Mastif neapolitański – hodowla, szczeniaki, wychowanie
By Tim Dawson – Flickr: Standing Neo, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=15491699
Mastif neapolitański to duży, ciężki, masywny i krępy pies, który doskonale nada się do pilnowania posesji. Alternatywnie może być oddanym psem rodzinnym.
Spis treści - kliknij strzałkę
Podstawowe informacje o mastifie neapolitańskim
🌅 Kraj pochodzenia | Włochy |
🐶 Numer wzorca FCI | 197 |
➡ Waga | 50-70 kg |
❤ Długość życia | 8 – 10 lat |
💢 Charakter | Mastif neapolitański to pies przewidywalny i lojalny, nie agresywny. Stróż posiadłości i jej |
Mastif neapolitański – pochodzenie i historia rasy
Mastif neapolitański to stara rasa psów pochodząca od rzymskich molosów. Zapiski o mastyfie neapolitańskim pochodzą z księgi de Re Rustica, sporządzonej przez Columellę już w I w. n. e. Według zapisków tego agronoma mastif neapolitański to duży czarny pies, zamieszkujący chłopskie zagrody. Praca mastino napoletano polegała na odstraszaniu niechcianych intruzów, a także ciągnięciu wozów z towarami.
Współczesna historia mastino napoletano
Mastif neapolitański przeżył prawie dwa tysiąclecia we wsiach u podnóży Wezuwiusza, by zostać zauważonym dopiero w XIX wieku. W 1897 roku wspomniał o mastifie neapolitańskim dr Enrico Tecce, tworząc obraz psa tak potężnego, że zdolnego do walki z niedźwiedziem czy bawołem. Psami tymi zainteresowała się włoska kamorra.
Droga do uznania rasy mastifa neapolitańskiego
W 1914 roku mastif neapolitański o imieniu Drago został zaprezentowany na wystawie w Mediolanie. Właściciel Drago Mario Monti określił rasę jako mastino italiano, jednak pies nie został oceniony, gdyż sędzia nie uznał istnienia takiej rasy psów. W 1946 roku, podczas wystawy w Neapolu, zaprezentowano osiem mastifów neapolitańskich.
Pierwszą planową hodowlę założył Piero Scanziani, który rozpoczął poszukiwania wiejskich mastifów u podnóża Wezuwiusza. Wygląd psa o imieniu Guaglione posłużył do opracowania wzorca rasy, a sam pies został wpisany jako pierwszy do księgo rodowodowej w 1946 roku. W 1949 roku założono Stowarzyszenie Mastifa Neapolitańskiego.
Uznanie rasy mastif neapolitański przez FCI
Mastif neapolitański został wpisany na listę ras uznanych przez FCI 8 marca 1956 roku.
Mastif neapolitański w Polsce
Pierwszy mastif neapolitański – Flavio Korisviraga, został sprowadzony do polski w 1980 roku przez Wiesława Stodulnego i trafił w ręce Zbigniewa Grabowskiego.
Jak wygląda mastif neapolitański?
Mastif neapolitański to duży, ciężki i masywny pies. Głowa mastino napoletano jest krótka i masywna; skóra na głowie tworzy zmarszczki; nos nie powinien wystawać przed przednią krawędź warg; oczy osadzone są frontalnie, mają okrągły kształt; uszy są małe i trójkątne. Tułów mastifa neapolitańskiego jest o 10% dłuższy niż wysokość w kłębie; grzbiet psa jest szeroki, klatka piersiowa pojemna, ogon gruby u nasady, zwężą się ku końcowi, w spoczynku wiszący.
Mastif neapolitański – gdzie szukać hodowli?
Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli mastifa neapolitańskiego jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.
ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.
Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników mastifa neapolitańskiego.
Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla mastifa neapolitańskiego nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.
Mastif neapolitański chów czy hodowla?
Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta mastifa neapolitańskiego jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.
Celem chowu jest stworzenie mastifom neapolitańskim prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.
Celem hodowli mastifa neapolitańskiego jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.
Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji mastifa neapolitańskiego swojego oddziału ZKwP.
