UŚPIENIE PSA – kiedy podjąć decyzję o eutanazji psa?
Obraz autorstwa Freepik
Spis treści
Ostatnie dni z ukochanym psem będą jednymi z najtrudniejszych, jednocześnie najcenniejszym czasem w twoim życiu, w którym towarzyszył ci pies. Jest to też ostatnia możliwość, aby odwdzięczyć się psu za całą jego miłość i oddanie, jakim darzył cię przez te wszystkie wspólnie spędzone lata. Uśpienie psa to nie wyrok, lecz uwolnienie od cierpienia w chwili, gdy medycyna weterynaryjna nie może już nic zrobić.
Uśpienie psa – skutki emocjonalne dla właściciela
Niestety w niektórych przypadkach śmierć psa nie przychodzi naturalnie i trzeba podjąć decyzje o uśpieniu, by uwolnić zwierzę od bólu i cierpienia. Nie jest to decyzja łatwa, kiedy przychodzi się z nią zmierzyć w rzeczywistości. W zetknięciu ze śmiercią większość opiekunów zżytych z psem nie radzi sobie dobrze z tragedią utraty czworonożnego przyjaciela. Nie wstydź się jednak swojego cierpienia.
Jeśli w domu są dzieci, należy pozwolić im wyrazić swoje uczucia. Warto uświadomić dzieci, że mimo najlepszej możliwej opieki zwierzęta żyją znacznie krócej niż ludzie. Zadaniem dorosłego jest przypomnienie dziecku o miłych chwilach spędzonych z psem i pomimo straty, utrwalenie ich w pamięci dzieci. Gdy w domu są inne psy, a sytuacja na to pozwala, pozwól rezydentowi powąchać martwego towarzysza.
Smutek po stracie psa to naturalna reakcja, a wyrażenie żalu powinno być czymś oczywistym. Okres związany z odejściem psa dzieli się na 5 etapów:
- Bunt i depresja pojawiająca się w obliczu faktu kończącego się życia psa. Opiekunowie wmawiają sobie, że lekarz nie ma racji, że stan psa nie jest taki zły… Reakcja ta jest obroną przed wstrząsem emocjonalnym, którego doświadczysz.
- Negocjacje to etap, w którym opiekun robi wszystko by ratować zwierzę i składa psu obietnicę, np. jeśli poczujesz się lepiej, to pójdziemy do parku z twoim psim przyjacielem itp.
- Gniew i ból to emocje, które pomagają zwalczyć bezradność opiekuna. Zdarza się, że kierowane są przeciwko innym ludziom. Opiekun zaczyna się obwiniać o to, czego się z psem/dla psa nie zrobiło, co dodatkowo wzbudza poczucie winy i żal po śmierci psa. Na tym etapie bardzo ważne jest wsparcie bliskich i lekarza. Trzeba na tym etapie jak najczęściej przywoływać pozytywne myśli i działania, które były dobre dla psa.
- Smutek pojawia się, gdy gniew i poczucie winy gasną. Opiekun godzi się ze śmiercią psa, lecz pustka zostaje. Brak wsparcia w tym okresie powoduje, że stan ten może się przeciągać w czasie. Warto w tym okresie poszukać wsparcia u rodziny, bliskich, lekarza czy na cmentarzu dla zwierząt lub psychologa.
- Akceptacja to czas, gdy żałoba zbliża się ku końcowi. Kres następuje po kilku miesiącach, stopniowo. Pozytywne wspomnienia z psem zastępują smutek i żal. Opiekun jest wdzięczny za szczęśliwe lata spędzone razem i zdarza się, że rodzi się w nas myśl o nowym psie.
Szukasz karmy dla psa seniora?
Reklama
Kiedy rozważyć uśpienie psa?
Uśpienie u psa powinna być rozważona, gdy stan fizyczny zwierzęcia nie pozwala już na skuteczną pomoc, a uśmierzanie bólu to jedyne, co lekarz prowadzący może zaoferować. Weterynarz i personel lecznicy to osoby, które rozumieją żal i niechęć do rozstania z ukochanym zwierzęciem, lecz ich rolą jest także uświadomienie opiekunowi wagi bólu i cierpienia psa, które można zakończyć w najbardziej humanitarny sposób.
Medyczne wskazania do eutanazji
Wśród ustawowych przypadków, w których uśpienie psa jest koniecznością wymienia się:
- Cierpienie psa, któremu lekarz nie jest w stanie skutecznie zaradzić (np. nowotwory, nieuchronna śmierć w bólu po ciężkich wypadkach komunikacyjnych, poważne wady wrodzone itp.)
- Choroby zagrażające życiu ludzi i innych zwierząt (gruźlica, wścieklizna) będące zagrożeniem sanitarnym
- Stan psychiczny psa – głównie dotyczy to psów zdziczałych lub bezpańskich, które stanowią zagrożenie dla otoczenia (agresja), ale tylko, gdy nie ma innej możliwości zaradzenia sytuacji
Eutanazja a jakość życia psa
Jak ocenić czy pies cierpi i czy jego jakość życia jest na tyle niska, że uśpienie psa jest najbardziej humanitarnym rozwiązaniem? Oceny tej powinien dokonać lekarz, który po badaniach oceni stan i kondycję psa. Choroby, którym da się zaradzić odpowiednim leczeniem i dzięki któremu pies może poprawnie funkcjonować przez jeszcze kilka lat, nie kwalifikują psa do uśpienia. W żadnym wypadku sam podeszły wiek psa nie jest taką kwalifikacją. Żaden lekarz weterynarii nie może uśmiercać psa na życzenie właściciela, bez wyraźnych i nieusuwalnych przesłanek medycznych.
