SZNAUCER MINIATUROWY
pixabay.com/images/id-1923452/
Spis treści
Cześć! Dzisiejszy artykuł poświęcimy jednej z najbardziej uroczych i energicznych ras psów – sznaucerowi miniaturowemu. Przyjrzymy się dokładnie, jak powinien wyglądać idealny przedstawiciel tej rasy zgodnie z oficjalnym wzorcem, a także omówimy jego cechy charakteru i temperament. Ponieważ wybór odpowiedniego psa to poważna decyzja, sprawdzimy również, jakie są typowe dla sznaucerów miniaturowych problemy zdrowotne – wszystko oparte na fachowej wiedzy. W dalszej części artykułu czeka na Ciebie szereg interesujących faktów dotyczących historii i rozwoju rasy, jej zalet i wad, a także orientacyjnych cen szczeniąt z hodowli. Życzymy przyjemnej lektury i zapraszamy do dzielenia się własnymi przemyśleniami w komentarzach po przeczytaniu artykułu.
Podstawowe informacje
🌅 Kraj pochodzenia | Niemcy |
🐶 Numer wzorca FCI | 183 |
➡ Waga | 4 – 8 kg |
❤ Długość życia | 12 – 15 lat |
💢 Charakter | Sznaucer miniaturka jest psem ruchliwym, zdecydowanie mniej spokojnym niż jego więksi bracia, nie jest to pies, który będzie przesypiał cały dzień na kanapie. |
Jak wygląda sznaucer miniaturowy?
Sznaucer miniaturowy ma mocną, muskularną szyję, na której osadzona jest długa głowa z widocznym guzem potylicznym. Charakterystyczne dla niego są też gęste brwi. Nos jest prosty i zawsze czarny, podobnie jak wargi. Jego oczy są średniej wielkości, owalne, ciemne i pełne życia. Uszy sznaucera są umieszczone wysoko, wiszące, ustawione do przodu i kształtem przypominają literę V, nie wyżej niż najwyższy punkt głowy. Jego grzbiet jest prosty i lekko opada ku tyłowi. Ogon jest naturalny, zakrzywiony jak sierp lub miecz. Sznaucer stoi na nogach ustawionych w odpowiedniej odległości od siebie, z krótkimi, okrągłymi łapami z czarnymi pazurami i mocnymi opuszkami. Porusza się zwinnie, swobodnie i z dużą przestrzennością.
Charakterystyka rasy
Wysokość w kłębie
Zarówno psy, jak i suki: 30-35 cm
Waga
Zarówno psy, jak i suki od 4 do 8 kg
Szata
Sznaucery mogą występować w czterech odmianach barwnych:
- Sznaucer miniaturowy czarny
- Sznaucer miniaturowy biały
- Sznaucer miniaturowy czarno-srebrny
- Sznaucer miniaturowy pieprz i sól
Sierść psów tej rasy jest twarda i szorstka oraz dwuwarstwowa.
Charakter i usposobienia
Sznaucer miniaturowy to rasa psów, która łączy w sobie wierność i silny, niezależny charakter. Są one bardzo przywiązane do swoich właścicieli, często wyrażając swoje uczucia w energiczny i demonstracyjny sposób. Pomimo niewielkich rozmiarów, sznaucery miniaturowe są odważne, pewne siebie i pełne życia. Mają duży temperament, co czyni je doskonałymi towarzyszami dla aktywnych osób i rodzin. Są one inteligentne i chętne do nauki, co sprawia, że świetnie nadają się do różnorodnych form treningu i zabawy.
Sznaucerki były pierwotnie wykorzystywane jako psy myśliwskie, co odbiło się na ich instynktach – mogą czasem wykazywać zainteresowanie małymi zwierzętami. Pomimo tej cechy, zazwyczaj dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi, choć samce mogą być czasem terytorialne w stosunku do innych psów tej samej płci.
Ze względu na swój czujny i spostrzegawczy charakter, sznaucery miniaturowe mogą być dobrymi stróżami, choć ich nadmierna aktywność może czasem prowadzić do hałaśliwości. Są to psy, które źle znoszą samotność i potrzebują bliskości z opiekunem. Idealnie sprawdzają się w rodzinach z dziećmi, zwłaszcza starszymi, które potrafią odpowiednio obchodzić się z małym psem.
pixabay.com/images/id-1238155/
Czy sznaucer miniaturowy to zdrowa rasa?
