PIES DUŻO PIJE – czy to normalne?
Image by Freepik
Spis treści
Wzmożone pragnienie może być zupełnie normalnym zachowanie psa, są jednak sytuacje, kiedy polidypsja jest wtórnym objawem poliurii, a to już problem.
Jak duże pragnienie może mieć pies?
Zdrowy pies, u którego nie stwierdzono problemów z nerkami może wypijać dziennie całkiem pokaźną ilość wody. W gruncie rzeczy pragnienie zależy od wielu czynników. Jednym z nich może być rodzaj karmy, jakim karmiony jest pies. Psy, które jedzą tylko i wyłącznie suchą karmę będą odczuwały pragnienie mocniej i częściej będą zaglądały do misek, w porównaniu z psami, które karmione są tylko karmą mokrą.
Inną sytuacją będzie ekspozycja psa na wysoką temperaturę w otoczeniu. Latem psy piją więcej wody, gdyż wynika to z wyższej temperatury otoczenia.
Na intensywność pragnienia wpływ może mieć również:
- Intensywny wysiłek fizyczny psa – np. psy pracujące, uprawiające sporty powinny mieć większą dostępność do wody, gdyż w czasie pracy mogą odczuwać zwiększone pragnienie
- Stres – w chwilach stresu psy mogą również czuć większą potrzebę, by napić się wody
- Gryzaki – podawanie psu ulubionych przysmaków, które powodują, że pies intensywnie pracuje żuchwą i dodatkowo męczy się mogą prowadzić do pragnienia
- Wielkość rasy – powinno być oczywiste, że psy ras dużych i olbrzymich będą wypijały więcej wody, gdyż ich organizmy mają w tym zakresie większe potrzeby
- Pies pije dużo po lekach – wzmożone pragnienie u psa może być skutkiem ubocznym podawanych leków. Pies może pić więcej po diuretykach, czyli środkach moczopędnych. Glikokortykosteroidy również mogą powodować wielomocz i wzmożone pragnienie. Także leki przeciwdrgawkowe mogą powodować polidypsję.
Ile powinien pić pies?
Istnieją trzy szkoły wyliczania ilości wody, jaką powinien wypić pies w ciągu doby:
- Na każdy kilogram masy ciała pies powinien wypijać 50-60 ml wody.
- Możesz wykorzystać także całkowitą masę ciała zwierzęcia: tzn. 30 ml x masa ciała (w kg) + 70 ml.
- Zapotrzebowanie można obliczyć także poprzez kaloryczność przyjmowanego pokarmu tzn. 1 kcal = 1 ml wody.
Ilość przyjmowanej wody może także różnić się w zależności od chorób, na które zwierzę przyjmuje leki.
Sprawdź nową karmę dla swojego psa
Reklama
Jak sprawdzić, ile pije pies?
By ocenić, czy pies pije zbyt dużo lub zbyt mało należy wykonać precyzyjne pomiary. Odmierz miarką ilość wody wlanej do miski, natomiast na koniec dnia zlej do miarki pozostałą ilość wody. W ten sposób sprawdzisz, ile ml wody ubyło. Pamiętaj jednak, że pomiary powinny być średnią – najlepiej z tygodnia, w ciągu którego warunki zewnętrzne będą podobne, tzn. aktywność psa, temperatura otoczenia, rodzaj karmy (mokra / sucha).
Porównaj wyniki z wytycznymi, dotyczącymi tego, ile powinien pić pies w ciągu doby.
Mokra karma, a pragnienie psa
Wykonując pomiary pamiętaj, że pies powinien być karmiony cały czas tym samym rodzajem karmy. W przypadku psów, które karmione są mokrą karmą weź pod uwagę, że w mokrej karmie zawarte jest ponad 80% wody. Zatem jeśli pies zjada dziennie 1 kg mokrej karmy, to wypija równocześnie ok. 800 ml wody z karmy.
Gospodarka wodno-elektrolitowa u psa
Aby utrzymać równowagę wodno-elektrolitową i osmolalność krwi bilans wodny w organizmie psa musi być wyrównany. Kluczowa jest w tym ilość pobranej wody do ilości płynów traconych przez nerki. Poza tym organizm traci wodę przez ziajanie oraz z kałem.
Pragnienie u psa regulowane jest przez ośrodek pragnienia znajdujący się w podwzgórzu. Do pobudzenia pragnienia może dojść na skutek wysokiej osmolalności osocza, zmniejszonej objętości płynu pozakomórkowego, czynników psychogennych oraz bólu i gorączki.
Pies pije dużo wody i dużo sika – to może być problem
Polidypsja to stan, w którym pies wypija dziennie więcej niż 100 ml wody / kg masy swojego ciała.
Poliuria to stan, w którym pies wydala dziennie więcej niż 50 ml wody / kg masy swojego ciała.
Istnieje wiele chorób, które mogą przebiegać z poliurią i polidypsją. Jednak w większości przypadków pierwszym objawem jest zwiększone pragnienie, a dopiero później zwiększone wydalanie moczu. W podręcznikach dla lekarzy weterynarii podkreśla się, że pierwotna polidypsja występuje bardzo rzadko.
Sprawdźmy najpierw, jakie choroby wywołują zwiększone wydalanie moczu, co wtórnie prowadzi do zwiększonego pragnienia u psa.
Diureza osmotyczna u psa
Diureza osmotyczna występuje wtedy, gdy w kanalikach nerkowych dochodzi do wzmożonej filtracji substancji osmotycznie czynnych, które nie są wchłaniane lub zostaje przekroczona możliwość ich resorpcji. Wiążą one wodę w systemie kanalików, która później jest wydalana wraz z nimi.
