Bernardyn hodowla – jaką hodowlę bernardyna wybrać?
pixabay.com/images/id-3485788/
Marzenie o psie rasy bernardyn zaczyna się od poszukiwania dobrej hodowli. Jak ją znaleźć i jak powinien wyglądać zdrowy szczeniak bernardyna? Dowiedz się już teraz.
Spis treści - kliknij strzałkę
Hodowla bernardynów - podstawowe zasady rozmnażania zwierząt
Międzynarodowy Regulamin Hodowlany FCI wyraźnie określa zasady, jakie obowiązują wszystkich hodowców zrzeszonych w krajowych związkach kynologicznych należących do FCI:
- Do rozrodu bernardynów hodowla dopuszcza wyłącznie psy zdrowe. „Za zdrowe w sensie genetycznym uznane mogą być tylko takie psy, które przekazują właściwe dla rasy cechy wyglądu, określone jej wzorcem, prawidłowy typ rasowy i temperament, właściwy danej rasie i nie wykazują żadnych istotnych wad dziedzicznych, które mogłyby wpłynąć negatywnie na zdrowie ich potomków. Członkowie i partnerzy kontraktowi zobowiązani są do przestrzegania, aby nie dochodziło do przesadnego rozwoju takich cech rasowych, zawartych we wzorcach, które mogłyby skutkować upośledzeniem funkcjonalnego zdrowia zwierząt.”
- Bernardyn jest rasą objętą dodatkowymi wymaganiami hodowlanymi m.in. badaniami na dysplazję. Jeśli jedno zwierzę z pary rozrodowej ma pozytywny wynik prześwietlenia na dysplazję typy C, to drugie musi być wolne od dysplazji i mieć wynik A i B.
- Hodowla bernardynów nie może i nie powinna rozmnażać psów „u których występują wady dyskwalifikujące, na przykład: niestabilny temperament, wrodzona głuchota lub ślepota, zajęcza warga, rozszczep podniebienia, poważne wady uzębienia lub zgryzu, PRA, epilepsja, wnętrostwo jedno- czy dwustronne, albinizm, niewłaściwe umaszczenia lub potwierdzona poważna dysplazja stawów biodrowych.” Jeśli szczenię bernardyna rodzi się z wadą rozwojową to w księdze hodowlanej dopisana jest adnotacja „rejestracja ograniczona” lub „nie do użytku hodowlanego”.
- Hodowla bernardynów długowłosych może kojarzyć ze swoimi psami odmianę krótkowłosą. Rozmnażanie między odmianami jest dozwolone i następuje według uznania hodowcy. Wszystkie reproduktory muszą mieć uprawnienia hodowlane.
- Samica bernardyna w okresie rui może być kryta wyłącznie z jednym reproduktorem. Jeśli tak nie jest lub istnieje takie podejrzenie, to podczas przeglądu hodowlanego szczenięta bernardyna, będą musiały przejść testy DNA. Badanie jest wtedy konieczne, aby pieski mogły być wpisane do ksiąg hodowlanych.
- Legalnie działająca hodowla bernardynów w Polsce rozmnaża wyłącznie psy rodowodowe. W innym przypadku takich „hodowców” nazywa się handlarzami i producentami. W takiej pseudohodowli liczą się wyłącznie pieniądze, a nie dobro zwierząt. Hodowla bernardyna wydająca szczenięta bez możliwości wyrobienia im rodowodów wydaje psy nie rasowe, lecz w typie rasy. Najprawdopodobniej „hodowca” nie jest zrzeszony w oficjalnie działającym na terenie naszego kraju związku kynologicznym (ZKwP).
- ”Rodowody wydane dla ras nieuznanych przez FCI nie mogą posiadać logo FCI oraz muszą zawierać informację: ‘rasa nieuznana przez FCI’”. Jeśli szczeniak bernardyna posiada taki rodowód, oznacza to, że nie będzie on honorowany w krajach członkowskich.
