Islandzki szpic pasterski – cena, hodowla, opis rasy
Svenska Mässan from Sweden, CC BY 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/2.0>, via Wikimedia Commons
Islandzki szpic pasterski to pies, który towarzyszył Wikingom w czasie ich wypraw na Islandię. Psy tej rasy są bardzo samodzielnie, a ich przeznaczeniem jest praca ze stadem.
Spis treści - kliknij strzałkę
Islandzki szpic pasterski – pochodzenie i historia rasy
Islandzki szpic pasterski pojawił się w Islandii ok. 870-930 roku u boku pierwszych osadników. Wikingowie oraz późniejsi mieszkańcy przystosowywali psy do pracy w trudnym warunkach i terenie. Dla Islandczyków przez całe stulecia szpic pasterski stał się niezbędnym pomocnikiem przy hodowli zwierząt gospodarskich. Rasa ta była zagrożona wyginięciem, ale dzięki rosnącemu zainteresowaniu udało się ją ocalić. Dziś islandzki szpic pasterski nadal jest nieliczną rasą, ale jego populacja pozostaje stabilna.
Islandzki szpic pasterski w Polsce
Islandzki szpic pasterski jest rasą w Polsce praktyczne nieznaną. Psy tej rasy najprawdopodobniej pochodzą z zagranicznej hodowli (Dania, Holandia, Niemcy, USA, Kanada).
Jak wygląd islandzki szpic pasterski
Islandzki szpic pasterski ma głowę mocną, trójkątną, z wyraźnym, ale nie stromym stopem. Nos psa jest czarny lub ciemnobrązowy, czasem kremowy. Ciemnobrązowe oczy szpica są średniej wielkości w kształcie migdałów. U psów kremowych jaśniejsze. Na głowie islandzkiego szpica pasterskiego widać bardzo ruchliwe uszy. Uszy są proste, średniej wielkości o sztywnych krawędziach i delikatnie zaokrąglonych koniuszkach. Szyja umięśniona przechodząca w prostokątny tułów. Zad nordyckiego psa jest dobrze umięśniony i zakończony wysoko osadzonym ogonem zwijającym się nad grzbietem.
Islandzki szpic pasterski – charakterystyka rasy
Wysokość w kłębie rasy islandzki szpic pasterski
Pies: 46 cm
Suka: 42 cm
Islandzki szpic pasterski – waga
Pies/suka: 10-15 kg
Szata islandzkiego szpica pasterskiego
Islandzki szpic pasterski występuje w dwóch długościach włosa: długiej i krótkiej. Okrywa psa jest gęsta z miękkim podszyciem.
Islandzki szpic pasterski może występować w kilku kolorach, ale zawsze z przewagą jednego dominującego koloru: czarnego, szarego, czekoladowego lub różnych odcieni podpalania (od kremowego do rudobrązowego). Kolorom przeważającym zawsze towarzyszą białe nieregularne znaczenia: strzałka na psyku, kołnierz, skarpety, koniuszek ogona. Biel nie powinna dominować w umaszczeniu.
Kategoria wielkości islandzkiego szpica pasterskiego
Islandzki szpic pasterski jest psem średniej wielkości.
Jak długo żyje islandzki szpic pasterski ?
Islandzki szpic pasterski żyje od 12 do 16 lat.
Kopieccy, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons
Islandzki szpic pasterski – usposobienie i charakter
Islandzki szpic pasterski, zgodnie ze wzorcem rasy, powinien być psem łagodnym, inteligentnym o radosnym wyrazie. Rasa ta wykazuje typową dla siebie ufną i żywotną postawę. Islandzki szpic pasterski w pracy pozostaje odważny, zwinny, nieustraszonym i szczekliwym. Naturalną cechą rasy jest czujność. Gości odwiedzających dom wita z entuzjazmem i nie jest wobec nich agresywny. Wszystkich członków rodziny darzy przyjacielskimi uczuciami, jest wylewny w okazywaniu uczuć. Islandzki szpic pasterski jest psem radosnym, szukającym nowych wyzwań. Lubi się bawić z dziećmi, w zabawie wykazuje się zwinnością i wytrzymałością. Wobec zwierząt domowych i gospodarskich islandzki szpic pasterski nie wykazuje instynktu myśliwskiego, jest opiekunem stada.
Islandzki szpic pasterski – zdrowie
Rasa ta jest zdrowa i odporna. Aktywny islandzki szpic pasterski nie ma problemu z zachowaniem dobrej kondycji fizycznej i psychicznej. Pies dzięki grubej okrywie bardzo dobrze znosi zimno i mrozy. Latem aktywność islandzkiego szpica pasterskiego trzeba ograniczyć do wczesnych ranków i późnych wieczorów, by zwierzę nie męczyło się w upały. Cień na posesji i dostęp do chłodnej wody to podstawa w gorące miesiące. Spośród chorób islandzkim szpicom pasterskim może przydarzyć się dysplazja stawów oraz zaćma.
Islandzki szpic pasterski – żywienie
Islandzki szpic pasterski jest rasą psów aktywnych i pracujących, które nie znoszą nudy. Z tego powodu psy powinny mieć dostosowywane posiłki do poziomu aktywności, wieku i kondycji zdrowotnej. Dobrej jakości posiłek powinien być podawany dwa razy dziennie i nigdy bezpośrednio przed ani po wysiłku.
