Nicienie płucne u psa przez ślimaki – Angiostrongyloza
Ślimaki mogą stanowić poważne zagrożenie dla psów. Jeżeli są nosicielami nicienia Angiostrongylus vasorum ten może dostać się do płuc, serca, a nawet oczu i w ciężkich przypadkach doprowadzić do śmierci.
Spis treści
Ślimaki to mięczaki, które z pozoru wyglądają dość niewinnie, lecz gdy nasz pies zabiera się za ich podgryzanie, to powinien to być dla nas sygnał ostrzegawczy. Te oślizgłe, wolno przemieszczające się stworzenia stanowią istotne zagrożenia dla zdrowia naszego psa. Ślimaki wodne i lądowe mogą być nosicielami pasożytów – żywicielami pośrednimi – nicienia Angiostrongylus vasorum.
Dlaczego nicienie płucne są groźne dla psa?
Czynnikiem, dla którego powinniśmy zniechęcać psa do lizania, obwąchiwania czy chwytania do pyska ślimaków jest fakt, że w śluzie i na powierzchni ciała ślimaka mogą żyć pasożyty. Nicienie Angiostrongylus vasorum przedostają się do organizmu psa poprzez układ pokarmowy, przemieszczają się poprzez węzły chłonne i wątrobę, by ostatecznie osiedlić się w tętnicach płucnych lub/i prawej komorze i przedsionku serca. W sercu i płucach larwy dojrzewają płciowo i składają jaja uwalniane do krwiobiegu żywiciela ostatecznego (psa lub lisa). Choroba ta jest śmiertelnym zagrożeniem dla psa, który może zmagać się z wydalaniem nicieni nawet 6 lat.
Jak dochodzi do zakażenie nicieniem sercowym u psa?
Pies może zarazić się nicieniem w wyniku:
- zjedzenia zarażonego ślimaka lub pomrowu (ślimak bez skorupy)
- wypicia przez psa wody z kałuży, w której przebywały ślimaki lub picie wody z misek stojących na dworze
- zjedzenie trawy, na której uprzednio pełzał ślimak
- podgryzania patyków, na których ślimak zostawił śluz
- zabawy zabawkami pozostawionymi w ogrodzie, po których mogły przemieszczać się ślimaki
Źródło: Esccap Polska
Jak wygląda nicień płucny Angiostrongylus vasorum?
Samiec: wielkość 14-18 mm długości
Samica: wielkość 15-25 mm długości, składa jaja niewidoczne gołym okiem
Barwa: biało-czerwona. Ich ciała składają się z wypełnionego krwią układ pokarmowego, który opleciony jest szaro-białym układem rozrodczym
Przebieg Angiostrongylozy u psa
Angiostrongyloza u psa jest chorobą inwazyjną i może mieć bardzo różny przebieg, który zależy od wieku, odporności i stopnia zarobaczenia zwierzęcia. Choroba może mieć przebieg bezobjawowy, łagodny lub ciężki kończący się śmiercią zwierzęcia.
Objawy nicienia płucnego to głównie zaburzenia krążeniowo-oddechowe:
- niewydolność wysiłkowa
- przyspieszony oddech
- omdlenia
- duszności
- kaszel z krwawą wydzieliną
- nieżyt oskrzeli
W przewlekłej postaci choroby występuje:
- zapalenie i obrzęk płuc
- powiększenie serca
- arytmia
Pasożyt w formie larw i jaj może wraz z nurtem krwi dotrzeć również do ośrodkowego układu nerwowego, oczu, mięśni i innych narządów powodując:
- zatory i zakrzepy w odgałęzieniach płucnych
- zaburzenia krzepliwości krwi
- stany zapalne w naczyniach i pobliskich tkankach (wywołując zaburzenia pracy serca, wątroby i nerek)
- wylewów podskórnych (wywołujących intensywne krwawienie nawet drobnych ran czy wylewu krwi podczas operacji)
Co możesz zrobić, by Twój pies nie zaraził się Angiostrongylozą
- Regularnie odrobaczaj psa, lecz pamiętaj, że nie wszystkie preparaty odrobaczające zwalczają nicienie płucne, dlatego warto skonsultować preparat z lekarzem weterynarii.
- Sprzątaj po swoim psie jego odchody, zawsze staraj się robić to w bezpieczny sposób. Usuwając nieczystości możesz wpłynąć na przerwanie cykl rozwojowego pasożyta i zapobiec zarażeniu się poprzez kał innych psów.
- Nie pozostawiaj zabawek i misek psa na dworze, systematycznie je myj i dezynfekuj bezpiecznymi środkami dla psa.
- Uniemożliwiaj kontakt psa ze ślimakami i żabami
Redakcja
Opracowano na podstawie:
M. Frączyk, J. Gawor, Angiostrongylus vasorum – nicień płucny, nowe zagrożenie dla psów w Polsce, „Życie weterynaryjne”, nr 89/2014, s. 124-125.
Przeczytaj inne poradniki o zdrowiu psów i kotów
