OWCZAREK SZETLANDZKI – SHELTIE
pixabay.com/images/id-1002024/
Spis treści
Cześć! Dzisiejszy artykuł poświęcimy jednej z uroczych i inteligentnych ras psów – owczarkowi szetlandzkiemu, zwanemu sheltie. Przyjrzymy się bliżej, jak wygląda idealny przedstawiciel tej rasy zgodnie ze wzorcem, oraz jakie są jego charakter i usposobienie. Zastanowimy się również, czy owczarek szetlandzki to rasa zdrowa, opierając się na wiedzy specjalistów oraz badań zdrowotnych dotyczących tej rasy. Na końcu artykułu znajdziesz informacje o historii i rozwoju rasy, jej mocnych i słabych stronach, a także orientacyjnych cenach szczeniąt z hodowli. Mam nadzieję, że artykuł będzie przyjemną lekturą. Nie zapomnij podzielić się na końcu swoimi spostrzeżeniami w komentarzu. Miłej lektury! Początek formularza
Podstawowe informacje
| Szkocja |
| 88 |
| 7 – 10 kg |
| 10 – 14 lat |
| Owczarek szetlandzki to bystry, czujny, przywiązany do opiekuna i bardzo mu oddany pies. |
Kraj pochodzenia
Numer wzorca FCI
Waga
Długość życia
CharakterJak wygląda owczarek szetlandzki?
Owczarek szetlandzki to mały, długowłosy i bardzo urodziwy pies pracujący, który nie może być ociężały czy krępy. Głowa psa jest w kształcie tępego klina. Stop widoczny, ale nieznaczny. Nos jest czarny, tak jak krawędzie warg. Policzki psa powinny być płaskie, przechodzące w zaokrągloną kufę. Oczy owczarka szetlandzkiego mają kształt migdała, skośne, średniej wielkości w kolorze ciemnego brązu. U psów marmurkowych mogą być niebieskie (oba lub jedno) lub z niebieskimi plamkami. Uszy sheltie są małe, osadzone blisko siebie.
Głowa noszona jest dumnie na umięśnionej szyi. Szyja psa jest umięśniona, łukowato wysklepiona i długa. Grzbiet powinien być prosty i lekko wysklepiony w lędźwiach. Zad stopniowo opadający ku tyłowi. Ogon obficie owłosiony, na końcu delikatnie zakręcony. Nogi owczarka szetlandzkiego są dobrze umięśnione z owalnymi łapami. Pies w ruchu jest bardzo swobodny i lekki.
Charakterystyka rasy
Wysokość w kłębie
Pies: 37 cm
Suka: 35,5 cm
Waga
Zarówno pies, jak i suka: 7-10 kg
Szata
Pies tej rasy ma długi, szorstki włos okrywowy z podszerstkiem. Charakterystyczną cechą tej rasy jest obfita grzywa i kołnierz, a także długie włosy, zwane piórami, na przednich łapach. Tylne kończyny również są dobrze owłosione, ale poniżej stawów skokowych włosy są krótsze. Sierść na kufie jest gładka. Ważne jest, aby sierść nie zacierała zarysu sylwetki psa. Krótkowłose osobniki tej rasy nie są pożądane.
Owaczarek szetlandzki występuję w umaszczeniu śniadym, trójbarwnym, niebieskim marmurkowym, czarno-białym i czarnym z podpaleniami.
Jaki charakter ma owczarek szetlandzki?
Owczarek szetlandzki to bardzo czuły piesek oddany swojemu opiekunowi i rodzinie. Psy tej rasy chętnie oddają się zabawą, chociaż nie są to typowe psy kanapowe. Rasa ta ma w swojej krwi geny pracujących przodków i nadal do tego się nadaje. Sheltie to bardzo inteligentna rasa psów, która szybko się uczy. Psy tej rasy mogą być szczekliwe, podczas długiej nieobecności opiekuna mogą mieć skłonność do niszczenia, mimo to nadają się doskonale na pierwszego psa w domu.
Wobec niewielkich rozmiarów nadadzą się do życia nawet w mniejszym mieszkaniu, jednak do prawidłowego rozwoju potrzebują aktywności fizycznej, np. agility. Sheltie będzie tolerował koty, jeśli zostanie z nimi wychowany od szczeniaka, dobrze reaguje na psy innych ras.
Sheltie będzie dobrym kompanem dla dzieci oraz osób starszych. Jest to pies, który nie ma tendencji do uciekania, wobec obcych wykazuje nieufność, jest psem bardzo łagodnym.
