Lhasa apso – hodowla, szczeniaki, wychowanie
Image by Gabrielli from Pixabay
Lhasa apso to tybetański symbol szczęścia, wierny towarzysz mnichów oraz najlepszy pies wartowniczy u boku olbrzymich mastifów tybetańskich.
Spis treści - kliknij strzałkę
Podstawowe informacje o lhasa apso
🌅 Kraj pochodzenia | Tybet, patronat: Wielka Brytania |
🐶 Numer wzorca FCI | 227 |
➡ Waga | 4 – 7 kg |
❤ Długość życia | 14 – 16 lat |
💢 Charakter | Lhasa apso to niewątpliwie wspaniały towarzysz każdej osoby, która obdarzy go miłością, nie ma tu znaczenia wiek i styl życia, jaki prowadzi. |
Lhasa apso - pochodzenie i historia
Historia lhasa apso sięga czasów starożytnych na Dalekim Wschodzie. Psy tej rasy to zwierzęta buddyjskich mnichów, żyjących w klasztorach i świętym mieście położonym w górach Tybetu – Lhasa. Te małe psy są krzyżówką teriera tybetańskiego i spaniela tybetańskiego. Mieszkając w klasztornych murach pełniły funkcję ostrzegawczą dla psów obronnych – mastifów tybetańskich, z którymi współegzystowały.
Odkrycie lhasa apso przez zachodni świat
Podobnie jak inne rasy pochodzące z Chin lhasa apso dość późno zostały odkryte przez resztę świata, ale bardzo szybko zyskały na popularności w szerszym gronie miłośników psów. W latach 20. XX wieku lhasa apso trafiły do Anglii i to tam powstał klub kynologiczny rasy. Początkowo psy lhasa apso zaliczane były do grupy terierów, jednak ostatecznie od 1955 roku psy sklasyfikowano jako psy ozdobne i towarzyszące.
Uznanie lhasa apso
Lhasa apso został wpisany na listę ras uznanych przez FCI 19 listopada 1960 roku.
Lhasa apso w Polsce
Lhasa apso jest mało popularną rasą i bardzo rzadko można ją spotkać w naszym kraju. Pierwsze psy lhasa apso trafiły do Polski w latach 80. XX wieku.
Jak wygląda lhasa apso?
Lhasa apso, zgodnie ze wzorcem rasy, to harmonijnie zbudowany pies. Na łukowato wygiętej szyi osadzona jest głowa z bujnym włosem. Kufa psa jest prosta, mierząca 4 cm i zakończona czarnym nosem. Średniej wielkości oczy są okrągłe, barwy ciemnej z niewidoczną białkówką. Uszy lhasa apso są wiszące i obficie owłosione, tak jak cała głowa. Grzbiet psa jest prosty, zwarty i harmonijny. Zad wieńczy owłosiony, wysoko osadzony ogon, który nie może być skręcony w kółko. Ogon lhasa nosi nad grzbietem i dość często jego końcówka jest złamana. Nogi psa są dobrze owłosione, umięśnione o dobrym kontowaniu. Kończyny zakończone są obficie owłosionymi, kocimi, okrągłymi łapkami z mocnymi opuszkami. Lhasa apso porusza się żwawo i swobodnie.
By Svenska Mässan from Sweden – Grupp 9, LHASA APSO, DK JV-13 DK V-14 DK V-15 NO UCH NO V-15 SE UCH Chic Choix Some Like It Chic, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=47879157
Lhasa apso – gdzie szukać hodowli?
Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli lhasa apso jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.
ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.
Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników rasy lhasa apso.
Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla lhasa apso nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.
Lhasa apso chów czy hodowla?
Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta lhasa apso jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.
Celem chowu jest stworzenie psom rasy lhasa apso prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.
Celem hodowli lhasa apso jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.
Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji lhasa apso swojego oddziału ZKwP.
Lhasa apso z hodowli – na co zwrócić uwagę?
Przed wyborem lhasa apso z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.
Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.
Lhasa apso - wady dyskwalifikujące szczenięta
Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących lhasa apso z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:
- Agresję
- Wyraźna lękliwość
- Samce muszą mieć́ dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie
Lhasa apso - możliwe dziedziczenie chorób
Lhasa apso, jak wiele innych ras psów, narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby psów tej rasy to:
- Endokardioza
- Atopia
- Nadwrażliwość pokarmowa
- Glukokortykoidy (reakcje polekowe w postaci wyłysień)
- Zwężenie odźwiernika
- Guzy gruczołów łojowych
- Wodogłowie
- Entropion
- Wypadanie gruczołu trzeciej powieki
- Zaćma
- Dysplazja nerek
- Zapadnięcie tchawicy
Szczeniaki lhasa apso – charakter
Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.