Islandzki szpic pasterski – pielęgnacji
Pielęgnacja islandzkiego szpica pasterskiego nie jest trudna, ale wymaga regularności. Psa należy wyczesywać minimum raz w tygodniu. Linienie odbywa się dwa razy do roku i jest ono intensywne, dlatego wyczesywanie w newralgicznym okresie należy zintensyfikować. Pod kontrolą powinny pozostawać pazury i stan skóry oraz oczy, a zęby i uszy czyścić należy podczas cotygodniowej rutynowej pielęgnacji.
Islandzki szpic pasterski – szkolenie
Islandzki szpic pasterski doskonale odnajduje się w pracy u boku człowieka. Dobrze wyszkolony i prowadzony pies nie jest bezwzględnie posłuszny, ale to wspaniały pomocnik. Szybko się uczy. Islandzkie szpice pasterskie to psy inteligentne, z łatwością przyswajają sobie oczekiwania opiekuna. Rasa ta bardzo dobrze dogaduje się ze współbraćmi, a socjalizacja nie powinna sprawiać opiekunom żadnych problemów.
Zalety i wady rasy islandzki szpic pasterski
Zalety islandzkiego szpica pasterskiego
- nordycki szpic pasterski to doskonały stróż inwentarza
- islandzki szpic pasterski jest zdrowy i odporny na trudne warunki atmosferyczne
- islandzki szpic pasterski nie wykazuje skłonności do włóczęgostwa
- charakter islandzkiego szpica pasterskiego sprawia, że jest dobrym wyborem na pierwszego psa
- nordycki szpic pasterski może uprawiać psie sporty
Wady islandzkiego szpica pasterskiego
- islandzki szpic pasterski jest szczekliwy (zaletą jest to w pracy np. podczas poszukiwań zaginionych sztuk stada, prowadzeniu bydła czy informując o zagrożeniu)
- islandzki szpic pasterski nie jest rasą spokojną i może niszczyć otoczenie, jeśli nie spełni się jego oczekiwań względem aktywności fizycznej i umysłowej oraz społecznej
- nordycki szpic pasterski źle znosi samotność
- radosny temperament islandzkiego szpica pasterskiego sprawia, że choć jest psem pasterskim to nie nadaje się na stróża posesji
Ciekawostki o rasie islandzki szpic pasterski
- Islandzki szpic pasterski to jedyna rodzima rasa psów pochodząca z Islandii.
- Nordycki szpic pasterski ma dobrze rozwinięte podwójne palce szczątkowe, których obecność jest u rasy pożądana, a ich brak jest wadą. Wadą rasy są także żółte, okrągłe, wyłupiaste oczy.
Kopieccy, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons
Islandzki szpic pasterski hodowla
Islandzki szpic pasterski nie może być wydany do nowego domu przed ukończeniem 7-8 tygodnia życia. Zwróć szczególną uwagę na wszystkie szczenięta i ich rodziców. Szczeniaki islandzkiego szpica pasterskiego powinny być radosne i zadbane, a nie brudne i zlęknione. Odmowa pokazania innych zwierząt powinna być sygnałem ostrzegawczym dla kupującego. Hodowca islandzkiego szpica pasterskiego musi być zrzeszony w związku kynologicznym, a wraz z psem wydać metrykę szczeniaka, na której podstawie można wystąpić o rodowód dla psa. Dobry hodowca potrafi odpowiedzieć na pytania dotyczące charakteru, opieki, pielęgnacji i żywienia danej rasy. Hodowca jest źródłem wiedzy o rasie i nie unika odpowiedzi, sam dopytuje o cel zakupu psa i określa warunki, jakie musi spełniać nowy opiekun, aby islandzki szpic pasterski mógł rozwijać się prawidłowo. Szczenięta będą droższe wraz z tytułami rodziców, które zdobywają na wystawach czy imprezach kynologicznych, podnosząc tym samym renomę samej hodowli.
Islandzki szpic pasterski cena
Cena islandzkiego szpica pasterskiego uzależniona jest od płci, pochodzenia oraz wieku. Koszt zakupu psa waha się między 5000 a 6500 złotych za najlepsze osobniki.
Imię dla islandzki szpic pasterski
Ciekawe imię dla samca rasy islandzki szpic pasterski: Ivar, Aslan, Sigur
Ciekawe imię dla suki rasy islandzki szpic pasterski: Siri, Astir, Isla
Dla kogo islandzki szpic pasterski będzie idealny?
Islandzki szpic pasterski potrafi dostosować się do trybu życia rodziny, ale nie będzie czuł się dobrze w domu osób niemających dla niego czasu. Pies pasterski wymaga przestrzeni do aktywności i pracy na świeżym powietrzu. Islandzki szpic pasterski może być bardzo uciążliwy dla sąsiadów z boku, gdyż jest niezwykle wrażliwy na bodźce słuchowe i zaczyna reagować na nie szczekaniem.
Klasyfikacja FCI rasy islandzki szpic pasterski
Grupa V: szpice i psy ras pierwotnych
Sekcja 3: nordyckie psy stróżujące i pasterskie
Nr wzorca: 289
Redakcja
Bibliografia
https://www.zkwp.pl/wzorce/289.pdf