Czy owczarek szetlandzki to zdrowa rasa?
Owczarek szetlandzki to całkiem zdrowa rasa psów. Dzięki dwuwarstwowej sierści dobrze znosi chłodne dni. W upały nie powinien być jednak forsowany na słońcu. Ponieważ sheltie ma geny collie, to cierpi na podobne choroby.
Typowe problemy zdrowotne
- Przetrwały przewód tętniczy
- Anomalia oka collie
- Defekt MDR1 (nietolerancja niektórych leków)
- Histiocytoza skórna
- Zespół naczyniówkowo-skórny psów
- Guzy skóry
- Choroba von Willebranda
- Hemofilia B
- Uogólniony postępujący zanik siatkówki
- Dystrofia rogówki
- Entropium
- Katarakta
- Dysplazja stawu biodrowego
- Niedoczynność tarczycy
- Syndrom psów marmurkowych
- Wrodzone zwichnięcie stawu ramiennego lub łokciowego
Jak karmić owczarka szetlandzkiego?
Sheltie to rasa, która bez odpowiedniej dawki ruchu może mieć tendencje do nadwagi. Z tego względu należy zapewniać psu aktywności fizyczne każdego dnia oraz dostosować kaloryczność posiłków do zapotrzebowania owczarka na kalorie.
Jaka karma będzie najlepsza dla owczarka szetlandzkiego? Przede wszystkim monobiałkowa, zawierająca łatwoprzyswajalne białko pochodzenia zwierzęcego.
Żywienie sheltie może polegać na podawaniu psu gotowej suchej lub mokrej karmy dla psów, bądź diety BARF. Najważniejsze, by dostosować karmę do wieku, kondycji zdrowotnej i zapotrzebowania na energię u psa.
Jak pielęgnować sheltie?
Długa sierść sheltie wymaga starannego szczotkowania kilka razy na tydzień za pomocą szczotki z miękkiego włosia lub szczotki włosiano-nylonowej o włosiu tak długim, by dotarło do skóry psa. Jeśli włos zaczął się filcować można go rozczesać obrotowym zgrzebłem. W okresie linienia szczotkować sheltie należy każdego dnia.
Kąpiele zalecane są sporadycznie, kiedy pies będzie już widocznie zabrudzony. Podczas kąpieli należy korzystać z szamponów dla psów długowłosych i odżywek ułatwiających rozczesywanie.
Codzienna rutyna to szczotkowanie zębów. Sprawdzanie stanu oczu, uszu i pazurów powinno odbywać się raz w tygodniu.
Wychowanie i szkolenie – ważne wskazówki dla właściciela
Szkolenie owczarka szetlandzkiego powinno opierać się na cierpliwości, konsekwencji i zabawie. Te inteligentne i ambitne psy uczą się szybko, często wykonując więcej niż się od nich oczekuje. Efektywna metoda nauki dla sheltie to połączenie zabawy z treningiem, co sprawia, że proces szkoleniowy jest dla nich bardziej atrakcyjny.
Ze względu na wrażliwość sheltie, metody oparte na sile i surowości są nieskuteczne i mogą prowadzić do wycofania się psa, lękliwości lub nerwowości. Ponadto, sheltie są wrażliwe na podniesiony głos, który zwykle wystarcza jako forma reprymendy.
Szkolenie sheltie jest okazją do rozwijania ich umiejętności w różnych dyscyplinach sportowych, takich jak agility, obedience, flyball czy taniec z psem. Rasa ta ma historyczne korzenie w pilnowaniu i pasieniu, co czyni ją także zdolną do uczestnictwa w konkursach pasienia.
W przypadku szczeniąt, ważne jest zapewnienie im odpowiedniej socjalizacji poprzez zabieranie ich w różne miejsca, kontakt z innymi ludźmi i zwierzętami, a także różnymi sytuacjami, co pomoże w ich wszechstronnym rozwoju. Zapisanie szczenięcia do psiego przedszkola może być pomocne w rozwoju jego umiejętności społecznych i szkoleniowych. Wszystkie te działania powinny być podejmowane w sposób serdeczny, ale konsekwentny, aby zapewnić psu stabilne i pozytywne środowisko do nauki.
