Porady dotyczące psów i kotów, ciekawostki, zdrowie, żywienie - zoonews.pl
Reklama
Reklama

Reklama

Dlaczego kot bywa agresywny – 12 rodzajów agresji u kotów

Facebook
Twitter
12 rodzajów agresji u kotów

Zdjęcie Cande cop on Unsplash

Koty mogą reagować agresją poprzez wiele różnych zachowań. W każdym przypadku celem agresji jest osłabienie psychicznej lub fizycznej integralności innego osobnika lub pozbawienie go wolności.

Spis treści

Tak przedstawiona definicja oznacza, że już sama zabawa, a nie polowanie czy atak mogą zostać uznane za zachowania agresywne kota. W behawioryzmie stosuje się szereg opisowych definicji rodzajów kociej agresji, które są oczywiście zależne od kontekstu wystąpienia takiego zachowania.

Kot jest agresywny podczas zabawy

Poprzez agresję w zabawie koty uczą się kontroli nad swoją motoryką oraz intensywnością drapania i gryzienia. Agresja podczas zabawy może mieć zatem wymiar edukacyjny, chyba że podczas zabawy zaczynają pojawiać się negatywne emocje, wtedy nie jest to już zabawa.

Zwiększony poziom agresji w trakcie kociej zabawy może świadczyć o braku emocjonalnej i motorycznej samokontroli; nadaktywności kota, osobowości dyssocjalnej – kot, który nie potrafi odnaleźć się w strukturze społecznej na skutek wychowywaniu w środowisku ubogim społecznie.

Kot jest agresywny wobec innych kotów

Agresja kotów żyjących pod jednym dachem może przybierać formę kontrolowanej agresji konkurencyjnej o takie dobra, jak jedzenie, kontakty socjalne, zabawki, przejścia czy nawet kuwetę.

Agresja konkurencyjna przybiera zazwyczaj formę subtelnego:

– podgryzania w szyję

– doskakiwania z przednimi łapami

– blokowania przez siedzenie

– grożenia przez wpatrywanie

– spychania

Sytuacja może stać się groźna, kiedy w domu z wieloma kotami, któryś z nich na skutek agresji konkurencyjnej zaczyna się wycofywać z systemu społecznego.

Jednostronna i skrajna agresja konkurencyjna może również pojawić się u kotów z zaburzeniami lękowymi, które nie są w stanie dostosować się do życia z innymi kotami na małej powierzchni.

Kot zachowuje się agresywnie w samoobronie

Agresja w samoobronie jest jedną z najpospolitszych form kociej agresji. Poziom agresji w samoobronie jest stopniowalny od łagodnej i kontrolowanej, aż po niekontrolowaną obronę.

Poziom agresji kota zależy od odległości bodźca stanowiącego realne bądź wyobrażone przez kota zagrożenie.

Jeżeli bodziec znajduje się na dystans ucieczki, kot może po prostu uciec albo udawać ataki, które mają zdystansować niebezpieczny bodziec.

Jeżeli bodziec przekroczy dystans krytyczny, wtedy za późno na ucieczkę, a kot reaguje silną agresją. Odległość na bezpieczny dystans albo dystans krytyczny jest indywidualna dla każdego kota.

Agresja kota z irytacji

Agresja z irytacji występuje wobec osobników z którymi kot jest prawidłowo socjalizowany. Typowymi sytuacjami, kiedy może ona wystąpić są:

– głaskanie przez człowieka

– wylizywanie przez innego kota

– unieruchamianie

Kontrolowana agresja z irytacji przebiega w fazie grożenia, kiedy kot napina się, porusza końcówką ogona, krótko sapie, a źrenice się rozszerzają. Następnie dochodzi do ataku poprzez dotknięcie lub uderzenie przednimi łapami i/lub krótkie chwycenie zębami, czasami kontrolowane ugryzienie w rękę z przytrzymaniem. Po ataku kot wycofuje się i myje bądź zaczyna fazę grożenia.

