Reklama

Mastif tybetański – hodowla, szczeniaki, wychowanie

By Alexandr frolov – Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=88897627

Mastif tybetański to imponujący pies o wyglądzie, odwadze i głosie lwa. Mastif to doskonały i niezawodny stróż i obrońca posesji oraz rodziny.

Data publikacji: 21 marca 2023

Podstawowe informacje o rasie mastyf tybetański

🌅 Kraj pochodzenia	Chiny (Tybet)
🐶 Numer wzorca FCI	230
➡ Waga	55 – 80 kg
❤ Długość życia	10 – 12 lat
💢 Charakter	Mastif tybetański jest psem przeznaczonym do stróżowania i do towarzystwa. Nie należy jednak do pieszczochów, choć silnie związuje się z rodziną.

Mastif tybetański – pochodzenie i historia

Mastif tybetański, czyli do-khyi, to rasa psów, która pochodzi z Tybetu, górzystych terenów Himalajów, gdzie psy doglądały stad i domostw nomadów. Mastif tybetański pilnował także świątyń, klasztorów i pałaców władców Tybetu. Olbrzymie psy towarzyszył Aleksandrowi Macedońskiemu w jego podbojach, ale i Czyngis-chanowi czy słynnemu podróżnikowi Marko Polo. Do Europy pierwotny mastif tybetański trafił w XIX wieku, a pierwsza zarejestrowana hodowla mastifów tybetańskich rozwinęła się w Anglii w 1928 roku.

Mastif tybetański wyrusza na zachód

W 1847 roku jeden z pierwszych mastifów tybetańskich został wywieziony poza Chiny. Olbrzymi pies stał się podarkiem od wicekróla Indii dla królowej Wiktorii. W latach 80. XIX w książę Edward VIII przywiózł na wyspy kolejne dwa psy. Pierwszy miot mastyfów tybetańskich urodził się w ZOO w Berlinie w 1898 roku.

Oficjalne uznanie mastifa tybetańskiego

FCI uznało mastifa tybetańskiego 22 sierpnia 1961 roku.

Mastif tybetański w Polsce

Pierwszy mastif tybetański został sprowadzony do Polski przez hodowlę „Bartoszowa zagroda” w 1995 roku. Nie jest to jednak zbyt popularna rasa w naszym kraju.

Jak wygląda mastif tybetański?

Zgodnie ze wzorcem rasy mastyf tybetański jest psem budzącym respekt: masywny, ciężki o mocnym kośćcu. Głowa psa jest ciężka i szeroka z dobrze zaznaczonym stopem. Nos wymagany jak najciemniejszy z dobrze rozwartymi nozdrzami. Oczy średniej wielkości, lekko skośne, szeroko rozstawione i owalne – wyłącznie brązowe i również pożądane w jak najciemniejszym odcieniu. Na mocnej głowie widać trójkątne, wiszące i średniej wielkości uszy. Szyja mastifa jest dobrze umięśniona i pokryta gęsta kryzą. Tułów umięśniony, mocny i prosty. Szeroki zad wieńczy średniej długości, wysoko osadzony, dobrze owłosiony ogon. Olbrzyma dźwigają mocne, dobrze umięśnione nogi z dużymi, zwartymi łapami. Palce dobrze wysklepione z obfitym włosem pomiędzy. Wilcze pazury nie mogą być zostawione.

By Svenska Mässan from Sweden – BIR Grupp 2: TIBETANSK MASTIFF, Legenda Tibeta Temudzhin, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=47879308

Mastif tybetański – gdzie szukać hodowli?

Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli mastifa tybetańskiego jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.

ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.

Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników mastifa tybetańskiego.

Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla mastifa tybetańskiego nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.

Mastif tybetański chów czy hodowla?

Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta mastifa tybetańskiego jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.

Celem chowu jest stworzenie mastifom tybetańskim prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.

Celem hodowli mastifa tybetańskiego jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.

Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji mastifa tybetańskiego swojego oddziału ZKwP.

Mastif tybetański z hodowli – na co zwrócić uwagę?

