GRYFONIK BRUKSELSKI – hodowla, szczeniaki, wychowanie
Galawebdesign, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons
Gryfonik brukselski to jedna z trzech bliźniaczych ras psów, która w Europie została uznana za osobne rasy. W Polsce gryfoniki nie są jednak zbyt popularne.
Spis treści - kliknij strzałkę
Podstawowe informacje o gryfoniku brukselskim
🌅 Kraj pochodzenia | Belgia |
🐶 Numer wzorca FCI | 80 |
➡ Waga | 3-6 kg |
❤ Długość życia | 12 – 14 lat |
💢 Charakter | Gryfonik brukselski to mały piesek o zrównoważonym temperamencie, bardzo przywiązujący się do swojego opiekuna. |
Gryfonik brukselski – pochodzenie i historia rasy
Gryfonik brukselski, podobnie jak gryfonik belgijski i brabantczyk to rasy psów, które pochodzą od tego samego przodka – brukselskiego psa „Smousje”. Podobieństwo do pinczera małpiego nie jest przypadkowe, gryfoniki najprawdopodobniej są jego wspólnymi przodkami. Do wyhodowania rasy wykorzystano również teriera irlandzkiego, spaniele, yorki oraz, w przypadku brabantczyka, także mopsa.
Po co hodowano gryfoniki?
Gryfoniki brukselskie hodowane były, jako psy kupców, rzemieślników oraz robotników, którym pilnowały domów. Towarzyszyły również przy powozach i dorożkac, nocami tępiąc gryzonie w stajniach. Ich popularność wzrosła, kiedy upomniały się o nie bogate damy, przy których dorożkach psy te biegały. Z czasem gryfoniki trafiły na salony.
Rozwój popularności rasy
Gryfonik brukselski został wystawiony oficjalnie po raz pierwszy w 1880 roku. W 1883 roku oficjalnie wpisano do Ksiąg Rodowodowych św. Huberta pierwsze dwa gryfoniki brukselski: Topsy i Fox.
Jeszcze pod koniec XIX wieku, w 1885 roku, gryfoniki zostały wyeksportowane do Anglii. Rok później utworzono na Wyspach Brytyjskich klub miłośników gryfoników. W 1888 roku rasa została uznana przez angielski Kennel Club.
Około 1900 roku popularność rasy wzrosła, dzięki zainteresowaniu Marii Henrietty, królowej belgijskiej. Standard rasy ustalono w 1905 roku. W tym czasie były one już eksportowane m.in. do USA, Czech, Rosji, a nawet Skandynawii.
Uznanie gryfonika brukselskiego przez FCI
Gryfonik brukselski został wpisany na listę ras FCI w 26 października 1954 roku.
Gryfonik brukselski w Polsce
Gryfonik brukselski, podobnie, jak pozostałe dwie rasy gryfoników nie jest w Polsce zbyt popularny. Istnieje kilka godnych hodowli, które zajmują się rozrodem psów tej rasy.
Jak wygląda gryfonik brukselski?
Gryfonik brukselski to mały, mocny pies do towarzystwa o kwadratowej sylwetce. Głowa gryfonika jest stosunkowo duża względem tułowia, jest szeroka i zaokrąglona i ma prawie ludzki wygląd, co powoduje, że jest najbardziej charakterystyczną cechą psów tej rasy, która przyciąga uwagę. Kufa wraz z nosem jest bardzo krótka, nie przekracza 1,5 cm. Nosa psa powinien być czarny i osadzony na poziomie oczu. Oczy gryfonika brukselskiego są duże, okrągłe, nigdy wytrzeszczone i szeroko rozstawione. Usza psa są małe, osadzone wysoko i w dostatecznej odległości od siebie. Uszy nie mogą być kopiowane. Szyja psa jest średnio długa i płynne przechodzi w barki. Tułów gryfonika jest praktycznie równy wysokości w kłębie psa. Kłąb jest lekko zaznaczony; grzbiet jest prosty, krótki i mocny; lędźwie również są krótkie i mocne; zad szeroki i płaski; ogon jest osadzony wysoko i noszony również wysoko. Kopiowany ogon jest skracany do długości 2/3 długości. Jednak jest on z natury krótki. Ruch psa jest mocny, a równoległy ruch kończyn z dobrą akcją kończyn tylnych jest bardzo pożądany.
By Flickr user SheltieBoy . Photo uploaded to commons by user ltshears – Flickr here, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1746051
Gryfonik brukselski – gdzie szukać hodowli?
Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli gryfonika brukselskiego jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.
ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.
Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników gryfoników brukselskich.
Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla gryfonika brukselskiego nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.
Gryfonik brukselski – chów czy hodowla?
Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta gryfonika brukselskiego jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.
Celem chowu jest stworzenie gryfonikom brukselskim prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.
Celem hodowli gryfoników brukselskich jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.
Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji gryfonika brukselskiego swojego oddziału ZKwP.
Gryfonik brukselski z hodowli – na co zwrócić uwagę?
Przed wyborem gryfonika brukselskiego z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.
Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.
Gryfonik brukselski – wady dyskwalifikujące szczenięta
Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących gryfonika brukselskiego z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:
- agresję
- wyraźna lękliwość
- braki w pigmentacji nosa lub pigmentację inną niż czarna
- stałe ukazywanie języka przy zamkniętym pysku
- krzywą żuchwę
- szczękę wystającą przed żuchwę
- jakiekolwiek inne umaszczenie niż te, podane we wzorcu
- jakąkolwiek białą łatę
- Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie
Gryfonik brukselski – możliwe dziedziczenie chorób
Gryfonik brukselski, jak wiele innych ras psów, narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby psów tej rasy to:
- Dysplazja stawów biodrowych
- Alergie skórne
- Wodogłowie
- Zespół niedrożności oddechowej
- Zwichnięcia rzepki
- Zaćma
- Owrzodzenie rogówki oporne na leczenie
Szczeniaki gryfonika brukselskiego – charakter
Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.
Gryfonik brukselski to mały piesek o zrównoważonym temperamencie, bardzo przywiązujący się do swojego opiekuna. Jak inne gryfoniki jest to rasa do towarzystwa, która uwielbia zabawy. Ten inteligentny pies nie zadowoli się krótkimi aktywnościami, mimo swoich niewielkich rozmiarów gryfonik brukselski potrzebuje całkiem sporo ruchu.
Trzeba pamiętać, że gryfonik nie jest psem niezależnym, to znaczy, że długie godziny w samotności zupełnie mu nie służą. Pies pozostawiany samemu sobie może być mocno szczekliwy i zacząć niszczyć przedmioty.
Charakter tego psa jest bardzo spolegliwy, opiekun nie będzie miał problemu z ułożeniem szczeniaka gryfonika brukselskiego, dlatego psy te nadają się na pierwsze zwierzę w domu.
Gryfonik może żyć w małym mieszkaniu, dogada się z innymi psami i kotami, to doskonały kompan dla rodzin z dziećmi, jak i osób starszych do towarzystwa.
Czy gryfonik brukselski to pies dla mnie?
Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:
- Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał godzinę lub będzie treningiem sportowym (agility, nosework, obeidance)?
- Czy stać mnie na utrzymanie psa?
- Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem, jak gryfonik brukselski?
Gryfonik brukselski – pies czy suka?
Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka gryfonika brukselskiego pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem1.
Kupując samca gryfonika brukselskiego pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.
Suczka gryfonika brukselskiego będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.
Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.
The original uploader was Dan9186 at English Wikipedia., CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons
Szczeniaki gryfonika brukselskiego – na co zwrócić uwagę przed zakupem?
Oglądając szczenięta gryfonika brukselskiego w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia2:
- Czubek głowy gryfonika brukselskiego nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
- Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
- Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
- Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
- Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
- Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
- Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.
Socjalizacja szczeniąt gryfonika brukselskiego
Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:
- Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
- Baw się ze szczeniakami gryfonika przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
- Szczenięta gryfonika brukselskiego powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
- Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
- Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
- Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
- Poddaj szczenię gryfonika brukselskiego 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
- Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
- Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
- Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
- Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
- Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.
Wyprawka dla gryfonika brukselskiego
Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka gryfonika brukselskiego już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:
- Obroża dla psa
- Szelki dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Legowisku dla psa
- Zabawkach dla psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:
- Macie chłodzącej
- Butelce podróżnej z miską
- Obroży na kleszcze
Kiedy szczepić szczenię gryfonika brukselskiego
Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień gryfonika brukselskiego.
- 6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
- 9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
- 12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
- 15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie
Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.
Redakcja
Bibliografia
1 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 10-11.
2 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 12-13.
fci.be/en/nomenclature/GRIFFON-BRUXELLOIS-80.html
zkwp.pl/wzorce/82.pdf
Poznaj inne rasy psów
