Reklama

BLOODHOUND – hodowla, szczeniaki, wychowanie

pixabay.com/photos/dog-bloodhound-animals-sweet-cute-1522644/

Bloodhound to najpotężniejszy ze wszystkich psów gończych i tropowców o charakterystycznej majestatycznej i szlachetnej głowie.

Data publikacji: 15 września 2023

Boodhound – podstawowe informacje o rasie psów

🌅 Kraj pochodzenia	Belgia
🐶 Numer wzorca FCI	84
➡ Waga	40-54 kg
❤ Długość życia	10 – 12 lat
💢 Charakter	Bloodhound to pies myśliwski o niezrównanym w świecie psów węchu. Jego umiejętności sprawiają, że jest to idealna rasa tropiąca.

Bloodhound – historia i pochodzenie rasy

Bloodhound to rasa psów gończych będąca potomkami w prostej linii psów św. Huberta, które z kolei są potomkami celtyckich psów gończych. Obecnie FCI nie rozróżnia psów św. Huberta i bloodhoundów, które występują jako jedna rasa, pod jednym wzorcem.

Rodowód i spopularyzowanie rasy

Bloodhoundy pochodzą zatem od dużych psów czarnego i czarno podpalanego umaszczenia, które hodowane były przez mnichów z opactwa św. Huberta w Ardenach w Belgii. Psy tej rasy charakteryzowały się wytrwałością i siłą, co czyniło je niezwykle skutecznymi, podczas polowań na dziki.

Rasa tych psów stała się niezwykle popularna w całej Europie, dając początek wielu innym rasom. Mnisi z klasztoru św. Huberta rok rocznie przekazywali szczenięta królowi Francji. W XI wieku Wilhelm Zdobywca sprowadził je do Anglii, gdzie nazwano je „blue blood hounds” – psami o błękitnej krwi. W XVII i XVIII wieku psy te trafiły z Europy do Ameryki Północnej, gdzie wykorzystywane były np. do tropienia zbiegłych niewolników.

Uznanie bloodhounda przez FCI

Bloodhound został oficjalnie uznany przez FCI 12 sierpnia 1960 roku.

Bloodhound w Polsce

Pierwsze bloodhoundy pojawiły się na ziemiach polskich już w XIV wieku, żyjąc na dworze królowej Jadwigi. Do Polski trafiły prawdopodobnie razem z krzyżowcami. Na swoim dworze miała bloodhoundy również Bona Sforza i król Zygmunt August.

W najnowszej historii Polski bloodhound popularnością cieszyły się przede wszystkim w latach 80. XX wieku, z czasem jednak bloodhoundy wyparte zostały przez inne rasy.

Jak wygląda bloodhound?

Bloodhound to masywny i duży pies gończy i tropowiec. Szlachetna głowa psa osadzona jest na długiej i umięśnionej szyi, która pozwala na pracę nosem przy ziemi. Na czole, policzkach i szyi psa skóra jest obfita, tworzy fałdy i podwójne podgardle. Stop u bloodhounda jest słabo zaznaczony w przeciwieństwie do guza potylicznego, który jest wydatny. Szeroki nos psa ma barwę czarną lub brązową z zaznaczeniem, że u psów w umaszczeniu czarnym podpalanym jest wyłącznie czarny. Kufa psa jest głęboka, szeroka i równa na całej długość, może się pojawić garbonos. Wargi u psa wiszą na około 5 cm poniżej żuchwy i pasują kolorem do nosa. Owalne oczy wybarwione są na orzechowo, ciemnobrązowo lub bursztynowo (tylko psy bez czarnego siodła lub czarpaka). Długie uszy psa osadzone są nisko, a wyciągnięte do przodu sięgają poza czubek nosa. Uszy wiszą poskręcane, tworząc korkociągi. Linie tułowia psa są niemal równoległe. Prosty i mocny grzbiet kończy się nieznacznie wysklepionymi i także mocnymi lędźwiami. Zad psa jest prawi poziomy, dobrze umięśniony i wieńczy go wysoko osadzony, długi, gruby i zwężający się ku końcowi ogon. Ogon bloodhound nosi szablasto. Duże ciało pies dźwiga na silnych i dobrze umięśnionych nogach.

Bloodhoun – gdzie szukać hodowli?

Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli bloodhounda jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.

ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.

Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników bloodhoundów.

Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla bloodhounda nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.

Bloodhound – chów czy hodowla?

Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta bloodhounda jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.

Celem chowu jest stworzenie bloodhoundowi prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.

Celem hodowli bloodhounda jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.

Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji bloodhounda swojego oddziału ZKwP.

Bloodhound z hodowli – na co zwrócić uwagę?

Przed wyborem bloodhpunda z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.

Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.

