Reklama

Akita inu – hodowla, szczeniaki, wychowanie

pixabay.com/images/id-2534986/

Akita inu to jedna z pierwotnych japońskich ras psów, która zyskała popularność na całym świecie za sprawą charakteru, jak i eksterieru.

Data publikacji: 31 marca 2023

Podstawowe informacje o akita inu

Kraj pochodzenia	Japonia
Numer wzorca FCI	255
Waga	28-40 kg
Długość życia	11 – 15 lat
Charakter	Akita to japoński pies pierwotny, który przywiązuje się do opiekuna, lecz uczuciami obdarza bardzo ostrożnie. Jest psem niezależnym i upartym.

Akita inu - pochodzenie i historia rasy

Akita to największa rasa japońskich psów, która zrodziła się w prefekturze Akita. Stąd wzięła się nazwa rodzajowa psa.

Pies akita może pochodzić od koreańskich psów jindo, które towarzyszyły najeźdźcom na Japonię przeszło 2300 lat temu. Psy, które pozostały w Japonii zaczęły stopniowo nabierać cech charakterystycznych dla prowincji, w których żyły.

Pierwsze malowidła przedstawiające psa akitę datowane są na XII wiek. Akity towarzyszyły samurajom. Były psami elit – ich właścicielami byli japońscy szoguni.

Cele hodowli akita

Początkowo akita wykorzystywana była do polowań na dziki, a nawet większą zwierzynę – jelenie i niedźwiedzie.

Z czasem psy tej rasy zaczęły stawać się popularne wśród niższy klas społecznych Japonii. Psy towarzyszyły przy transporcie towarów, a w XIX wieku dla rozrywki pospołu – walk psów. By zwiększyć ich skuteczność zaczęto krzyżować je z inną japońską rasą psów bojowych – tosa inu. Aby uzyskać mocniejszą budowę krzyżowano akity m.in. z rasą Mastif. Krzyżówki z molosami dały początek psom akita amerykańska.

W obronie akity inu

W XX wieku liczne krzyżówki doprowadziły do odejścia od pierwotnego wzorca rasy. By uchronić rasę przed zatraceniem, dzięki zaangażowaniu burmistrza Odate – Shigeie Izumi w 1919 roku uchwalono przepisy o zachowaniu czystości rasy akita.

Początek XX przyniósł restrykcyjne zmiany w prawie i bezwzględny zakaz walk psów, dzięki czemu los akity odmienił się na dobre.

Już w 1927 roku opracowano standardy wyglądu akita. W 1931 roku dokonano przeglądu rasy, zmieniono jej nazwę na akita dog i wybrano 9 wzorcowych psów, nadając im tytuł pomnika przyrody. Z hodowli wykluczono również psy, które miały w sobie domieszkę molosów.

Wybuch II wojny światowej doprowadził do zatrzymania prac hodowlanych. By uchronić akitę od wymarcia rozpoczęto krzyżowanie japońskiego psa z owczarkiem niemieckim.

Losy akita inu po wojnie

Po wojnie niechęć do nietypowego dla szpiców wyglądu spowodował, że hodowcy zdecydowali o przywróceniu dawnej świetności pierwotnej akicie japońskiej.

W tym czasie w Japonii żyły obok siebie aż trzy typy akita:

Akita matagi – najmniej liczna grupa pierwotnych psów akita
Akita krzyżowana z mastifami do walk psów
Akita krzyżowana w czasie II wojny światowej z owczarkami niemieckimi w celu ratunku przed zagładą

W ciągu 30. lat od zakończenia wojny przeprowadzono plan odbudowy rasy w oparciu o akita matagi, który zakończył się sukcesem.

FCI wpisało rasę na listę uznanych przez siebie ras 13 marca 1964 roku.

Akita amerykańska

Również akity, które służyły do walk psów doczekały się kontynuacji prac hodowlanych. W czasie wojny duże i waleczne akity krzyżowane z tosa zyskały uznanie w oczach żołnierzy US Army. Psy te trafiły do USA, gdzie kontynuowano ich hodowlę, ukierunkowując ją na duże i silne psy, odbiegające od wzorca matagi.

Psy nazwano akita amerykańska, co oprotestowali Japończycy. Problem zostało rozwiązany dopiero w 1998 roku w Niemczech. Akita amerykańska została umieszczona razem z molosami w grupie II, a jej nazwę zmieniono na: duży pies akita. Akita japońska pozostała w grupie V wśród szpiców i ras pierwotnych.