Przed wyborem mastifa tybetańskiego z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.

Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.

Mastif tybetański - wady dyskwalifikujące szczenięta

Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących mastifa tybetańskiego z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:

Agresję
Wyraźną lękliwość
Wyraźne wady budowy lub zaburzenia zachowania: przodozgryz, tyłozgryz, każda inna maść niż opisana we wzorcu, np. biała,, kremowa, szara, czekoladowa, lila, pręgowana, łaciata.
Samce muszą mieć́ dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie

Mastif tybetański - możliwe dziedziczenie chorób

Mastif tybetański, jak wiele innych ras psów narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby psów tej rasy to:

Neuropatia przerostowa (objawy w 7-10 tydzień)
Dysplazja stawów biodrowych i lędźwiowych
Podwiniecie lub wywinięcie powiek
Padaczka
Nużyca
Otyłość

Szczeniaki mastifa tybetańskiego – charakter

Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.

Mastif tybetański jest psem przeznaczonym do stróżowania i do towarzystwa. Nie należy jednak do pieszczochów, choć silnie związuje się z rodziną. Mastif będzie raczej dbał o bezpieczeństwo rodziny niż oddawał się czułościom. Olbrzym nie nadaje się do domu z malutkimi dziećmi czy osobami starszymi, które nie będą w stanie go opanować. Aktywność poza domem, kontakty z innymi psami są jak najbardziej wskazane, ale intensywny wysiłek już nie.

To pies sprawnie i wydajnie poruszający się w każdym terenie. Mastif tybetański doskonale odnajduje się w pracy w różnych warunkach klimatycznych. Najlepiej by żył w parterowym domu w górach, na wsi z grodzonym terenem do pilnowania. Pies imponuje solidną sylwetką i poważnym, pełnym godności spojrzeniem. Mastif tybetański łączy najważniejsze cechy psa stróżującego: siłę, krzepę i wytrzymałość.

Czy mastyf tybetański to pies dla mnie?

Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:

Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał co najmniej godzinę?
Czy stać mnie na utrzymanie psa?
Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak mastyf tybetański?

Mastif tybetański – pies czy suka?

Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka mastifa tybetańskiego pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem¹.

Kupując samca mastifa tybetańskiego pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów. Wszystkie mastify tybetańskie bez względu na płeć długo dojrzewają. Suki osiągają ją w pełni w wieku 2-3 lat, a psy nie wcześniej, jak w 4 roku życia.

Suczka mastifa tybetanskiego będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.

Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.

Szczeniaki mastifa tybetańskiego – na co zwrócić uwagę przed zakupem?

pixabay.com/images/id-1985109/

Oglądając szczenięta mastifa tybetańskiego w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia²:

Czubek głowy małego mastifa tybetańskiego nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.

Socjalizacja szczeniąt mastifa tybetańskiego

Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:

Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
Baw się ze szczeniakami mastifa tybetańskiego przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
Szczenięta mastifa powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
Poddaj szczenię mastifa tybetańskiego 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.

Wyprawka dla mastifa tybetańskiego

Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka mastifa tybetańskiego już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:

Obroża dla psa
Kaganiec dla psa
Smycz dla psa

Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:

Miskach dla psa
Legowisku ortopedyczym
Zabawkach dla psa
Woreczkach na odchody
Szczotce do sierści dla psa
Szamponach i odżywkach
Adresówce dla psa
Paście i szczoteczce do zębów

Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:

Macie chłodzącej
Butelce podróżnej z miską
Obroży na kleszcze

Kiedy szczepić szczenię mastifa tybetańskiego

Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień mastifa tybetańskiego.

6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie

Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.

Pytania czytelników

Czy mastyf tybetański jest agresywny?

Nie. Agresja u tych psów jest jednoznaczna z dyskwalifikacją w dalszej hodowli. Mastify tybetańskie to psy opanowane, zrównoważone i spokojne. Tylko złe traktowanie, izolacja i niezabezpieczenie podstawowych potrzeb mogą wywołać u psa agresję, skłonność do ucieczek czy niszczycielstwo.