Agresja z irytacji może szybko przerodzić się w niekontrolowaną agresję bez fazy grożenia. Nasilona agresja kota z irytacji może być oznaką problemów lękowych, osobowości dyssocjalnej czy zaburzeń depresyjnych.

Kot jest agresywny z bólu

Kot staje się agresywny na skutek realnego bądź spodziewanego bólu w wyniku choroby bądź incydentu. Agresja kota jest wtedy skierowana na osobę, inne zwierzę bądź obiekt nieożywiony.

Ten rodzaj agresji bardzo szybko podlega warunkowaniu klasycznemu i instrumentalnemu, np. jeżeli opiekun nadepnie kotu na ogon, wtedy kot może zacząć reagować agresją na widok ludzkich stóp bądź specyficznego sposobu poruszania się czy obecności innego przedmiotu, który towarzyszył kotu, podczas przeżywania bólu.

Kot może być agresywny ze strachu

Agresja ze strachu powstaje wtedy, gdy dystans krytyczny pomiędzy kotem a bodźcem zostanie przekroczony, a kot nie będzie miał możliwości ucieczki. Agresja ze strachu jest gwałtowna, niekontrolowana i może jej towarzyszyć obronna postawa oraz objawy neurowegetatywne.

Agresja dystansująca u kota

Ten rodzaj agresji służy utrzymaniu na bezpieczny dystans osobników tego samego lub innych gatunków. Kot przejawiający agresję dystansującą porusza się wtedy w bok z lekko obniżoną głową w kierunku intruza lub rozpoczyna udawane ataki. Agresja dystansująca kończy się wraz z oddaleniem zagrożenia poza granice dystansu bezpieczeństwa.

Agresja terytorialna u kota

Agresja terytorialna u kota pojawia się wtedy, gdy intruz przekroczy umowną granicę terytorium, na którym kot ma pierwszeństwo do korzystania z ograniczonych zasobów np. miejsce karmienia. Formy tej agresji mogą mieć charakter defensywnych bądź aktywnych i ustają, gdy intruz wycofa się.

Kot jest agresywny z frustracji

Kot może atakować w wyniku frustracji na skutek:

– braku pokarmu

– braku pochwały

– braku kontaktu społecznego

W czasie ataku kot wykorzystuje pazury lub zęby, aż osiągnie swój cel. Innym objawem agresji z frustracji może być znakowaniem moczem przez kota.

Agresja przeniesiona u kota

Agresja przeniesiona charakteryzuje się tym, że jej podmiotem nie jest żaden konkretny obiekt, ale pierwsza lepsza ofiara. Każda z wcześniej opisanych agresji może stać się agresją przeniesioną.

Agresja łowiecka u kota

Polowanie jest jedną z ważniejszych potrzeb kota. Koty polują zwykle na ofiary mniejsze od siebie. Gdy koty nie mogą zaspokoić swojej pierwotnej potrzeby polowania, a ta da o sobie znać celem ataku mogą być poruszające się części ciała człowieka, dzieci czy inne zwierzęta.

Agresji łowieckiej towarzyszą takie sygnały, jak: nadmierna czujność, rozszerzone źrenice, zespół falującej skóry tip.

Hiperagresja u kota

Pierwotna hiperagresja ma podłoże organiczne np. guzy, infekcje, wścieklizna. Hiperagresja nie ma usystematyzowanej sekwencji ani charakterystycznych bodźców, które ją wywołują.

 

Redakcja

Opracowano na podstawie:

S. Schroll, J. Dehasse, Zaburzenia zachowań kotów, Wyd. edra Urban&Partner, Wrocław 2020.

Przeczytaj porady behawiorystów

PARTNERZY

Reklama
Reklama

KANAŁ PUPILA

Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Jeśli chcesz możesz zostawić swój komentarz :)x