DUŻY SZWAJCARSKI PIES PASTERSKI – hodowla
pixabay.com/photos/dog-mountain-summer-scenery-nature-3477956/
Duży szwajcarski pies pasterski to rasa wyhodowana do pracy ze stadami. Psy tej rasy mogą również stróżować obejścia i domostwa. Nie są one zbyt popularne w Polsce
Spis treści - kliknij strzałkę
Podstawowe informacje o dużym szwajcarskim psie pasterskim
🌅 Kraj pochodzenia | Szwajcaria |
🐶 Numer wzorca FCI | 58 |
➡ Waga | 30-40 kg |
❤ Długość życia | 9 – 11 lat |
💢 Charakter | Duży szwajcarski pies pasterski to ufny, uważny i pozbawiony lęku, dobroduszny i oddany bliskim osobom pies o średnim temperamencie. |
Duży szwajcarski pies pasterski – pochodzenie i historia rasy
Duży szwajcarski pies pasterski to jedna z czterech ras psów do pilnowania stad pochodząca ze Szwajcarii. Psy tej rasy już w XVIII wieku pracowały u boku rzeźników i masarzy, często pracowały również jako psy podwórzowe, a nawet ciągnąc wózki wędrownych handlarzy. Hodowano je zatem jako psy obrończe, pociągowe i pasterskie.
Skąd pochodzą duże szwajcarskie psy pasterskie?
Przodków psów tej rasy niektórzy kynolodzy upatrują w molosach, które dotarły do tej części Europy w czasie wędrówek ludów. Molosy krzyżowano z miejscowymi psami, tworząc psy do pilnowania stad i dobytku.
Prace nad uznaniem nowej rasy
Pierwsze duże szwajcarskie psy pasterskie zaprezentowane zostały na wystawie psów z okazji 25-lecia Szwajcarskiego Towarzystwa Kynologicznego w Langenthal w 1908 roku dzięki staraniom Schertenleiba. Oceniający krótkowłose berneńskie psy pasterskie profesor Albert Heim uznał, iż ma do czynienia z odmianą starego typu dużych psów pasterskich, popularnych w przeszłości w Europie Środkowej.
Duże szwajcarskie psy pasterskie, za sprawą profesora Heima i Schertenleiba, pasjonata kynologicznego, który pokazał psy na wystawie w Langenthal, zostały uznane w 1909 roku przez SzTW jako odrębna rasa.
Uznanie dużych szwajcarskich psów pasterskich przez FCI
W 1912 roku założono klub Dużego Szwajcarskiego Psa Pasterskiego, z kolei wzorzec rasy opracowano w 1939 roku. FCI wpisało dużego szwajcarskiego psa pasterskiego na listę ras uznanych przez organizację 13 sierpnia 1954 roku.
Duży szwajcarski pies pasterski w Polsce
Pierwsze duże szwajcarskie psy pasterskie trafiły do Polski w latach 60. XX wieku za sprawą Marty Gutowskiej, a ich celem była praca w ratownictwie górskim. Pierwsze hodowle zaczęły rozmnażać szwajcarskie psy górskie dopiero w latach 90. XX wieku. Do dzisiaj nie jest to jednak zbyt popularna rasa psów w Polsce.
Jak wygląda szwajcarskie pies pasterski?
Duży szwajcarski pies pasterki to trójkolorowy, grubokościsty i dobrze umięśniony pies. Proporcje psa powinny wynosić 10:9 długość korpusu do wysokości w kłębie.
Głowa szwajcarskiego psa pasterskiego jest mocna i proporcjonalna do tułowia. Kufa powinna być silna, dłuższa niż głęboka, zakończona czarnym nosem. Oczy w kształcie migdałowatym, średniej wielkości; uszy średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone. Szyja psa jest silna, muskularna, raczej masywna i bez podgardla. Klatka piersiowa szeroka, sięgająca łokci; ogon sięgający stawu skokowego, opadający w spoczynku; kończy przednie oraz tylne proste. We wszystkich tempach ruch psa powinien być swobodny, przestrzenny i harmonijny.
pixabay.com/photos/greater-swiss-mountain-dog-nature-1986521/
Duży szwajcarski pies pasterki – gdzie szukać hodowli?
