Nicienie u psa – jelitowe i pozajelitowe – OBJAWY
pixabay.com/images/id-3279148/
Nicienie u psa mogą być źródłem wielu chorób. Pasożyty wewnętrzne są szczególnie niebezpieczne dla szczeniąt oraz starszych psów z obniżoną odpornością.
Spis treści - kliknij strzałkę
Nicienie u psa – klasyfikacja
Nicienie, czyli robaki obłe to grupa endopasożytów, a więc pasożytów wewnętrznych, które bytują m.in. w organizmie psa. Niektóre z nich mogą być również niebezpieczne dla człowieka, stanowiąc wektor zoonozy.
Nicienie zbudowane są z oskórka, nabłonka i warstwy mięśniowej i mają zwykle podłużny kształt ciała. Wielkość nicienia u psa może być różna, w zależności od gatunku pasożyta i może wynosić od kilku mm do nawet kilkudziesięciu cm, jak w przypadku glisty psiej.
Nicienie u psa można podzielić na:
- Nicienie jelitowe, tj.: glista psia, tęgoryjec u psa oraz włosogłówka u psa
- Nicienie pozajelitowe (nicienie tkankowe), tj.: nicienie płucne u psa, nicienie sercowe oraz nicienie podskórne
Nicienie u psa – robaki jelitowe
Robaki jelitowe to grupa pasożytów wewnętrznych, które lokują się zwykle w różnych częściach przewodu pokarmowego psa, najczęściej w jelitach.
Ochrona Twojego psa przed robakami
Reklama
Nicienie u psa – glista psia
Glista psia Toxocara canis, to nicień, który występuje powszechnie w jelitach szczeniąt aż do 6. miesiąca życia. U dorosłych psów nicień ten może występować w formie uśpionej u suk, u których uaktywnia się on w czasie ciąży i laktacji, stanowiąc zagrożenie dla szczeniąt.
Samiec glisty psiej mierzy od 9. do 13. cm, z kolei samica mierzy nawet do 20. cm.
Do zarażenia psa nicieniem dochodzi zazwyczaj drogą płodową bądź z mlekiem matki. Szczenięta mogą również zarazić się glistą psią ze środowiska, np. pijąc wodę ze zbiornika, jedząc trawę czy pokarm, na którym znajdowały się jaja nicieni.
Glista psia objawy
- Biegunka i wymioty
- Kaszel – w przypadku larw migrujących przez płuca
- Saneczkowanie
- Wylizywanie okolic odbytu
- Apatia i niepokój u psa
Dorosłe psy przechodzą zwykle chorobę w sposób bezobjawowy.
Glista psia, choć klasyfikowana jako nicień jelitowy może wędrować z układu pokarmowego po całym ciele psa, docierając do rdzenia kręgowego, pnia mózgu, gałek ocznych (nicienie w oku) czy wątroby. Glista psia może również wywołać zapalenie płuc.
Diagnoza na obecność tego nicienia u psa odbywa się poprzez badanie kału na obecność jaj pasożytów. Sposób odrobaczenia określa zwykle lekarz weterynarii.
Do zarażenia człowieka glistą psią dochodzi drogą pokarmową poprzez wprowadzenie do organizmu inwazyjnych jaj nicienia.
Nicienie u psa – tęgoryjec
Tęgoryjec psi Ancylostoma caninum oraz Uncinaria stenocephala to nicienie niewielkich rozmiarów, zwykle mierzące od 9. do 18. mm, które żywią się krwią psa. Tęgoryjec u psa odżywia się za pomocą torebki gębowej, ustawionej pod kątem do reszty ciała, wyposażonej w ostre haczyki, którymi przyczepia się do ściany jelita cienkiego.
Do zarażenia tym nicieniem u psa dochodzi poprzez zjedzenie przez zwierzę pokarmu, w którym znajdują się larwy, do zarażenia może dojść również na etapie płodowym oraz z mlekiem matki, a także przez przełamanie bariery skóry zwierzęcia.
Objawy tęgoryjca u psa
- Niedokrwistość
- Biegunka
- Kaszel
- Kał z krwią
- Utrata masy ciała
- Gorączka
- Apatia
- Saneczkowanie
Podobnie, jak w przypadku pozostałych nicieni są one szczególnie groźne dla szczeniąt oraz starszych psów z obniżoną odpornością. W skrajnych przypadkach ten nicień u psa może doprowadzić do anemii, niedokrwistości i śmierci.
Diagnoza na obecność tego nicienia u psa odbywa się poprzez badanie kału na obecność jaj pasożytów. Sposób odrobaczenia określa zwykle lekarz weterynarii.
Człowiek nie jest żywicielem ostatecznym tęgoryjca, jednak również może się nim zarazić.
Nicienie u psa – włosogłówka
Źródło: Wikipedia
Włosogłówka Trichuris vulpis to nicień, który bytuje w jelicie grubym psów. Samica włosogłówki mierzy nawet do 75. mm, z kolei samiec włosogłówki jest krótszy, zwykle od 40. do 60. mm.
Włosogłówka u psa to nicień, który swoją nazwę zawdzięcza kształtowi ciała. Pasożyt ten przywiera do błony śluzowej jelita grubego przednią nitkowatą częścią ciała, z kolei tylna część pozostaje swobodnie w świetle jelita, gdzie może osiągnąć nawet 5 razy większą grubość.
Do zarażenia tym nicieniem u psa dochodzi poprzez spożycie pokarmu bądź wody, w których obecne są jaja włosogłówki.