Podwójna szata sznaucera sprawia, że psy tej rasy bardzo dobrze znoszą zimno, radzą sobie również w upalne dni. Ze względu na długość życia, nawet 15 lat, sznaucery miniaturowe to psy długowieczne jednak i one mogą cierpieć na charakterystyczne dla tej rasy choroby.
Typowe problemy zdrowotne
- Niedoczynność tarczycy
- Cukrzyca
- Pierwotna niedoczynność przytarczyc
- Krwotoczne zapalenie żołądka i jelit
- Kamica żółciowa
- Zapalenie trzustki
- Guzy gruczołów łojowych
- Tłuszczak
- Nowotwory jąder
- Jaskra
- Zaćma
- Wnętrostwo
- Kamica struwitowa
Jak karmić sznaucera miniaturowego?
W przypadku sznaucerów miniaturowych, u których występują alergie pokarmowe warto już od szczeniaka karmić psa karmami bezzbożowymi i/lub monobiałkowymi. Sznaucerki, ze względu na swoją aktywność nie mają skłonności do nadwagi. Można karmić je karmą suchą, mokrą bądź dietą BARF. Ważne, by dopasować karmę do wieku psa i ewentualnych chorób – jeśli występują.
Jak pielęgnować sznaucera miniaturowego?
Sznaucer miniaturowy ma gęstą i szorstką sierść, która powinna być pielęgnowana dwa razy w tygodniu za pomocą metalowego grzebienia i pudlówki. Podczas czesania należy skoncentrować się na miejscach, gdzie powstały kołtuny. W przypadku sznaucerów szczególnie należy zwrócić uwagę na brodę, grzywkę i sierść na kończynach.
Warto pamiętać, że sznaucery należy trymować, a nie strzyc, w przeciwnym razie sierść straci swoje walory. Trymowanie jest wskazane choćby z tego względu, że sznaucery nie gubią martwego włosa i trzeba im w tym pomóc.
Jak często kąpać sznaucera? Wtedy, gdy będzie ubrudzony. Zbyt częste kąpiele mogą usunąć ze skóry warstwę ochronną.
Przegląd uszu, oczu, zębów i łap należy wykonywać raz w tygodniu, a mycie zębów codziennie.
Wychowanie i szkolenie – najważniejsze wskazówki dla opiekuna
Szkolenie sznaucera miniaturowego wymaga spójnego i ciepłego podejścia, ze względu na ich inteligencję i wrażliwość. Te bystre i samodzielne psy uczą się szybko, co sprawia, że trening powinien być interesujący i różnorodny, aby uniknąć nudy. Ważne jest stosowanie krótkich sesji szkoleniowych, koncentrujących się na pozytywnym wzmocnieniu i nagradzaniu za dobre zachowanie, unikając przy tym kar fizycznych.
Już od szczenięcia sznaucerki powinny być socjalizowane z innymi zwierzętami oraz ludźmi, aby prawidłowo rozwijać ich umiejętności społeczne. Należy je również przyzwyczajać do różnych środowisk, takich jak zatłoczone miejsca publiczne, co pomoże im stać się bardziej zrównoważonymi i pewnymi siebie psami.
Trening posłuszeństwa, połączony z aktywnością fizyczną i sportem, jest nie tylko efektywny, ale także dostarcza sznaucerom dużo radości. Ważne jest, aby nauczyć sznaucera podstawowych komend, w tym przychodzenia na zawołanie. Zajęcia w psim przedszkolu mogą być bardzo pomocne, szczególnie w korygowaniu nadmiernej szczekliwości, która jest częsta wśród tej rasy. Ogólnie, odpowiednie i cierpliwe szkolenie zapewni, że sznaucer miniaturowy będzie dobrze wychowanym i zadowolonym członkiem rodziny.
Historia rasy
Sznaucer miniatura pochodzi od wiejskich psów stróżujących, które pracowały w niemieckich i szwajcarskich zagrodach prawdopodobnie już w XVI wieku. Swoje przeznaczenie sznaucery zawdzięczają przede wszystkim czujności oraz skuteczności w tępieniu gryzoni. Cechą charakterystyczną tej rasy psów było ich małe wyrównanie, przez co sznaucerki od samego początku występowały w różnym typie, wielkości oraz rozmaitym umaszczeniu i rodzajach sierści. Przed hodowcami stało zatem trudne wyzwanie, by utworzyć jednolitą rasę sznaucera.