Pierwszym i najpewniejszym miejscem znalezienia hodowli dużego szwajcarskiego psa pasterskiego jest analiza strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji.
ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma również 48 oddziałów na terenie całej Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział, w którym otrzymasz informacje o działających hodowlach w twojej okolicy.
Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o wybranej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających miłośników rasy dużego szwajcarskiego psa pasterskiego.
Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce. Dobra hodowla dużego szwajcarskiego psa pasterskiego nigdy nie ma nic do ukrycia i zaprasza nabywców do obejrzenia swoich zwierząt. Hodowca nie tylko odpowie na wszystkie pytania, ale również sprawdzi, czy szczenię trafi w odpowiednie ręce, przeprowadzając wywiad z kupującym. Nie zdziw się zatem jeśli to hodowca zacznie zadawać Ci pytania.
Duży szwajcarski pies pasterki – chów czy hodowla?
Nie każda osoba, w której domu urodzą się szczenięta dużego szwajcarskiego psa pasterskiego jest hodowcą. Nie można również stwierdzić, podczas zakupu psa, czy wyrośnie on na sukę hodowlaną, bądź reproduktora. Nie wiadomo przecież czy dorosły pies będzie spełniał wszystkie wymagania stawiane przed psami hodowlanymi.
Celem chowu jest stworzenie szwajcarskim psom pasterskim prawidłowych warunków do rozwoju, życia i ewentualnego rozrodu.
Celem hodowli dużego szwajcarskiego psa pasterskiego jest genetyczne doskonalenie zwierząt w oparciu o wiedzę genetyczną, pracę hodowlaną, anatomię, fizjologię, etologię, zoohigienę, biochemię i biofizykę. Do hodowli mogą być użyte wyłącznie psy funkcjonalne i klinicznie zdrowe.
Początkujący hodowcy mogą w tym zakresie prosić o pomoc kierownika i członków dużego szwajcarskiego psa pasterskiego swojego oddziału ZKwP.
Duży szwajcarski pies pasterki z hodowli – na co zwrócić uwagę?
Przed wyborem dużego szwajcarskiego psa pasterskiego z hodowli sprawdź historię rodziców psa. Do hodowli powinny być wybierane jedynie te psy, które spełniają kryteria, dające szanse na rozwój rasy. Selekcja hodowlana zawsze powinna być dokonywana przez specjalistów. Szczenięta ok. 6. tygodnia życia powinny przejść przegląd hodowlany i zostać opisane przez specjalistów z oddziału ZKwP. Pamiętaj, że nawet pozytywny opis nie daje gwarancji, że dorosłe psy będą spełniały wymogi do bycia zwierzętami hodowlanymi. Finalna selekcja dokonywana jest dopiero na wystawach psów rasowych.
Minimalne wymagania, jakie musi spełnić pies to minimum trzy oceny doskonałe (samce) lub bardzo dobre (suki), otrzymane na trzech różnych wystawach od trzech różnych sędziów. Alpejski gończy krótkonożny podlega próbom pracy.
Duży szwajcarski pies pasterki – wady dyskwalifikujące szczenięta
Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących dużego szwajcarskiego psa pasterskiego z dalszej hodowli wzorzec rasy wskazuje:
- Poważne wady charakteru
- Zgryz przemienny, przodo- lub tyłozgryz
- Entropium
- Ektropium
- Niebieskie oczy
- Krótki włos bez podszerstka
- Długi włos
- Umaszczenie inne niż trójkolorowe
- Maść podstawowa inna niż czarna
- Psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie
Duży szwajcarski pies pasterki – możliwe dziedziczenie chorób
Duży szwajcarski pies pasterki, jak wiele innych ras psów, narażony jest na wady warunkowane przez geny recesywne i dominujące. Częste choroby psów tej rasy to:
- Dysplazja stawu biodrowego
- Dysplazja stawu łokciowego
- Choroba von Willebranda
- Nowotwory
- Padaczka
- Dwa rzędy rzęs
- Rozszerzenie i skręt żołądka
Szczeniaki dużego szwajcarskiego psa pasterskiego – charakter
Decydując się na wybór psa, musisz wiedzieć, że między rasami występują różnice nie tylko w wyglądzie zewnętrznym, ale także w zachowaniu i cechach użytkowych.