Sytuacja zmieniła się diametralnie w 2006 roku, gdy nazwę dużego psa japońskiego ponownie zmieniono na american akita. Psa tej rasy umieszczono w grupie V obok akity japońskiej.

Akita w Polsce

Japońskie pies akita trafił do Polskie w 1993 roku z holenderskiej hodowli. Akity czystej krwi są dzisiaj w Polsce całkiem popularne.

Jak wygląda akita inu?

Akita inu, to według wzorca rasy pies duży, mocny o harmonijnej budowie i szlachetności. Głowa akity jest proporcjonalna do tułowia; kufa psa jest umiarkowanie długo, zwężająca się, ale nie spiczasta; nos akity jest duży i czarny. Oczy psa są dosyć małe, trójkątnego kształtu, podobnie jak uszy. Szyja akity jest gruba i umięśniona; grzbiet prosty i mocny; klatka piersiowa głęboka. Ogon akity inu jest wysoko osadzony, zwinięty nad grzbietem. Kończyny są umiarkowanie ukośne.

Akita inu – gdzie szukać hodowli?

Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli akita inu jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.

ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.

Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników akita inu.

Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla akita inu nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.

Akita inu - chów czy hodowla?

Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta akita inu jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.

Celem chowu jest stworzenie akita inu prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.

Celem hodowli akita inu jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.

Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków sekcji akita inu swojego oddziału ZKwP.

By Mr. Bunker – Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=35374385

Akita inu z hodowli – na co zwrócić uwagę?

Przed wyborem akita inu z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.

Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów.

Akita inu - wady dyskwalifikujące szczenięta

Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących akita inu z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:

agresję
nie stojące uszy
Zwisające uszy
Długi włos
Czarną maskę
Znaczenie na białym tle
Samce muszą mieć́ dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie

Akita inu - możliwe dziedziczenie chorób

Akita inu, jak wiele innych ras psów narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Wśród typowych chorób dla psa rasy akita wskazać należy:

jaskrę
zaćmę
postępujący zanik siatkówki (PRA)
alergiczne zapalenie skóry
zapalenie gruczołów łojowych
niedoczynność tarczycy
młodzieńcze zapalenie wielostawowe
dysplazję stawu skokowego
zerwane więzadła krzyżowego
chorobę Vogta-Koyanagiego-Harady
Ubytek przegrody międzykomorowej serca
Płyn w jamie osierdzia

Szczeniaki akita inu – charakter

Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.

Akita to japoński pies pierwotny, który przywiązuje się do opiekuna, lecz uczuciami obdarza bardzo ostrożnie. Jest psem niezależnym i upartym.

Szczeniaki akity lubią zabawę i pieszczoty, ale dorosłe osobniki dość wyraźnie zaznaczają swoją niechęć do tych czynności. Psy tej rasy traktują obcych ozięble, a próby kontaktu fizycznego, nawet jeśli nie jest on wrogi, nie są pozytywnie odbierane przez akity.

Akita zaakceptuje w swym gronie dzieci, inne psy i koty, jeśli tylko będą one dorastały razem z nią. Akity lubią dzieci, lecz powinny być one nauczone szanowania przestrzeni psa.

pixabay.com/images/id-1555086/

Czy akita inu to pies dla mnie?

Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:

Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu minimum trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał godzinę?
Czy stać mnie na utrzymanie psa?
Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak akita inu?

Akita inu – pies czy suka?

Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka akita inu pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem¹.

Kupując samca akita inu pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.

Suczka akita inu będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.

Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.

Szczeniaki akita inu – na co zwrócić uwagę przed zakupem?

Oglądając szczenięta akita inu w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia²:

Czubek głowy akita inu nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.

Socjalizacja szczeniąt akita inu

Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:

Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
Baw się ze szczeniakami akita inu przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
Szczenięta akita inu powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
Poddaj szczenię akita inu 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.

Wyprawka dla akita inu

Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka akita inu już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:

Obroża dla psa
Szelki dla psa
Smycz dla psa

Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:

Miskach dla psa
Legowisku ortopedycznym
Zabawkach dla psa
Woreczkach na odchody
Szczotce do sierści dla psa
Szamponach i odżywkach
Adresówce dla psa
Paście i szczoteczce do zębów

Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:

Macie chłodzącej
Butelce podróżnej z miską
Obroży na kleszcze

Kiedy szczepić szczenię akita inu

Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień akita inu.

6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie

Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.

Redakcja

Bibliografia:

¹B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 10-11.

²B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 12-13.

A. Tomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Warszawa 2006.

zkwp.pl/wzorce/255.pdf

fci.be/en/nomenclature/AKITA-255.html