Cukrzyca jest jedną z częstych diurez u psów. Na skutek całkowitego lub względnego niedoboru insuliny dochodzi do podniesienia stężenia glukozy we krwi. W przypadku przekroczenia możliwości resorpcji glukozy jej niewchłonięte cząsteczki zatrzymują wodę w kanalikach nerkowych, co prowadzi do glukozurii ze zwiększonym wydalaniem wody.
Przewlekła choroba nerek stanowi jedną z częstych przyczyn poliurii i polidypsji. Po uszkodzeniu 2/3 nefronów mocz staje się coraz mniej zagęszczony. Pies odczuwa potrzebę picia wody, co prowadzi do zwiększonego oddawania moczu.
Moczówka prosta u psa
Pierwotna nerkowa moczówka u psa powstaje wtedy, gdy nefrony w sposób zmniejszony odpowiadają na hormon antydiuretyczny, który odgrywa kluczową rolę w regulacji gospodarki wodnej nerek. Jest to choroba wrodzona – psy wykazują poliurię i polidypsję w wieku 8-12 tygodni.
Wtórna lub nabyta moczówka prosta może zostać wywołana przez wiele chorób, które hamują działanie wazopresyny w nefronach. Oprócz cukrzycy może to być nadczynność kory nadnerczy.
Inne choroby, które prowadzą do zwiększonego pragnienia u psa
- Niewydolność wątroby
- Zespolenie wrotno-oboczne
- Hiperkalcemia
- Niedoczynność kory nadnerczy (choroba Addisona)
- Nadczynność kory nadnerczy (zespół Cushinga)
- Ropomacicze
- Odmiedniczkowe zapalenie nerek
- Nadczynność tarczycy
- Hipokaliemia
- Policytemia
Polidypsja pierwotna
Zwiększone zapotrzebowanie na wodę u psa, które przebiega bez uprzedniego wzrostu osmolalności osocza może być powodowane przez niektóre wskazane już choroby (nadczynność tarczycy, niewydolność wątroby) oraz uszkodzenie ośrodka pragnienia w mózgu psa.
Przewodnienie
Jednym z niebezpiecznych następstw poliurii i polidypsji może być przewodnienie hipotoniczne u psa. Jest to sytuacja odwrotna do odwodnienia, w wyniku której dochodzi do zaburzenia poziomu elektrolitów w organizmie zwierzęcia. Nadmiar spożywanej i wydalanej wody prowadzi do obniżenia poziomu sodu we krwi i jego niedoboru.
Zatrucie wodą może wystąpić u psów, które wypijają więcej wody niż 1/3 wagi ciała psa. Objawami tego zatrucia są:
- Nudności
- Ślinienie się
- Apatia
- Ospałość
- Zaburzenia równowagi
- Wymioty
- Rozszerzone źrenice
Wodobrzusze
Gdy twój pies pije dużo i jednocześnie widzisz, że jego brzuch staje się powiększony, to powodem może być wodobrzusze, które wynika z nadmiernego nagromadzenia wody w otrzewnej. Wodobrzusze to następstwo choroby podstawowej, która musi zostać zdiagnozowana przez lekarza weterynarii.
Stary pies dużo pije i sika
U psów seniorów wzmożone pragnienie i częste sikanie wynika ze starzenia się organizmu. Ciało psa nie jest w stanie zmagazynować wody w tak efektywny sposób, jak u psów w sile wieku. Mimo wszystko wizyta u lekarza weterynarii powinna zostać przeprowadzona.
Sprawdź nową karmę dla swojego psa
Reklama
Postępowanie diagnostyczne
W przypadku wystąpienia polidypsji i poliurii lekarz przeprowadzi rozszerzoną diagnostykę w celu wykluczenia najczęstszych chorób. W tym celu wykonywana jest:
- Analiza moczu – najważniejsze punkty to analiza ciężaru właściwego oraz badanie w kierunku stwierdzenia obecności glukozy i bakterii
- Badanie krwi – morfologia, biochemia, hormony
- Badanie USG jamy brzusznej – np. w celu sprawdzenia stanu nadnerczy oraz w jakim stanie są nerki
Leczenie
W przypadku wykrycia choroby, która leży u podstaw polidypsji i poliurii wdraża się jej leczenie. Jeżeli nie udało się ustalić przyczyny poliurii i polidypsji w ostateczności pies może być poddany leczeniu diagnostycznemu desmopresyną, która jest syntetycznym odpowiednikiem hormonu antydiuretycznego.
Karmy dla psów, które dużo piją
Jeżeli chorobą podstawową, która powoduje wzmożone pragnienie i oddawanie moczu jest cukrzyca, albo choroba nerek, to na rynku zoologicznym dostępne są specjalistyczne karmy weterynaryjne.
Karma dla psów z chorymi nerkami
Karmy renal dla psów nerkowych mają w swoim składzie witaminy z grupy B oraz niższą zawartość białka i fosforu, które obciążają pracę chorych nerek.
Karma dla psów cukrzyków
Dla psów cukrzyków podaje się karmy o obniżonej kaloryczności, bogate w błonniki z dodatkami wspierającymi trawienie.
Źródło
R. Neiger, Diagnostyka różnicowa w chorobach wewnętrznych psów i kotów, wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2011.
dr Mateusz Karatysz
Opiekun buldożki Daisy, borykającej się od wielu lat z problemami zdrowotnymi. Dziennikarz, popularyzator świadomych adopcji zwierząt oraz produktów, które pomagają opiekunom w samodzielnym rozwiązywaniu problemów pojawiających się, podczas opieki nad zwierzętami. Twórca serwisu www.zoonews.pl
Przeczytaj inne artykuły o zdrowiu psów
