Hachiko, pies który czekał
pixabay.com/images/id-5430075/
Historia psa Hachiko jest znana na całym świecie, a mimo upływu już 87 lat od jego śmierci nadal porusza serca, przypominając czym jest bezgraniczna wierność.
Spis treści - kliknij w strzałkę
Hachiko historia prawdziwa
Wzruszająca historia Hachiko zaczęła się w 10 listopada 1923 roku w japońskim mieście Odate, gdzie psiak przyszedł na świat. Szczeniak został wybrany na towarzysza przez profesora Hidesaburo Ueno, który pracował na wydziale rolnictwa na Uniwersytecie Tokijskim.
Dlaczego Hachiko trafił w jego ręce? Profesorowi zaczęła doskwierać samotność, a dzięki pomocy jednego ze swoich studentów Hirokichi Saito wybrał właśnie rasę akita inu. Młody samiec dostał imię Hachiko, jednak profesor zdrobniale nazywał go Hachi. W bardzo krótkim czasie więź, jaka wytworzyła się między naukowcem, a Hachiko była tak wielka, że para ta rozdzielała się jedynie w chwili, gdy profesor Ueno jechał pociągiem do pracy. Pies Hachiko każdego dnia, bez względu na pogodę odprowadzał swego opiekuna na stację Shibuya. Hachiko wracał wieczorem, o wyznaczonej porze, by powitać profesora i wrócić z nim do domu. Radosne powitania niestety skończyły się nagle 21 maja 1925 roku, zaledwie rok od pierwszego spotkania. Opiekun Hachiko niespodziewanie umarł w pracy, w wyniku wylewu, lecz Hachiko nadal na niego czekał, nie wiedząc, co się stało…
Hachiko rasa
Japoński pies Hachiko to rasa akita inu. Hachiko jest zatem największym i najspokojniejszym psem z rodzimych ras Japonii. Nazwa Akita inu wywodzi się od japońskiej prefektury Akita położonej w północnej części kraju. Rasa akita inu była bardzo popularna w Japonii, ale w chwili przygarnięcia Hachiko przez profesora, psów tych było zaledwie 30. Zarówno I, jak i II wojna światowa zdziesiątkowała rasę, którą miłośnicy postanowili odbudować. Udało się to przy wsparciu Japońskiego Ministerstwa Wychowania, które przyznało rasie status dziedzictwa narodowego.
pixabay.com/images/id-2534992/
Hachiko sława
Wdowa po profesorze, Yaeko Unero nie była w stanie dalej opiekować się Hachiko, dlatego pies trafił do nowego domu, domu byłego ogrodnika Kuzaboro Kobayashiego. Jednak zmiana lokum nie powstrzymała psa Hachiko, by nadal, codziennie wybierać się wieczorem na stację kolejową w oczekiwaniu na profesora. W tym samym roku pies Hachiko został dostrzeżony przez studenta profesora Unero – Hirokichi Saito, który poszedł za psem trafiając, do domu ogrodnika. Tam nowy opiekun Hachiko opowiedział jego historię. Niestety zarówno podróżni, jak i pracownicy kolei przeganiali Hachiko z dworca myśląc, że to przybłęda. Upłynęło 7 długich lat, zanim Hirokichi Saito ponownie spotkał Hachiko. Pies niezmiennie wędrował na stację, co sprawiło, że Hirokichi postanowił opublikować jego niezwykłą historię w prasie. Artykuł ukazał się 4 października 1931 roku, wzbudzając sensację na skale kraju. Wierność Hachiko wobec swojego pana wywarła ogromne wrażenie na Japończykach i od tej pory wielu z nich wyruszało na stację Shibuya, by zobaczyć niezwykłe zwierzę na własne oczy.
Hachiko pomnik
Władze postanowiły uhonorować niezwykłe oddanie Hachiko i na jego cześć wzniesiono pomnik z brązu właśnie na słynnej stacji. Pomnik Hachiko został odsłonięty jeszcze za życia psa, a miało to miejsce w kwietniu 1934 roku. Pomnik psa Hachiko został zatytułowany „chuken Hachiko”, czyli „wierny Hachiko”. Pies Hachi zmarł 8 marca 1834 roku na stacji, przyczyną śmierci był nowotwór i robaczyca serca oraz płuc. Hachiko został częściowo pochowany na cmentarzu Aoyama w Tokio u boku profesora, resztę zwłok spreparowano i umieszczono w Narodowym Muzeum Przyrody i Sztuki w Tokio.
Pierwszy oryginalny pomnik Hachiko został przetopiony na cele wojenne, ale nowy pomnik psa ustawiono w tym samym miejscu co pierwotny w 1948 roku. Imieniem Hachiko nazwano także jedno z wyjść na stację, oczywiście to znajdujące się najbliżej pomnika. Pomnik Hachi znajdziemy też przed stacją Odate, miejscowości, w której pies się urodził oraz od 2004 roku także przed Muzeum Psów Akita również zlokalizowanym w Odate. To nie koniec, w 2015 roku postawiono także wspólny pomnik Hachiko i jego opiekuna na wejściu do kampusu Uniwersytetu Tokijskiego.
pixabay.com/images/id-1555088/
Film Hachiko
Niezwykłe losy psa Hachiko doczekały się ekranizacji w 1987 roku. Japoński film opowiadający o niezwykłej więzi naukowca i psa zatytułowano „Hachiko Monogatari”. Nie była to jedyna ekranizacja, w 2009 roku nakręcono amerykański remake o tytule „Hachiko: historia psa”. W Polsce znany pod tytułem „Mój przyjaciel Hachiko”. Warto wspomnieć, że do amerykańskiej produkcji muzykę napisał polski kompozytor – Jan A.P. Kaczmarek.
Hachiko książka
Życie Hachiko spisane zostało także w dwóch pozycjach książkowych dla dzieci z 2004 roku. Pierwsza z nich to „Hachiko: prawdziwa historia lojalnego psa” autorstwa Pameli S. Turner i „Hachiko czeka” opowieść Leslea Newmana.
Hachiko – ciekawostka
28 maja 1994 roku stacja CBS wyemitowała w Japonii nagranie szczekającego Hachiko. Nagranie to uległo zniszczeniu, ale jego fragmenty udało się odzyskać. Przed radioodbiornikami zasiadły miliony Japończyków, by posłuchać głosu tego niezwykłego psa, który przez 10 lat wyczekiwał powrotu ukochanego pana. Powiedzenie wierny jak pies dzięki tej historii nabiera zupełnie nowego znaczenia.
Redakcja
Przeczytaj inne ciekawostki