Bloodhound – wady dyskwalifikujące szczenięta

Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących bloodhounda z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:

Agresja
Lękliwość
Brak typowego wyglądu rasy
Przodozgryz
Tyłozgryz
Zgryz przemienny
Nos i wargi silnie odbarwione lub różowe, u psów czarnych podpalanych koloru innego niż czarne, u psów bez siodła lub czapraka koloru innego niż czarne lub brązowe
Jasnożółte oczy
wszystkie maści, które nie odpowiadają opisowi tj.: zbyt rozległe białe znaczenia, jak biel zachodząca na nadgarstki lub stawy skokowe, zbyt rozległe białe znaczenie na przedpiersiu, białe plamy gdzie indziej niż na przedpiersiu, palcach i końcu ogona, jak np. biała kufa, biała strzałka, itp.
Wzrost poza marginesem tolerancji
Deformacje budowy lub zaburzenia charakteru
Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie

Bloodhound – możliwe dziedziczenie chorób

Bloodhound, jak wiele innych ras psów, narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby psów tej rasy to:

Zwężenie aorty
Rozszerzenie lub skręt żołądka
Naczyniak skóry
Podwinięcie powiek
Diamentowe oko
Wiśniowe oko

Szczeniaki bloodhounda – charakter

Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.

Bloodhound to pies myśliwski o niezrównanym w świecie psów węchu. Jego umiejętności sprawiają, że jest to idealna rasa tropiąca. Pies św. Huberta potrafi iść za śladem nawet sprzed kilkunastu dni, nie przeszkadza mu przy tym ani dystans, ani nierówny teren. Pies normalnie porusza się kłusem. Kłusowanie nawet na długiej trasie nie sprawia, że pies jest zmęczony. Bloodhound nie może być psem lękliwym, gdyż zdyskwalifikuje go to z pracy, do której został stworzony.

Bloodhound, mimo że jest psem myśliwskim, to jest pozbawiony agresji. Jest to pies łagodny, silnie przywiązujący się do opiekuna i wykazujący się przyjacielskim usposobieniem wobec innych ludzi. Zwłaszcza szczenięta bloodhounda uwielbiają swobodne zabawy.

Jest to inteligentny pies, wyhodowany do samodzielnej pracy, przez co nauka posłuszeństwa może być utrudniona. Pies bywa uparty i zachowuje się z rezerwą. To, co warto zapamiętać to to, że pies jest wrażliwy zarówno na pochwały, jak i na nagany. Wobec znanych sobie psów i innych zwierząt bloodhound zachowuje się tolerancyjnie. W domu jest to pies bardzo spokojny, który niezbyt dobrze znosi samotność, podczas gdy na spacerach zamienia się w zaangażowanego tropowca. Ze względu na swój silny instynkt tropiący pies może na spacerze pójść za śladem.

Bloodhound nie jest psem do małego mieszkania, potrzebuje przestrzeni, bodźców zapachowych i długich spacerów. Pies nie wokalizuje przesadnie, ale jego głos jest donośny i niski. Niewłaściwie socjalizowany może mieć problem z tolerowanie kotów i psów innych ras. Nie jest to idealny kandydat na pierwszego psa w domu, czy na towarzysza dla osób starszych.

Czy bloodhound to pies dla mnie?

Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:

Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy aktywne spacery dziennie, z których jeden z nich będzie treningiem węchowym?
Czy stać mnie na utrzymanie dużego psa?
Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak bloodhound?

Bloodhound – pies czy suka?

Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka bloodhounda pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem¹.

Kupując samca bloodhounda pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.

Suczka bloodhounda będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.

Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.

pixabay.com/photos/bloodhound-dog-liver-tan-handsome-1833602/

Szczeniaki bloodhounda – na co zwrócić uwagę przed zakupem?

Oglądając szczenięta bloodhounda w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia²:

Czubek głowy małego bloodhounda nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.

Socjalizacja szczeniąt bloodhounda

Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:

Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
Baw się ze szczeniakami bloodhounda przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
Szczenięta bloodhounda powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
Poddaj szczenię bloodhounda 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.

Wyprawka dla bloodhounda

Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka bloodhounda już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinna znaleźć się:

Obroża dla psa lub szelki dla psa
Smycz dla psa

Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:

Miskach dla psa na stelażu
Ortopedycznym legowisku dla psa
Zabawkach dla psa
Woreczkach na odchody
Szczotce do sierści dla psa
Szamponach i odżywkach
Adresówce dla psa
Paście i szczoteczce do zębów
Kagańcu dla psa

Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:

Macie chłodzącej lub legowisku na podwyższeniu
Butelce podróżnej z miską
Obroży na kleszcze

Kiedy szczepić szczenię bloodhounda

Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień bloodhounda.

6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie

Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.

Redakcja