Reklama

Mondioring – na czym polega ten sport dla psów?

Urack1, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons

Mondioring to młody międzynarodowy profesjonalny sport z psami różnych ras pracujących, szczególnie psami obronnymi.

Data publikacji: 30 grudnia 2022

Co to jest mondioring?

Mondiornig to typ sportu kynologicznego, którego celem jest uwydatnienie najlepszych cech psa, jego zaangażowania w pracy, a także umiejętności szkoleniowych opiekuna. Mondioring jest sportem ringowym i dzieli się na trzy konkurencje. W ramach konkurencji pary pies-opiekun, wykonują określone ćwiczenia, których trudność rośnie stopniowo. Zawody mondioringu odbywają się na zamkniętym terenie z odpowiednim wyposażeniem.

Mondioring - historia

Mondioring powstał w 1980 roku przy współpracy organizacji kynologicznych z Belgii, Francji, Niemiec i Holandii. Głównym i pierwszym celem mondioringu było usystematyzowanie regulaminów zawodów ringowych w różnych krajach. Poza tym nowa dyscyplina miała być widowiskowa, ale przede wszystkim miała w pełni uwydatniać walory fizyczne i psychiczne zwierząt (uwarunkowania genetyczne) i pozostać otwartą dla wszystkich psów pracujących.

Ważne daty w historii mondioringu:

Pierwszy raz zawody mondioringu odbyły się w Tournai (Belgia) w 1982 roku
Pierwsze Mistrzostwa Świata w Mondioringu odbyły się w 1994 roku, również w Belgii
Kolejne Mistrzostwa Świata w Mondioringu odbyły się w 1995 roku w Colmar we Francji
Czwarte Mistrzostwa Świata w Mondioringu odbyły się w 1998 roku w Brugii we Francji

Mondioring - konkurencje

Mondioring dzieli się na trzy następujące po sobie konkurencję, w trzech kategoriach trudności:

Posłuszeństwo
Skoki
Obrona

Ćwiczenia w ramach konkurencji ogólnych muszą być wykonane przez zespoły szybko i skutecznie. Pies musi ukazać swoją siłę, odwagę, zwinność, zaradność oraz wykazać się zdeterminowaniem w pracy. Opiekun w modioringu oceniany jest pod kątem skutecznego, jakościowego wyszkolenia psa rozumianego jako zdyscyplinowanie i karność. Z kolei oboje partnerów powinni popisać się zsynchronizowaniem, doskonałym porozumieniem i wzajemnym zaufaniem. Zasady mondioringu są proste, lecz sport ten nie nadaje się dla każdego psa i opiekuna. Każda konkurencje mondioringu i ćwiczenia w obrębie nich odbywają się bez akcesoriów spacerowych. W zawodach tylko doskonałe wyszkolenie i charakter psa są narzędziem kontroli, a nie smycz i obroża czy kaganiec.

Ćwiczenia w obrębie kategorii mondioringu

Zadania z posłuszeństwa obejmują:

„Chodzenie bez smyczy przy nodze” wskazaną trasą, z trzema zmianami kierunku pod kątem ostrym lub prostym, z jednym półobrotem i dwoma zatrzymaniami.
„Nieobecność przewodnika” przez minutę, to zadnie wykonuje pies, który ma za zadanie pozostać w określonym miejscu i określonej pozycji. W trakcie zadania odwraca się uwagę psa, która ma go rozproszyć.
„Wysyłanie naprzód” to zadanie polega na przemierzeniu określonej trasy przez psa w linii prostej na komendę opiekuna i jego powrót na komendę.
„Odniesienie przedmiotu” rzuconego psu na wyznaczone miejsce
„Pozycje” to ćwiczenie odbywa się w pewnej odległości od opiekuna, ale partnerzy się widzą. Zadaniem psa jest wykonanie polecenia przyjęcia określonej pozycji w wyznaczonej przestrzeni: siad, leżeć lub stój z określonej pozycji początkowej.
„Niepodejmowanie pokarmów”, czyli pozostawienie rzuconego pokarmu w miejscu i momencie wskazanym przez sędziego podczas wykonywania zadnia, np. przemieszczanie się między kozłami, skakanie z podwyższeń
„Aportowanie przedmiotów” losowo wybranych przez sędziego, ważących maksymalnie 1 kg. Pies ma przynieść rzucony przedmiot na komendę z odległości minimum 5 m. Pies nie może przedmiotu zgubić, upuścić, bawić się nim i oddać go bez pozycji wyjściowej czy bez komendy.
„Szukanie przedmiotu” (drewnianego oznaczonego koziołka) pośród kilku identycznych. Pies przedmiotu nie widzi, zanim nie zostanie do niego wysłany komendą szukania.