Aspekty prawne uśpienia psa
Polskie prawo umożliwia dokonanie eutanazji psa w określonych okolicznościach. Najważniejszym aktem prawnym opisujących prawa zwierząt i obowiązki opiekunów jest Ustawa o Ochronie Zwierząt.
Ustawa o Ochronie Zwierząt
Artykuł mówiący bezpośrednio o eutanazji to art. 6, pkt 1., ust 3, 4 i 5.
„Art. 6. Zakaz zabijania i znęcania się nad zwierzętami
- Zabrania się zabijania zwierząt, z wyjątkiem:
(…) 3) konieczności bezzwłocznego uśmiercenia,
4) działań niezbędnych do usunięcia poważnego zagrożenia sanitarnego ludzi lub zwierząt, (…)
5) usuwania osobników bezpośrednio zagrażających ludziom lub innym zwierzętom, jeżeli nie jest możliwy inny sposób usunięcia zagrożenia (…).”
Obowiązki i prawa opiekuna
Kluczowym czynnikiem w podjęciu decyzji o uśpieniu psa musi być dobro zwierzęcia, a nie wygoda człowieka. Obowiązkiem opiekuna psa jest dbanie o jego zdrowie i poddawanie go odpowiedniemu leczeniu. Stając w obliczu moralnie skomplikowanego problemu, jakim jest uśmiercenie psa, należy i trzeba kierować się jego dobrem. Eutanazja psa powinna być wyjaśniana przez lekarzy weterynarii i traktowana przez opiekunów zwierzęcia jako decyzja słuszna, racjonalna, humanitarna, a więc najlepsza dla psa, dla którego nie da się już nic zrobić.
Procedura uśpienia
Uśpienie psa jest procesem szybkim i bezbolesnym dla psa, lecz na ostateczne odejście opiekunowi trudno jest się przygotować bez emocji.
Przygotowanie do uśpienia
Opiekunowie psów, którzy mają dobre relacje z lekarzami prowadzącymi zwierzę, mogą poprosić o podanie leków w zaciszu domowym w miejscu, gdzie pies czuje się bezpiecznie w otoczeniu, które zna, które nie powoduje zbędnego stresu, ani lęku. Eutanazja psa w domu nie może być odwlekana w czasie, gdy stan psa wskazuje, że jest to nieuchronność i jednoczesne narażanie zwierzęcia na zbędne cierpienie. W sytuacji, gdy kondycja psa na to pozwala opiekun może zabrać zwierzę na ostatni wspólny spacer w miejsce, które pies bardzo lubił, może mu zorganizować ostatnie spotkanie z psim bądź ludzkim przyjacielem, przygotować ulubiony posiłek czy poczęstować smakołykiem, którym zajadał się w nagrodę. Opiekun przede wszystkim powinien zadbać o maksymalny komfort czworonoga, czasami nasza obecność, dotyk, bliskość to wszystko, czego w ostatnich chwilach potrzebuje pies. Znajdź w sobie odwagę, by towarzyszyć mu w tej drodze do samego końca.
Proces eutanazji
Eutanazja psa jest bezbolesną procedurą, podczas której pies otrzymuje nadmierną dawkę anestetyku. Leki podaje się dożylnie w skoncentrowanej formie. Pies traci przytomność w ciągu kilku sekund, po kolejnych kilku sekundach serce przestaje pracować. W przypadku bardzo zestresowanych psów przed uśpieniem podaje się leki uspokajające. W ciągu kilku sekund następuje śmierć mózgu, jednak mięśnie nadal mogą się kurczyć. Czasem, gdy dotyczy to mięśni oddechowych, może pojawić się westchnienie sugerujące, że pies nadal żyje. Aktywność elektryczna mięśni może trwać do 10 minut po śmierci.
Szukasz karmy dla psa seniora?
Reklama
Eutanazja psa cena
Ile się płaci za uśpienie psa? Wszystko zależy od rozmiaru zwierzęcia. Dawka leku dla małego psa do 5 kg to koszt około 50 zł, dla średniego psa do 10 kg to koszt około 100 zł, a dla dużego granicą jest 200 zł.
Weterynarz może pomóc w podjęciu decyzji, co zrobić z ciałem psa: utylizacja, kremacja lub pochówek. Wiele cmentarzy dla zwierząt oferuje stałą opiekę nad grobem, urny oraz pomniki, a ceny pochówku zależą od miejsca i jakości usług.
Podsumowanie
Psy żyją zdecydowanie krócej od ludzi i każdy opiekun psa musi liczyć się z faktem, że w ciągu naszego życia nawet kilka razy będzie mierzył się ze stratą po kolejnym psie. Niezależnie od tego, czy śmierć była nieoczekiwana, czy nastąpiła w wyniku przewlekłej choroby, to im bliższy był kontakt z psem, tym boleśniejsze jest rozstanie. Przygnębienie jest całkowicie naturalne i nie należy się go wstydzić, bo decyzja o uśpieniu psa, choć niejednokrotnie nieunikniona była lub jest najlepszym, co może zrobić opiekun dla swojego psa.
Źródła
G. Meadows, E.Flint, Poradnik opiekuna Pies, wyd. RM, warszawa 2012.
B. Fogle, Wielka encyklopedia Psy, cz. 1 i 7, wyd. DK, Warszawa 2008.
Redakcja
Przeczytaj inne porady dla opiekunów psów