pixabay.com/images/id-1023012/
Historia rasy
Owczarek szetlandzki to rasa, która pochodzi z archipelagu Wysp Szetlandzkich. Psa w typie rasy przywieźli ze sobą na te wyspy wikingowie z Norwegii między 700 a 800 r. n.e. Niewielkie rozmiary owczarków szetlandzkich powodowały, że psy te idealnie nadawały się do życia w surowym klimacie, na niewielkich farmach, gdzie pracowały jako psy zagrodowe. Na wygląd rasy wpływ miały krzyżówki z kilkoma rasami: king charles spaniel, pomeranian, pies yakki, szpic miniaturowy. Dziś cechy wyglądu zbliżające do tych ras są niepożądane i stanowią wadę. Ostateczny wygląd owczarek szetlandzki uzyskał w drugiej połowie XIX w. Między 1840 a 1850 rokiem na wyspy trafiły owczarki collie rough, które nie wytrzymywały jednak w surowym klimacie wysp. Ich mniejsze okazy zaczęto krzyżować z owczarkami szetlandzkimi, które zyskały w ten sposób cechy psów pasterskich.
Droga do uznania rasy
W 1905 roku owczarek szetlandzki sprowadzony został do Szkocji, w 1908 roku założono pierwszy Shetland Collie Club, a w 1914 roku zmieniono nazwę klubu na English Shetland Sheepdog Club. Największy wpływ na rozwój rasy sheltie miała brytyjska hodowla Riverhill działająca od 1932 roku do lat 70. XX w.
Wzorzec rasy sheltie wpisany został do rejestru FCI 9 listopada 1954 roku pod numerem 88.
Sheltie trafiły do Polskie w latach 60. XX wieku, dzięki staraniom prof. Jadwigi Dyakowskiej, jednak dopiero w latach 90. XX wieku rasa stała się w Polsce bardziej popularna i zaczęła pojawiać się wystawach.
Zalety i wady Owczarka Szetlandzkiego
Zalety
- To bardzo łagodny i rodzinny pies.
- Szybko się uczy.
- Świetnie odnajdzie się w psich sportach.
- Nada się dla rodziny z dziećmi.
Wady
- Bywa szczekliwy.
- Może niszczyć przedmioty podczas długiej nieobecności opiekuna.
Ciekawostki o owczarkach szetlandzkich
- Sheltie bywa nazywany miniaturowym Collie.
- Owczarek szetlandzki miniaturka to internetowe określenie, które nie ma związku z nazwą rasy.
Hodowla
Kupując owczarka szetlandzkiego z hodowli warto sprawdzić, w jakich warunkach żyją szczenięta oraz jaka jest kondycja matki. Jeżeli hodowca nie chce pokazać innych zwierząt, to powinno to wzbudzić czujność. Dodatkowo każdy hodowca, który prowadzi legalną hodowlę ma obowiązek wydać razem z psem metrykę, która posłuży do wyrobienia rodowodu.
Ile kosztuje owczarek szetlandzki?
Owczarek szetlandzki z hodowli kosztuje od 5000 do 7500 zł.
pixabay.com/images/id-1086285/
Jakie imię wybrać dla sheltie?
Imię dla psa: baxter, Finn, Oscar, Cooper, Toby
Imię dla suczki: Bella, Daisy, Ruby, Zoe, Tina
Dla kogo owczarek szetlandzki będzie idealny?
Owczarek szetlandzki to idealna rasa na pierwszego psa dla rodziny z dziećmi czy osób mieszkających w mniejszym mieszkaniu. Sheltie może być również dobry towarzyszem dla starszej osoby.
FAQ na temat sheltie
Ile żyje owczarek szetlandzki?
Długość życia owczarka szetlandzkiego wynosi między 10 a 14 lat.
Czy owczarek szetlandzki dużo szczeka?
Tak, sheltie to dosyć szczekliwa rasa psów – potrafi szczekać na każdego obcego w pobliżu.
Ile ruchu potrzebuje owczarek szetlandzki?
Owczarek szetlandzki jest rasą aktywną i energiczną, która potrzebuje regularnego ruchu, aby być zdrowym i szczęśliwym. Zwykle zaleca się co najmniej godzinę aktywności fizycznej dziennie, która może obejmować spacery, bieganie, gry, jak również trening umysłowy i zabawy wymagające zręczności.
Źródła
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Wyd. SIMA WLW, Warszawa 2006.
M. Wycech, M. Segiet, Owczarek Szetlandzki, Agencja Wydawnicza Egros, Warszawa 2021
zkwp.pl/wzorce/88.pdf
fci.be/en/nomenclature/SHETLAND-SHEEPDOG-88.html
Redakcja
Poznaj inne rasy psów