Zadania w kategorii skoki obejmują:

Pies w tej konkurencji musi wykonać wybrany przez opiekuna skok. Do wyboru są trzy różne skoki: palisada, skok w dal lub płotek.

Zadania w kategorii obrona/ochrona znalazły się następujące zadania:

atak frontalny z pałką,
atak frontalny z przedmiotami generującymi hałas,
atak w ruchu z chwytem,
atak w ruchu z zatrzymaniem psa,
poszukiwanie pozoranta i konwojowanie,
obrona przewodnika,
pilnowanie przedmiotu.

W każdej kategorii obowiązują inne utrudnienia. Im większe, tym większa liczba punktów do zdobycia. W I kategorii pies może zdobyć maksymalnie 200 pkt (12 zadań), w II 300 pkt (15 zadań), a w III 400 pkt (17 zadań).

Urack1, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons

Mondioring - warunki uczestnictwa w zawodach

Opiekun psa musi mieć tzw. książeczkę startową, którą wydaje organ krajowy.
Do zawodów mondioringu dopuszcza się każdą rasę psa.
Pies musi mieć rodowód uznawany przez FCI.
Pies musi mieć skończony co najmniej rok, aby wziąć udział w konkurencjach mondioringu.
Samce muszą mieć w pełni wykształcone jądra osadzone w mosznie.
Na plac ringowy zawodów nie wolno wejść bez pozwolenia gospodarza ringu. Grozi za to kara wykluczenia z rywalizacji mondioringu.

Pomocnik - pozorant w mondioringu

W zawodach bierze udział pies, jego opiekun oraz współpracujący z nimi i sędziami jeden lub dwóch pomocników-pozorantów w ubiorze ochronnym. Pozorant musi posiadać uprawnienia do wykonywania zawodu pozoranta, kwalifikacje nadaje zdany egzamin praktyczny i teoretyczny. Pozorant legitymuje się Księgą pracy pozoranta oraz musi na zawodach posiadać Raport pracy pozoranta Mondioringu. Licencja I stopnia jest bezterminowa, lecz można ja odebrać z powodów dyscyplinarnych. Licencje drugiego stopnia (międzynarodową) na pozoranta trzeba odnawiać co 3 lata. Pozorant musi także być pełnoletni i być członkiem ZKwP, płacącym składki.

Pozorant musi przestrzegać zasad uczciwej rywalizacji, nie wyróżniając żadnego psa, nie uniemożliwiać mu wykonania zadania i absolutnie nie może sprawiać zwierzęciu bólu. Bardzo trudnym zadaniem pozoranta w mondioringu jest zachowywanie się tak, jakby nie miał na sobie ubioru ochronnego. Wszystkie zachowania obronne i prowokacyjne pozoranta muszą opierać się na sprycie, szybkości, umiejętności stwarzania zagrożenia oraz umiejętnego unikania. Pozorant nie może komunikować się z zawodnikiem-psem komendami, dopuszczalne są wyłącznie gesty. Sędzia koordynuje zachowaniem pozoranta, wydając mu polecenia. Pozorant podczas poszczególnych ćwiczeń dysponuje rekwizytami: broń, pałkę bambusową, sprej (wodę). W zadaniach I kategorii bierze udział jeden pozorant. W II i III kategorii mondioringu bierze udział dwóch pozorantów. Każdy kraj biorący udział w zawodach mondioringu ma wybranych odpowiednio pozorantów.

Licencję pozoranta w Polce posiada 7 osób, w tym dwóch pozorantów (do 2021 roku) legitymowało się licencją międzynarodową. W 2018 roku wydano 11 licencji pozorantów mondioringu.

Ciekawostki o zawodach mondioringu

Na najwyższym podium podczas pierwszych zawodów w 1982 roku stanął owczarek belgijski – S. Appeltans (B) z francuskiej hodowli Malinois Niver des Tigrous.
W 1998 roku w zawodach mondioringu wzięło udział 35 psów: 32 owczarki belgijskie w tym jeden owczarek belgijski długowłosy i 2 owczarki niemieckie.
W 1995 roku mondioring oficjalnie odbywa się pod patronatem Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI).
III poziom mondioringu obejmuje 17 ćwiczeń, których wykonanie zajmuje psu 45 min, bez przerw między poszczególnymi zadaniami.
Nad przebiegiem zawodów mondioringu czuwa sędzia główny FCI. To on rozstrzyga spory i stoi na straży przejrzystości zasad zawodów, zawsze dbając o sprawiedliwe traktowanie i ocenę zwierząt.
Nazwa mondioring łączy ze sobą dwa słowa: mondio czyli świat i ring.

Redakcja

Bibliografia:

Regulamin Zawodów Mondioringu

Regulamin przyznawania uprawnień pozoranta Mondioringu w Związku Kynologicznym w Polsce