Duże szwajcarskie psy pasterskie służyły pierwotnie do prowadzeni i pilnowania stad, domostw, a nawet ciągnięcia wózków handlarzy. To sprawiło, że rasa tych psów jest silnie związana ze swoim stadem. Szwajcarski pies pasterski jest bardzo rodzinny, potrzebuje bliskości ludzi, uwielbia również zabawy, zwłaszcza szczeniaki dużego szwajcarskiego psa pasterskiego. Jest to pies bardzo łagodny, bez instynktu łowcy czy skłonności do ucieczek.
Duży szwajcarski pies pasterski może być psem stróżujący, nie jest zbyt ufny, a jednocześnie potrafi być szczekliwy. Nie jest to rasa, która nadaje się do małego mieszkania. Pies ten potrzebuje ruchu i ćwiczeń.
Duży szwajcarski pies pasterski doskonale toleruje inne psy oraz koty. Jest to pies rodzinny, jednak nie jest to najlepszy wybór dla osób starszych, ze względu na jego sporą potrzebę ruchu.
Czy duży szwajcarski pies pasterki to pies dla mnie?
Zanim podejmiesz ostateczną decyzję, zadaj sobie kilka pytań:
- Czy dysponuję czasem, by zapewnić psu co najmniej trzy spacery, z których przynajmniej jeden będzie trwał co najmniej godzinę lub będzie treningiem sportowym?
- Czy stać mnie na utrzymanie psa?
- Czy posiadam odpowiednią wiedzę o wychowaniu i opiece nad takim psem jak duży szwajcarski pies pasterki?
Duży szwajcarski pies pasterki – pies czy suka?
Podejmując decyzję o zakupie szczeniaka dużego szwajcarskiego psa pasterskiego pamiętaj, że psy obu płci różnią się nie tylko cechami wyglądu zewnętrznego, ale także charakterem1.
Kupując samca alpejskiego gończego krótkonożnego pamiętaj, że pies będzie chłodniejszy w kontaktach i bardziej samodzielny. Psy potrzebują więcej czasu na zabawy, mają również silną potrzebę pozostawiania większej ilości śladów zapachowych. Samce bywają z natury bardziej dominujące wobec innych psów, mają też większą skłonność do niszczenia przedmiotów.
Suczka alpejskiego gończego będzie bardziej wrażliwa, subtelniejsza i przymilna. Suczki są bardziej towarzyskie i podatne na naukę posłuszeństwa. Szybciej uczą się również zachowania porządku w domu.
Warto pamiętać, że sterylizacja zmniejsza różnice zachowań płciowych.
Szczeniaki dużego szwajcarskiego psa pasterskiego – na co zwrócić uwagę przed zakupem?
Oglądając szczenięta dużego szwajcarskiego psa pasterskiego w miocie, zwróć uwagę na kilka ważnych oznak dobrego stanu zdrowia2:
- Czubek głowy małego szwajcarskiego psa pasterskiego nie powinien mieć wyczuwalnego ciemiączka.
- Oczy powinny być osadzone symetrycznie, a powieki nie powinny wywijać się ani na zewnętrz ani do oka. Oczy muszą być czyste, bez żadnego wycieku.
- Powieki i uszy powinny być bez krost i zgrubień, a kanały słuchowe powinny być czyste, bez intensywnej wydzieliny. Jeżeli pies potrząsa ciągle głową albo sztywnieje przy dotyku uszu, to może oznaczać problemy z uszami.
