Reklama

DOG Z MAJORKI – hodowla, szczeniaki, wychowanie

RawEp, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons

Dog z majorki to potomek molosów, który w przeszłości pracował przy zaganianiu byków. Obecnie to doskonały pies rodzinny i do stróżowania.

Data publikacji: 18 sierpnia 2023

Podstawowe informacje o dogu z majorki

🌅 Kraj pochodzenia	Hiszpania
🐶 Numer wzorca FCI	249
➡ Waga	30-38 kg
❤ Długość życia	10 – 12 lat
💢 Charakter	Dog z majorki to spokojny pies, który w wymagających tego okolicznościach okazuje dużą odwagę. Wobec ludzi perro dogo mallorquin jest wierny i oddany. To również niezrównany stróż swojej posesji.

Dog z majorki – pochodzenie i historia rasy

Dog z Majorki to rasa psów, która wywodzi się od średniowiecznych psów hiszpańskich Ca de Bestiar i buldogów angielskich, które zawędrowały na archipelag Balearów wraz z angielskimi marynarzami. Stało się tak dzięki rozwiniętej żegludze w basenie Morza Śródziemnego. U wybrzeży miast portowych rozwinęła się niechlubna rozrywka, czyli walki psów, w których uczestniczyły obie rasy. W niedługim czasie psy skrzyżowano i tak narodził się pies na byki – dog z Majorki. Jego drugim przeznaczeniem było szczucie byków, podczas hiszpańskich corrid i stąd jego pierwotna nazwa. Pod koniec XIX wieku walk zakazano, a pies przestał być potrzebny przez co rasa prawie wyginęła.

Odbudowa rasy doga z Majorki

Jeszcze na początku XX wieku do Puerto Rico sprzedano ostatniego żyjącego doga z majorki. Odbudowa rasy odbyła się z nikłej puli genetycznej, ale zakończyła się powodzeniem.

W 1923 roku rozpoczęto pierwsze rejestracje w hiszpańskiej księdze rodowodowej. Na wystawach dogi z majorki pojawiły się już w 1928 i 1929 roku w Barcelonie.

W latach 50. XX wieku hiszpańscy hodowcy podjęli się dalszego odbudowywania rasy.

Uznanie doga z Majorki przez FCI

Dog z Majorki został uznany przez FCI 21 września 1963 roku.

Dog z Majorki w Polsce

Dog z Majorki trafił do Polski w 1994 roku, a już w roku 1999 psy te zostały pierwszymi na świecie interchampionami tej rasy. Dog z Majorki nie jest zbyt popularny w naszym kraju, ale nie ma problemu z jego zakupem.

Jak wygląda dog z Majorki?

Dog z Majorki to typowy molos o nieco wydłużonej sylwetce, mocnej budowie ciała, ale średniego wzrostu. Głowa psa jest duża, masywna i wpisana w kwadrat; kufa jest osadzona przy wewnętrznych kątach oczy, jest szeroka i stożkowata, a z profilu wygląda jak tępy stożek; oczy psa są duże, okrągłe i głęboko osadzone. Uszy doga z Majorki są osadzone wysoko na bokach głowy, krótkie, grube u nasady i opadające do przodu. Szyja psa jest mocna, gruba i proporcjonalna do reszty ciała; klatka piersiowa jest głęboka i szeroka. Ogon jest gruby, zwęża się ku końcowi. Kończyny są proste, a typowym ruchem jest kłus.

Elizaveta.ustinova, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons

Dog z majorki – gdzie szukać hodowli?

Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli doga z majorki jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.

ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.

Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników dogów z majorki.

Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla doga z majorki nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.

Dog z majorki chów czy hodowla?

Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta doga z majorki jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.

Celem chowu jest stworzenie dogom z majorki prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.

Celem hodowli doga z majorki jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.

Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji doga z majorki swojego oddziału ZKwP.

Dog z majorki z hodowli – na co zwrócić uwagę?

Przed wyborem doga z majorki z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.

Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów. Dog z majorki podlega próbom pracy, decyzja o ich przeprowadzeniu jest zależna od poszczególnych krajów.

Dog z majorki – wady dyskwalifikujące szczenięta

Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących doga z majorki z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:

Agresja lub wyraźna lękliwość
Tyłozgryz
Oczy jasne lub żółte
Cięte uszy lub ogon
Biel obejmująca więcej, jak 30% powierzchni ciała, w innych miejscach niż łapy, kufa i klatka piersiowa
Łaty innych kolorów.
Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie

Dog z majorki – możliwe dziedziczenie chorób

Dog z Majorki jest uznawany za psa zdrowego, który dobrze radzi sobie z różnymi warunkami atmosferycznymi. Dolegliwość, która przytrafia się rasie to dysplazja stawów, która powinna być eliminowana już na etapie doboru psów do rozrodu.

Szczeniaki doga z majorki – charakter

Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.

Wbrew pierwotnemu przeznaczeniu dog z Majorki to spokojny i zrównoważony pies. Jest oddanym kompanem dorosłych i świetnym opiekunem dzieci oraz zwierząt domowych. Potrafi dobrze współpracować z opiekunem, ale nie powinien być uczony agresji, gdyż potęguje się w ten sposób i tak dominującą gotowość do obrony. Niewłaściwa i zła socjalizacja, zwłaszcza z zaczepnymi osobnikami tej samej płci może sprowokować psy do walki.

Dog z Majorki lubi ruch i zawsze pozytywnie reaguje na hasło „spacer”. Pies w domu nie jest absorbujący, zachowuje się dyskretnie i nie dąży to tego, by skupiać na sobie całą uwagę. Opiekun doga z Majorki musi pamiętać, że duży ogród może być doskonałą przestrzenią do aktywności dla psa, ale nie może być jedynym miejsce do tego celu.

Do obcych pies podchodzi z rezerwą, trzeba czasu, by komuś zaufał. Szczekaniem dog z Majorki sygnalizuje swój niepokój. Pies ten potrafi dostosować się do trybu życia opiekuna, dobrze znosi samotność i może żyć zarówno w mieście, jak i w domu.

Czy dog z majorki to pies dla mnie?

Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:

Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu co najmniej trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał co najmniej godzinę lub będzie treningiem sportowym?
Czy stać mnie na utrzymanie psa?
Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak dog z majorki?

Dog z majorki – pies czy suka?

Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka doga z majorki pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem¹.

Kupując samca doga z majorki pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.

Suczka doga z majorki będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.

Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.

RawEp, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons

Szczeniaki doga z majorki – na co zwrócić uwagę przed zakupem?

Oglądając szczenięta doga z majorki w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia²:

Czubek głowy małego doga z majorki nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.

Socjalizacja szczeniąt doga z majorki

Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:

Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
Baw się ze szczeniakami doga z majorki przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
Szczenięta doga z majorki powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
Poddaj szczenię doga z majorki 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.

Wyprawka dla doga z majorki

Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka doga z majorki już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:

Szelki dla psa
Smycz dla psa

Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:

Miskach dla psa
Legowisku dla psa
Zabawkach dla psa
Woreczkach na odchody
Szczotce do sierści dla psa
Szamponach i odżywkach
Adresówce dla psa
Paście i szczoteczce do zębów

Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:

Macie chłodzącej
Butelce podróżnej z miską
Obroży na kleszcze

Kiedy szczepić szczenię doga z majorki

Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień doga z majorki.

6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie

Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.

Redakcja