By Tim Dawson – Flickr: Larger Lucy, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=15491728
Mastif neapolitański z hodowli – na co zwrócić uwagę?
Przed wyborem mastifa neapolitańskiego z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.
Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.
Mastif neapolitański - wady dyskwalifikujące szczenięta
Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących mastifa neapolitańskiego z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:
- Agresję lub wyraźną lękliwość
- Wyraźne wady budowy lub zaburzenia zachowania
- Wyraźną zbieżność lub rozbieżność linii profilu
- Grzbiet nosa wypukły lub wklęsły
- Całkowity brak pigmentacji nosa
- Tyłozgryz
- Ektropium, entropium
- Porcelanowe oko, brak pigmentacji powiek
- Brak zmarszczek, fałd podgardla
- Brak ogona, wrodzony lub nabyty
- Rozległe białe plamy, biel na głowie
- Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie
Mastif neapolitański - możliwe dziedziczenie chorób
Mastif neapolitański, jak wiele innych ras psów narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby psów tej rasy to:
- Dysplazja stawów biodrowych
- Wrodzone zwichnięcie łokcia
- Przerwanie więzadła przedniego krzyżowego
- Przewlekłe idiopatyczne zapalenie wątroby u psów
- Entropium
- Ektropium
- Wynicowanie chrząstki trzeciej powieki
- Wypadnięcie gruczoły trzeciej powieki
- Zaćma
- Hiperplazja pochwy
Szczeniaki mastifa neapolitańskiego – charakter
Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.
Mastif neapolitański to bardzo spokojny i zrównoważony pies. Jego sylwetka sprawia wrażenie, że mastino jest ociężały. W przeszłości mastify neapolitańskie cechowały się bardzo wybuchowym charakterem, jednak prace hodowlane zminimalizowały te skłonności.
Obecnie mastify neapolitańskie uchodzą za bardzo opiekuńcze psy rodzinne, które w szczególności wykazują cierpliwość do dzieci. Trzeba jednak pamiętać, że pies takiej wielkości nie nadaje się do kontaktu z małymi dziećmi bez opieki dorosłej osoby – już samą wagą mastif może przez przypadek uszkodzić dziecko.
Mastif neapolitański to mimo wszystko pies bardzo uparty, który nie nadaje się dla osób niedoświadczonych. Krzykiem i przemocą niczego na tym psie się nie wymusi, a może to doprowadzić do wybuchu agresji.
Czy mastif neapolitański to pies dla mnie?
Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:
- Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał co najmniej godzinę?
- Czy stać mnie na utrzymanie psa?
- Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem, jak mastif neapolitański?
Mastif neapolitański – pies czy suka?
Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka mastifa neapolitańskiego pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem1.
Kupując samca mastifa neapolitańskiego pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.
Suczka mastifa neapolitańskiego będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.
Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.
Szczeniaki mastifa neapolitańskiego – na co zwrócić uwagę przed zakupem?
Oglądając szczenięta mastifa neapolitańskiego w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia2:
- Czubek głowy szczeniaka mastifa neapolitańskiego nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
- Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
- Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
- Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
- Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
- Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
- Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.
Socjalizacja szczeniąt mastifa neapolitańskiego
Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:
- Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
- Baw się ze szczeniakami mastifa neapolitańskiego przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
- Szczenięta powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
- Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
- Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
- Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
- Poddaj szczenię mastifa neapolitańskiego 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
- Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
- Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
- Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
- Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
- Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.
Wyprawka dla mastifa neapolitańskiego
Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka mastifa neapolitańskiego już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:
- Obroża dla psa
- Kaganiec dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Legowisku ortopedycznym
- Zabawkach dla psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:
- Macie chłodzącej
- Butelce podróżnej z miską
- Obroży na kleszcze
Kiedy szczepić szczenię mastifa neapolitańskiego
Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień mastifa neapolitańskiego.
- 6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
- 9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
- 12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
- 15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie
Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.
Redakcja
Bibliografia
1 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 10-11.
2 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 12-13.
A. Tomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Warszawa 2006.
zkwp.pl/wzorce/197.pdf
fci.be/en/nomenclature/NEAPOLITAN-MASTIFF-197.html
Poznaj inne rasy psów
