Owczarek belgijski malinois – hodowla, szczeniaki, wychowanie
pixabay.com/images/id-3331687/
Owczarek belgijski malinois to jedna z czterech odmian psów tej rasy. Obecnie są to przede wszystkim psy do towarzystwa oraz pracy w służbach mundurowych.
Spis treści - kliknij strzałkę
Podstawowe informacje o owczarku belgijskim malinois
🌅 Kraj pochodzenia | Belgia |
🐶 Numer wzorca FCI | 15 |
➡ Waga | 20 – 30 kg |
❤ Długość życia | 10 – 14 lat |
💢 Charakter | Owczarek belgijski malinois to wulkan energii, jednak prawidłowo szkolony powinien zachować powagę i spokój. |
Owczarek belgijski – pochodzenie i historia rasy
Przydatność do pracy owczarka belgijskiego nigdy nie budziła wątpliwości, lecz jego pochodzenie już tak. Istnieją dwie hipotezy dotyczące powstania tej rasy psów. Jedna mówi o psach pasterskich, żyjących już w epoce brązu (ok. 2200 r. p.n.e.), a druga opisuje owczarka belgijskiego jako potomka wymarłej rasy mastifów belgijskich. Pewne jest to, że owczarek belgijski malinois pochodzi z farm, znajdujących się nieopodal belgijskiego miasta Malines w prowincji Antwerpia nad rzeką Dijle.
Użytkowość owczarków belgijskich
Ówczesne psy pasterskie nie charakteryzowały się spójnym wyglądem, lecz zawsze odznaczały się wspólnym dla siebie temperamentem, morfologią i użytecznością w pracy. Podstawowym kryterium doboru psów do reprodukcji były ich zdolności do wykonywania określonej pracy przy stadzie. Bliższe kojarzenia zaczęły sprzyjać specjalizacji psów do określonych zadań.
Prace nad usystematyzowaniem rasy
Prace związane z usystematyzowaniem rasy powierzono profesorowi Adolfowi Reul`owi, który uznawany jest za jej pioniera. Już 29 września 1891 roku w Brukseli powstał Klub Owczarka Belgijskiego. 3 kwietnia 1892 roku KOB opracował i zatwierdził wzorzec rasy – we wzorcu przyjęto, że owczarek belgijski występuje w 3 typach sierści. W 1898 roku dokonano jednak wydzielenia 4 odmian owczarków belgijskich w oparciu o szatę i umaszczenie:
- Groenendael – czarny, długowłosy
- Laekenois – płowy, szorstkowłosy
- Malinois – płowy, krótkowłosy
- Tervuere – płowy długowłosy
Pierwsze księgi owczarków belgijskich zaczęto otwierać w 1901 roku. W 1920 roku ustalono ostateczny wzorzec owczarka belgijskiego. FCI uznało rasę 1 stycznia 1956 roku.
Owczarek belgijski w Polsce
Owczarek belgijski to pies, który w Polsce pracuje przede wszystkim w służbach mundurowych. Nie brak jednak hodowli, w których pasjonaci rasy mogliby nabyć szczenięta w przewidywanych przez wzorzec odmianach.
Jak wygląda owczarek belgijski?
Owczarek belgijski, według wzorca rasy, to pies o wyważonej sylwetce, harmonijnych proporcjach, który jest zarazem silny, jak i elegancki. Sylwetka psa powinna zamykać się w kwadracie. Owczarek belgijski nosi głowę wysoko, jest ona dosyć długa, dobrze wymodelowana i sucha. Kufa psa jest średniej długości; nos powinien być zawsze czarny; oczy średniej wielkości, migdałowatego kształtu; uszy małe, wysoko osadzone i trójkątnego kształtu.
Szyja owczarka belgijskiego jest dość długa, noszona wysoko; tułów silny, ale nie ciężki; grzbiet prosty, krótki i dobrze umięśniony; klatka piersiowa niezbyt szeroka, lecz głęboka; ogon średniej długości, sięgający co najmniej do stawu skokowego.
Owczarek belgijski malinois – gdzie szukać hodowli?
Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli owczarka belgijskiego jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.
ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.
Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników rasy owczarka belgijskiego
Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla owczarka belgijskiego nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.
Owczarek belgijski malinois chów czy hodowla?
Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta owczarka belgijskiego jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.
Celem chowu jest stworzenie owczarkom belgijskim prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.
Celem hodowli owczarków malinois jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.
Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji owczarka belgijskiego swojego oddziału ZKwP.
Owczarek belgijski malinois z hodowli – na co zwrócić uwagę?
Przed wyborem owczarka belgijskiego z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.
Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.
pixabay.com/images/id-788032/
Owczarek belgijski wady dyskwalifikujące szczenięta
Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących owczarka belgijskiego z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:
- Agresję lub bojaźliwość
- Przodozgryz, tyłozgryz, zgryz naprzemienny
- Braki w uzębieniu
- Depigmentację warg, nosa lub powiek
- Wiszące lub sztucznie postawione uszy
- Brak lub skrócony ogon
- Brak podszerstka
- Umaszczenie inne niż we wzorcu
- Wzrost poza ustalonym limitem
- Samce muszą mieć́ dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie
Owczarek belgijski - możliwe dziedziczenie chorób
Owczarek belgijski, jak wiele innych ras psów narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby tej rasy psów to:
- Wrodzona hipotrichoza
- Rak żołądka
- Miopatia mięśnia smukłego i półścięgnistego
- Plasmosa
- Przewlekłe zapalenie rogówki
- Zaćma
- Uogólniony postępujący zanik siatkówki
- Retinopatia
- Mała tarcza nerwu wzrokowego
Szczeniaki owczarka belgijskiego – charakter
Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.
Owczarki belgijskie są bardzo wylewne emocjonalnie wobec opiekuna. Nie są to psy spokojne, uwielbiają ruch i aktywną zabawę. Owczarek belgijski to wulkan energii, jednak prawidłowo szkolony powinien zachować powagę i spokój.
Niezależność nie leży w naturze owczarka belgijskiego malinoisa, zadania jakie powierza mu opiekun traktuje bardzo poważne, by doczekać się pochwał i uznania z jego strony.
Owczarek belgijski może żyć pod jednym dachem z innymi zwierzętami, ale powinny być one właściwie zsocjalizowane. Malinois dogada się z dziećmi, jeśli tylko będą one szanowały jego przestrzeń.
Czy owczarek belgijski malinois to pies dla mnie?
Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:
- Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał co najmniej godzinę?
- Czy stać mnie na utrzymanie tak dużego psa?
- Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak owczarek malinois?
Owczarek belgijski malinois – pies czy suka?
Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka owczarka belgijskiego pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem1.
Kupując samca malinoisa, pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych.
Suka malinoisa będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.
Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.
Szczeniaki owczarka belgijskiego – na co zwrócić uwagę przed zakupem?
Oglądając szczenięta owczarka belgijskiego w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia2:
- Czubek głowy owczarka malinoisa nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka
- Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
- Powieki i uszy powinny być pokryte sierścią, bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
- Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
- Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
- Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
- Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.
Socjalizacja szczeniąt owczarka belgijskiego malinoisa
Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:
- Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
- Baw się ze szczeniakami malinoisa przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
- Szczenięta owczarka belgijskiego powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
- Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
- Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
- Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
- Poddaj szczenię owczarka belgijskiego 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
- Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
- Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerz, miska porcelanowa, metalowa etc.
- Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
- Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
- Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.
pixabay.com/images/id-672839/
Wyprawka dla owczarka belgijskiego
Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka owczarka belgijskiego już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:
- Obroża dla psa
- Kaganiec dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa na stelażu
- Legowisku ortopedycznym
- Zabawkach dla psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:
- Macie chłodzącej
- Butelce podróżnej z miską
- Obroży na kleszcze
Kiedy szczepić szczenię owczarka belgijskiego
Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień owczarka belgijskiego.
- 6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
- 9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
- 12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
- 15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie
Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.
Redakcja
Bibliografia:
1 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 10-11.
2 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 12-13.
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Wyd. SIMA WLW, Warszawa 2006.
zkwp.pl/wzorce/15.pdf
Poznaj inne rasy psów