- Nos powinien być zimny i wilgotny, a otwory nozdrzy powinny być wyraźne, by pies mógł oddychać z łatwością.
- Naciśnięcie tchawicy nie powinno wywołać ataku kaszlu.
- Brzuch powinien być gładki – bez uwypuklonej przepukliny na wysokości pępka.
- Na skórze psa nie może być żadnych plackowatych wyłysień, łupieżu czy łuszczącego się naskórka.
pixabay.com/photos/dog-puppy-greater-swiss-mountain-6721933/
Socjalizacja szczeniąt dużego szwajcarskiego psa pasterskiego
Prawidłową socjalizację możesz wykonać, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:
- Poznaj psa z 12 powierzchniami, po których może chodzić: trawa, drewno, dywan, piasek, beton etc.
- Baw się ze szczeniakami dużego szwajcarskiego psa pasterskiego przynajmniej 12 różnymi przedmiotami
- Szczenięta dużego szwajcarskiego psa pasterskiego powinny mieć systematyczny kontakt przynajmniej z 12 różnymi osobami.
- Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
- Zaprezentuj szczeniakom 12 różnych domowych odgłosów: pralka, odkurzacz, mikser, telewizor, dzwonek do drzwi, budzik telefonu etc.
- Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami: rower, samochód, hulajnoga, tramwaj etc.
- Poddaj szczenię dużego szwajcarskiego psa pasterskiego 12 różnym wyzwaniom: wchodzenie do pudełka, do samochodu, na balkon, zabawa w basenie z płytką wodą etc.
- Przyzwyczaj psa do dotykania na 12 różnych sposób: głaskanie, branie na ręce, przewracanie na plecy, kładzenie na kolanach, dotykanie uszów, otwieranie pyska etc.
- Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach: talerzyk, miska porcelanowa, metalowa etc.
- Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
- Przedstaw szczeniaka (szczepionego) co najmniej 12 różnym szczeniętom i psom dorosłym.
- Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.
Wyprawka dla dużego szwajcarskiego psa pasterskiego
Jeżeli decyzja o zakupie szczeniaka dużego szwajcarskiego psa pasterskiego już zapadła, to czas zaplanować wyprawkę. W wyprawce powinny znaleźć się:
- Obroża dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę dla swojego psa nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Legowisku dla psa
- Zabawkach dla psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
Kompletując wyprawkę dla swojego psa, nie zapomnij o akcesoriach sezonowych:
- Macie chłodzącej
- Butelce podróżnej z miską
- Obroży na kleszcze
Kiedy szczepić szczenię dużego szwajcarskiego psa pasterskiego
Na podstawie danych statystycznych opracowano schemat szczepień, w którym pierwszą dawkę szczepionki podaje się w wieku 6 tygodni, a kolejne trzy dawki w odstępach 3 tygodni. Na tej podstawie określić można dosyć szczegółowo kalendarz szczepień dużego szwajcarskiego psa pasterskiego.
- 6-7 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie
- 9-10 tydzień życia – szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, kaszlowi kenelowemu i leptospirozie
- 12-13 tydzień życia – zakres ten sam, jak w 9-10 tygodniu
- 15-16 tydzień życia – szczepienie przeciwko wściekliźnie
Sezonowo, jeśli nie stosujesz obroży przeciw pasożytom zewnętrznym, warto podać psu tabletki lub krople na skórę, które ochronią psa. Odrobaczanie psa wykonuje się co kwartał.
Redakcja
Bibliografia
1 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 10-11.
2 B. Fogle, Psy. Wielka encyklopedia, Tom 1, Wyd. Axel Springer Polska, s. 12-13.
zkwp.pl/wzorce/58.pdf
fci.be/en/nomenclature/GREAT-SWISS-MOUNTAIN-DOG-58.html
Poznaj inne rasy psów