Bernardyn hodowla - szczeniaki
Szczeniaki bernardyna powinny być zsocjalizowane. Według wzorca rasy bernardyn nie może być agresywny lub wykazywać cechy niestabilnego charakteru. Poza tym takie zachowanie u zwierząt powinno budzić w kupującym niepokój, co do godnego traktowania psów uznawanych za rasowe. Te cechy temperamentu są wadami najwyższej wagi. Hodowla bernardynów dba o ukształtowanie osobników z natury przyjacielskich. Temperament bernardynów bez względu na długość włosa jest zróżnicowany, od spokojnego po żywy i czujny. Wśród wad dyskwalifikujących dla bernardynów wymieniono także: oko porcelanowe, ektropium, entropium, wysokość poniżej minimum, maść czysto białą lub rudą bez znaczeń, tyłozgryz lub poważny przodozgryz. Z hodowli bernardynów szczenię nie może być wydane w wieku poniżej 7-8. tygodnia życia. Na ten etap rozwojowy przypada odstawienie żywieniowe i behawioralne od matki. Szczenię bernardyna powinno poruszać się harmonijnie, mieć dobry wykrok i napęd. Kończyny nie są iksowate, nie są krzywe czy mocno wykręcone na zewnątrz. Do przeglądu hodowlanego miotu zapisuje się bernardyny, które mają ukończony 15. miesiąc życia. W przypadku szczeniąt bernardyna istnieje możliwość przesunięcia między odmianami ras ze względu na długość włosa. Ustalenie do jakiej odmiany należy pies dokonuje się po 9. miesiącu życia zwierzęcia.
pixabay.com/images/id-1226205/
Bernardyn hodowla - długość sierści
Psy rasy bernardyn występują w dwóch odmianach sierści: długiej i krótkiej. Obie odmiany mogą być hodowane wspólnie.
Bernardyn krótkowłosy hodowla
Jedyną różnica pomiędzy odmianami bernardynów jest długość sierści i jej struktura. Hodowla bernardynów krótkowłosych powinna charakteryzować się psami o gęstym włosie okrywowym. Okrywa jest prosta, przylegająca i twarda. Podszerstek jest gęsty. Bernardyn krótkowłosy ma niewielkie portki na udach i gęsto porośnięty ogon. Poza tym obie hodowle bernardynów powinny ukształtować psy rosłe, o harmonijnej, mocnej i muskularnej budowie. Imponujący wygląd podkreśla równie wyrazista głowa z bystrym wyrazem oczu. Oczy w kolorze od ciemno brązowego po orzechowy, nie mogą być jasne. Hodowla bernardynów zawsze ma psy o podstawowym umaszczeniu białym z różnej wielkości rudo brązowymi łatami albo z pełnym płaszczem. W hodowli unika się czarnego nalotu na tułowiu, choć w nieznacznej ilości jest on dopuszczalny.
Bernardyn długowłosy hodowla
Bernardyn długowłosy charakteryzuje się okrywą prostą, średniej długości. Tu także podszerstek jest obfity. Okrywa na zadzie i udach u tej odmiany jest lekko falowana, ale nie lokowata. Portki na udach są wyraźne, a na przednich nogach pojawiają się pióra. Obie hodowle bernardynów dążą do pojawienia się w maści białego kołnierza i symetrycznej ciemnej maski, która jest bardzo pożądana. Wzorzec rasy wymaga też, aby psy miały białe znaczenia na klatce piersiowej, łapach, kufie, końcówce ogona oraz w postaci strzałki na głowie i plamie na szyi.
Hodowla bernardynów jakie badania powinien zrobić hodowca?
Regulamin Hodowli Psów Rasowych dostępny na stronie ZKwP określa jakie dodatkowe badania należy wykonać dla barnardynów. W załącznik do regulaminu wyszczególniono, że bernardyn krótkowłosy i długowłosy musi mieć wykonane badania na dysplazję A,B i C oraz przejść testy psychiczne. Testy psychiczne przeprowadza się na podstawie osobnych regulaminów.
Hodowla bernardyna gdzie szukać?
Pierwszym miejscem poszukiwania hodowli bernardyna powinna być strona www Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz wszystkie zrzeszone hodowle podlegające rejestracji. ZKwP swoją siedzibę główną ma w Warszawie, ale ma 48 oddziałów na całym terytorium Polski. Wystarczy odszukać najbliższy oddział (lista dostępna na stronie ZKwP) i tam sprawdzić adresy lokalnych hodowli bernardynów. Po dokonaniu wyboru warto zasięgnąć opinii o upatrzonej hodowli wśród miłośników rasy, na wystawach, zlotach czy na forach społecznościowych, skupiających pasjonatów rasy. Znajomi posiadający już bernardyna czy portale typu sprzedajemy i olx także są źródłem informacji, gdzie hodowle bernardynów są zlokalizowane. Ostatnim krokiem jest skontaktowanie się z hodowcą i udanie się na miejsce.
Redakcja
Bibliografia:
Międzynarodowy Regulamin FCI
Regulamin krajowy FCI
Załącznik nr 10a do Regulaminu Hodowli Psów Rasowych
Szukasz dobrej hodowli psów?