Sznaucer miniaturka nazywany był w XIX w. pinczerem miniaturowym. W 1836 roku Ludwik Reichenbach dokonał podziału na pinczery krótkowłose i pinczery szorstkowłose. Co ważne określenie sznaucer zostało użyte po raz pierwszy w 1842 roku przez Jeremiasa Gotthelfa wobec pinczerów szorstkowłosych.
Ustalenie nazwy rasy
Do 1897 roku pinczery szorstkowłose (później sznaucery miniaturowe) i pinczery małpie uznawane były za jedną rasę. Tegoż roku na wystawie w Erfurcie kynolog Josef Bert wpadł na pomysł, by stworzyć nową systematyzację. Do rozdzielenia pinczerów małpich i pinczerów szorstkowłosych doszło w 1899 roku.
Obecna nazwa rasy pochodzi prawdopodobnie na cześć pinczera miniaturowego o imieniu Schnauzer (z niem. „pysk”), który w 1870 roku wygrał Trzecią Międzynarodową Niemiecką Wystawę Psów w Hanowerze.
Duży wpływ na rozwój tej rasy miało zrzeszenie hodowców Pinscher Schnauzer Verband, założone w 1895 roku przez Josefa Berta. Klub ten skupił trzy odmiany sznaucerów.
Sznaucer miniaturowy został wpisany na listę ras uznanych przez FCI 13 lipca 1955 roku.
Do Polski rasa trafiła w 1965 roku, kiedy Elżbieta Chwalibóg sprowadziła do swojej hodowli sznaucery miniaturki pieprz i sól.
Zalety i wady sznaucera miniaturowego
Zalety
- Bardzo mocno przywiązuje się do opiekunów.
- Lubi zabawy, nadaje się do domu ze starszymi dziećmi.
- Nie gubi sierści, ale wymaga trymowania.
- Nadaje się nawet do mniejszego mieszkania.
Wady
- Potrafi być szczekliwy.
- Potrzebuje codziennej dawki ruchu i zabawy.
Ciekawostki o rasie sznaucer miniaturowy
- Słowo die schanuze, od którego pochodzi nazwa rasy oznacza „pysk”.
- W polskich hodowlach dominują sznaucery miniaturowe krwi amerykańskiej, które są mniej hałaśliwe.
pixabay.com/images/id-6466990/
Hodowla
Kupując sznaucera miniaturowego z hodowli warto sprawdzić, w jakich warunkach żyją szczenięta oraz jaka jest kondycja matki. Jeżeli hodowca nie chce pokazać innych zwierząt, to powinno to wzbudzić czujność. Dodatkowo każdy hodowca, który prowadzi legalną hodowlę ma obowiązek wydać razem z psem metrykę, która posłuży do wyrobienia rodowodu.
Sznaucer miniaturowy cena
Cena sznaucerka miniaturowego z hodowli waha się od 2000 do 4000 zł.
Jakie imię dla sznaucera miniaturowego?
Imię dla psa: Teddy, As, Baster
Imię dla suczki: Maja, Tara, Zara
Dla kogo sznaucer miniaturowy będzie idealny?
Sznaucerek będzie dobrym towarzyszem dla każdej osoby, która przejawia przynajmniej średnią aktywność fizyczną. Doskonale odnajdzie się w mniejszym mieszkaniu, jak i w domu. W większej rodzinie ze starszymi dziećmi.
FAQ dotyczące sznaucerów miniaturowych
Ile żyje sznaucer miniaturowy?
Długość życia sznaucera miniaturowego waha się od 12 do 15 lat.
Czy sznaucer miniaturowy lubi dzieci?
Jak najbardziej. Sznaucer miniaturowy to żywy i towarzyski pies, który lubi zabawy z dziećmi, ale tak jak już wspomniano, musi być właściwie traktowy.
Czy sznaucer miniaturowy ma włosy?
Tak, sznaucer miniaturowy ma włos. Włos okrywowy jest szorstki, dość długi, ale nie może być on szczeciniasty ani falisty. Włos na nogach sznaucera miniaturowego nie jest tak twardy, jak na tułowiu.
Źródła
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Wyd. SIMA WLW, Warszawa 2006.
zkwp.pl/wzorce/183.pdf
fci.be/en/nomenclature/MINIATURE-SCHNAUZER-183.html