pogoń za sztucznym zającem lub agility.
Wady
- Może uciekać w pogoni za małą zwierzyną, jest szybki i zwinny, raczej sprinter niż długodystansowiec.
- Jest nieśmiały wobec obcych.
- Nie nadaje się do domu z malutkimi dziećmi.
- Rasa ta jest wrażliwa na zimno i wilgoć.
Ciekawostki o charciku włoskim
- Za kraj pochodzenia charcika włoskiego podaje się Włochy, jednak nie jest to w 100% pewne. Przydomek „włoski” przypisany został mu dzięki włoskim malarzom, którzy chętnie uwieczniali psa na swoich malowidłach, a nie rzeczywistemu pochodzeniu.
- Według wielu opiekunów charcik włoski częściej łamie ogon niż nogi.
- Charcik włoski poluje za pomocą bystrego wzroku, a nie węchu. Miłośnikiem charcika włoskiego był król pruski Fryderyk II zwany Wielkim. Jego psy zostały pochowane w parku zamkowym Sans-Souci w Poczdamie, gdzie można oglądać ich groby.
- Charcik włoski często mylony jest z chartem angielskim whippet.
pixabay.com/images/id-2636368/
Historia rasy
Charcik włoski to jedna z najstarszych ras psów znana już w starożytności. Te małe psy pochodzą od niewielkich chartów żyjących w starożytnym Egipcie. Szczątki tych psów odnalezione zostały w grobowcach egipskich królów; uwiecznione były również na greckiej ceramice, co z pewnością świadczy o ich wyjątkowości. Już w V w. p.n.e. czworonogi te trafiły do Włoch przez tereny Grecji (dawniej Lakonii).
Największą popularnością charciki włoskie cieszyły się na renesansowych dworach magnackich. To właśnie te psy inspirowały wielkich malarzy tego okresu i to one najczęściej pojawiły się na ich obrazach. Charciki włoskie trafiły także na dwory królewskie, gdzie zafascynowały swoim charakterem arystokrację tak bardzo, że doprowadzono do ich drastycznej miniaturyzacji. W efekcie na przełomie wieku XIX i XX charcik włoski niemal wyginął. Ocalenia rasy podjęli się niemieccy hodowcy, dzięki czemu rasa jest znana do dziś.
Charcik włoski został wpisany do rejestru ras FCI 22 października 1956 roku.
Liczba polskich hodowli charta jest ograniczona, podobnie jak ilość szczeniąt charcika włoskiego w miocie. Szczenięta zazwyczaj rezerwowane są, zanim jeszcze przyjdą na świat.
Hodowla
Kupując charcika włoskiego z hodowli, warto sprawdzić, w jakich warunkach żyją szczenięta oraz jaka jest kondycja matki. Jeżeli hodowca nie chce pokazać innych zwierząt, to powinno to wzbudzić czujność. Dodatkowo każdy hodowca, który prowadzi legalną hodowlę, ma obowiązek wydać razem z psem metrykę, która posłuży do wyrobienia rodowodu. Charcik włoski nie jest miniaturą charta, jest odrębną rasą i ogłoszenia o miniaturkach charta włoskiego zdecydowanie trzeba unikać. Niepokojące będą też charciki włoskie, u których biała sierść przeważa, znaczenia bieli są dopuszczalne tylko na łapach i piersi.
Ile kosztuje charcik włoski?
Cena charcika włoskiego nie jest wygórowana. Koszt zakupu psa to 3500 zł, a za najlepsze osobniki trzeba zapłacić do 5000 zł.
Jakie imię dla charcika włoskiego?
Imię dla psa
- Mały, Hudini, Picolo
Imię dla suczki
- Eli, Joko, Lajla
Dla kogo charcik włoski będzie idealny?
Charcik włoski będzie idealny dla osób, które lubią spędzać czas z umiarkowanie aktywnym psem. Nadają się dla osób, u których w domu zamieszkuje inny mniej temperamentnymi zwierzak. Będzie on dla charcika kompanem podczas twojej nieobecności w domu, ale także źródłem ciepła, do którego chętnie się przytuli.
FAQ na temat charcików włoski
Ile kosztuje pozwolenie na charta?
W Warszawie opłata skarbowa za udzielenie zezwolenia na hodowlę lub posiadanie charcika wynosi 82 zł dla osób fizycznych oraz 616 zł – hodowla/utrzymanie przez prowadzących działalność gospodarczą.
Źródła
zkwp.pl/wzorce/200.pdf
fci.be/en/nomenclature/ITALIAN-SIGHTHOUND-200.html
dr Mateusz Karatysz
Opiekun buldożki Daisy, borykającej się od wielu lat z problemami zdrowotnymi. Dziennikarz, popularyzator świadomych adopcji zwierząt oraz produktów, które pomagają opiekunom w samodzielnym rozwiązywaniu problemów pojawiających się, podczas opieki nad zwierzętami. Twórca serwisu www.zoonews.pl
Poznaj inne rasy psów