Lhasa apso to typowy pies ozdobny i towarzyszący. To wesoły, krzepki i zrównoważony piesek, który jednak potrafi być stanowczy. Ze względu na swoje pierwotne przeznaczenie psa alarmującego nadal zachowały najważniejsze cechy temperamentu: czujność oraz nieufność wobec obcych. Szczekaniem lhasa apso zawsze ostrzega swoją rodzinę przed intruzami.
Dzięki ochronnej okrywie niestraszne są mu zabawy w chłodne dni, a wrażliwe oczy osłania bujna grzywa, która nie powinna utrudniać widzenia. To piesek nadający się na pierwszego czworonoga w domu, zarówno dla osób starszych, jak i rodzin z dziećmi. Lhasa apso to łagodny i czuły pies rodzinny, który właściwie przygotowany na nieobecność opiekunów będzie dobrze ją znosił.
Lhasa apso należy do grona psów ozdobnych, które nie są bezwzględnie posłuszne opiekunowi. Piesek może działać impulsywnie i choć robi to w dobrej wierze, to trzeba poświęcić mu czas na poskromienie instynktu ochronnego. Lhasa apso jest psem pojętnym i nie trudno go wychować. Spójne zasady i ich konsekwentne egzekwowanie sprawi, że będzie to bezproblemowy czworonóg.
Czy lhasa apso to pies dla mnie?
Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:
- Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał około godzinę?
- Czy stać mnie na utrzymanie psa?
- Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak lhasa apso?
Lhasa apso – pies czy suka?
Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka lhasa apso pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem1.
Kupując samca lhasa apso pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.
Suczka lhasa apso będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.
Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.
Szczeniaki lhasa apso – na co zwrócić uwagę przed zakupem?
Oglądając szczenięta lhasa apso w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia2:
- Czubek głowy szczeniaka lhasa apso nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
- Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
- Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
- Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
- Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
- Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
- Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.
Socjalizacja szczeniąt lhasa apso
Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:
- Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
- Baw się ze szczeniakami lhasa apso przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
- Szczenięta lhasa apso powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
- Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
- Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
- Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
- Poddaj szczenię lhasa apso 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
- Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
- Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
- Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
- Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
- Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.
Image by Rizza Dado from Pixabay
Wyprawka dla lhasa apso
Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka lhasa apso już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:
- Obroża dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Legowisku dla psa
- Zabawkach dla psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:
- Macie chłodzącej
- Butelce podróżnej z miską
- Obroży na kleszcze
Kiedy szczepić szczenię lhasa apso
Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień lhasa apso.
- 6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
- 9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
- 12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
- 15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie
Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.
Pytania czytelników
Czy lhasa apso ma podszerstek?
Tak, lhasa apso ma podszerstek, ale jego ilość jest umiarkowana.
Czy lhasa apso linieje?
Tak, lahasa apso linieje dwa razy do roku: na wiosnę i jesienią. W tym okresie psa należy czesać 2-3 razy w tygodniu.
Czym różni się lhasa apso od shih tzu?
Najważniejszą różnicą jest struktura sierści. Oba pieski mają długi włos, ale w przypadku lhasa apso włos jest ciężki, twardy i prosty. Shih tzu występuje we wszystkich kolorach, u lhasa apso kolorystyka ograniczona jest do złotej, piaskowej, miodowej, ciemnoszarej, łupkowej, dymnej, łaciatej, czarnej, białej lub brązowawej. U shih tzu włos na kufie rośnie w górę i przez to układa się w kształt chryzantemy, co nie występuje u lhasa apso. Lhasa apso ma dłuższą kufę od shih tzu, u shih tzu to 2,5 cm u lhasa 4 cm.
Jak długo żyje lhasa apso?
Średnia długość życia lhasa apso to 13 lat.
Redakcja
Bibliografia
1 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 10-11.
2 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 12-13.
A. Gough, A. Tomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Warszawa 2006.
zkwp.pl/wzorce/227.pdf
fci.be/en/nomenclature/LHASA-APSO-227.html
Poznaj inne rasy psów