Objawy włosogłówki u psa
- Kał z krwią
- Niedokrwistość
- Anemia
- Zahamowanie wzrostu szczeniąt
- Zapalenie jelita grubego
Szczególnie narażone na zarażenie włosogłówką są młode psy, u których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Inwazje włosogłówką dotyczą zarówno psów z hodowli, domowych, jak i żyjących w gospodarstwach.
Ze względu na dużą odporność pasożytów na substancje czynne zawarte w lekach kuracja odrobaczająca powinna być prowadzona pod opieką lekarza weterynarii.
Człowiek może zarazić się włosogłówką w wyniku niewłaściwej higieny, poprzez wprowadzenie jaj nicienia do układu pokarmowego.
Nicienie u psa – robaki pozajelitowe
Robaki pozajelitowe to grupa pasożytów wewnętrznych, które lokują się zwykle w tkankach narządów, wędrując po ciele zarażonego psa.
Nicienie płucne u psa
Nicień płucny Angiostrongylus vasorum inaczej Robak francuski to pasożyt wewnętrzny, który wywołuje u psów angiostrongylozę, chorobę atakującą tętnice płucne i przedsionek oraz prawą komorę serca.
Samica nicienia płucnego mierzy od 15. do 25. mm, z kolei samiec jest mniejszy i osiąga 14-18 mm.
Pasożyty dostają się do organizmu psa przez zjedzenie zarażonego ślimaka, wypicie wody z kałuży, w której bytował ślimak, a nawet na skutek zjedzenia trawy bądź polizania patyka, na którym został śluz ślimaka.
Nicienie u psa w organizmie wędrują przez węzły chłonne i wątrobę, by osiedlić się w tętnicach płucnych oraz w przedsionku i prawej komorze serca. Tam larwy dojrzewają płciowo i składają jaja, które uwalniane są do krwioobiegu psa.
Objawy nicienia płucnego u psa
- Niewydolność wysiłkowa
- Duszności
- Kaszel z krwią
- Zapalenie i obrzęk płuc
- Arytmia
- Zatory i zakrzepy w odgałęzieniach płucnych
Choroba może przebiegać w sposób utajony bądź ostry, który może skończyć się śmiercią. Pies może wydalać nicienie nawet przez 6 lat!
Diagnostyka polega na badaniu kału na obecność jaj i larw pasożytów, badaniu krwi, prześwietleniu klatki piersiowej oraz bronchoskopii.
Ochrona Twojego psa przed robakami
Reklama
Więcej o tabletkach InPar na stronie: InPar odrobaczające tabletki dla psów
Nicienie sercowe u psa
Nicień sercowy Dirofilaria immitis to pasożyt, który coraz częściej występuje w Polsce, gdzie pierwsze doniesienia na jego temat pojawiły się w 2009 roku. Dorosły osobnik tego nicienia może mierzyć do 30. cm długości.
Do zarażenia tym nicieniem u psa dochodzi poprzez ugryzienie przez zarażonego komara. Samica komara wprowadza larwy nicieni w trzecim stadium, podczas żerowania na psie.
Nicień płucny bytuje w mięśniach, następnie przenosi się do naczyń płucnych, a gdy inwazja jest już rozległa może również trafić do serca, stąd jego potoczna nazwa – robak sercowy.
Objawy nicienia płucnego u psa
- Problemy z oddychaniem
- Duszności
- Kaszel
- Niewydolność serca
- Zasłabnięcia
Obecność pojedynczych pasożytów może nie dawać u psa żadnych objawów.
Diagnostyka dirofilariozy u psa polega na badaniu krwi, RTG klatki piersiowej, echokardiografii, dostępne są również testy ELISA, wykrywające przeciwciała.
Leczenie wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii.
Nicienie podskórne u psa
Nicień podskórny Dirofilaria repens to pasożyt, który dostaje się do organizmu psa za sprawą komarów. Samica komara wprowadza larwy nicieni w trzecim stadium, podczas żerowania na psie.
Obecność tego nicienia u psa przejawia się w formie widocznych guzków na skórze, w których znajdują się mikrofilare i filare, czyli larwy i dorosłe formy nicienia.
Nicienie podskórne mogą występować również u człowieka, a ich droga przeniesienia odbywa się poprzez ukąszenie komara.
Nicienie u psa – podsumowanie
Nicienie to pasożyty, które niezależnie od gatunku mogą wywołać w organizmie psa poważne spustoszenie, a w skrajnych przypadkach mogą doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Większość z omówionych nicieni może być niebezpieczna dla ludzi, dlatego tak ważna jest higiena osobista po kontakcie z psem, a także regularne badania na obecność pasożytów u psa i systematyczne odrobaczanie.
Redakcja
Opracowano na podstawie:
M. Frączyk, J. Gawor, Angiostrongylus vasorum – nicień płucny, nowe zagrożenie dla psów w Polsce, „Życie weterynaryjne”, nr 89/2014, s. 124-125.
R. Niziołek, K. Rutkowska, Dirofilarioza u psów i kotów, „Życie weterynaryjne”, nr 84/2009, s. 798-805.
Nicień sercowy i podskórny, esccap.pl/nicien-sercowy-podskorny-dirofilaria-immitis-d-repens/ (dostęp: 04.04.2022).
Włosogłówka, esccap.pl/wlosoglowka-trichuris-vulpis/ (dostęp: 04.04.2022).
Tęgoryjce, esccap.pl/tegoryjce-uncinaria-ancylostoma/ (dostęp: 04.04.2022).
Glisty psów i kotów, esccap.pl/glisty-psow-kotow-toxocara-canis-t-cati/ (dostęp: 04.04.2022).
Przeczytaj inne poradniki o zdrowiu psów i kotów
