Dalmatyńczyk – cena, charakter, opis rasy
pixabay.com/images/id-3210166/
Dalmatyńczyk to bardzo czuły pies, który mocno przywiązuje się do opiekuna. Ma jednak temperament i czasem może sprawiać problemy wychowawcze.
Spis treści - kliknij strzałkę
Podstawowe informacje o dalmatyńczykach
🌅 Kraj pochodzenia | Chorwacja |
🐶 Numer wzorca FCI | 153 |
➡ Waga | 24– 32 kg |
❤ Długość życia | 10 – 12 lat |
💢 Charakter | Dalmatyńczyk to doskonały pies dla rodziny, jest bardzo czuły, mocno przywiązuje się do swojego opiekuna i uwielbia spędzać z nim czas. |
Dalmatyńczyk – pochodzenie i historia
Dalmatyńczyk to rasa psów, która pochodzi prawdopodobnie ze wschodniego wybrzeża Adriatyku, z historycznej krainy Dalmacji, która rozciąga się od Chorwacji po Czarnogórę.
Niektórzy wskazują, że wizerunki psa w typie dalmatyńczyka widnieją na freskach egipskich grobowców, a sama rasa miała dotrzeć do Egiptu z terenów Indii. Niektórzy upatrują wizerunków wczesnych dalmatyńczyków na freskach z czasów kultury mykeńskiej.
Dalmatyńczyk i pierwsze udokumentowane wzmianki
Pierwszy udokumentowany wizerunek dalmatyńczyka pochodzi z malowidła ołtarzowego Maddona z Jezusem i aniołami, z kościoła Gospa w chorwackim mieści Veli Losinj, datowanego na 1600-1630 rok.
Pierwszy opis dalmatyńczyka pochodzi z kroniki biskupa Petara Bakica z 1719 roku, a kolejny z kroniki Andreasa Keczkemety z 1737 roku. W 1792 roku Thomas Bewick, w swojej książce A general history of quadrupeds posłużył się nazwą „the dalmatin dog”, w odniesieniu do psa w typie dalmatyńczyka.
Dalmatyńczyk – przeznaczenie rasy i wzrost popularność
W Dalmacji psy te służyły przede wszystkim jako psy gończe, a w XVII wieku jako psy obronne. W XVIII wieku dalmatyńczyk dotarł do Wielkiej Brytanii, a na czas epoki wiktoriańskiej przypada szczyt popularności tej rasy. Wtedy to dalmatyńczyki stały się psami towarzyszącymi przy powozie oraz podczas przejażdżek konnych.
W 1869 roku dalmatyńczyk został pokazany po raz pierwszy na wystawie w Birmingham. Nieoficjalny wzorzec dalmatyńczyków opracował w 1882 roku Brytyjczyk Vero Shaw. W 1890 roku, po powstaniu Klubu Dalmatyńczyka w Anglii wzorzec ten został uznany za oficjalny.
Uznanie rasy dalmatyńczyków przez FCI
FCI wpisało dalmatyńczyka do rejestru ras 1 stycznia 1955 roku.
Dalmatyńczyki w Polsce
Historia dalmatyńczyka w Polsce sięga czasów międzywojennych, kiedy kilka psów tej rasy posiadał prof. Teodor Marchlewski. Prawdziwy rozwój rozpoczął się wraz ze sprowadzeniem w 1968 roku psa i suki z Anglii do hodowli 101 dalmatyńczyków.
Jak wygląda dalmatyńczyk
Szczenięta dalmatyńczyka rodzą się białe. Po około dwóch tygodniach zaczynają pojawiać się na ich ciele cętki.
Dorosły dalmatyńczyk ma czaszkę mezocefaliczną – średniej długości, z głową w kształcie stożkowym. Stosunek długości tułowia do wysokości w kłębie powinien wynosić 10 do 9. Długość głowy powinna z kolei stanowić ok. 40% wysokości w kłębie. Kufa powinna być równa długości mózgoczaszki.
Głowa dalmatyńczyka powinna być proporcjonalna do tułowia i harmonijna, o niezbyt szerokiej mózgoczaszce. Nos psa powinien być duży, z dobrze rozwartymi nozdrzami i całkowicie zapigmentowany. Kufa dalmatyńczyka jest mocna, o mocnych kościach szczęk. Oczy psa są owalne, ustawione frontalnie; uszy osadzone wysoko, przylegające do boków głowy, swoją długością sięgają wewnętrznych kącików oczu.
Szyja psa powinna być mocna i długa; tułów prostokątny; grzbiet mocny i równy; klatka piersiowa głęboka i szeroka; ogon osadzony na przedłużeniu zadu, sięgający do stawu skokowego.
Dalmatyńczyk – charakterystyka rasy
Wysokość w kłębie dalmatyńczyka
Pies: 56-62 cm
Suka: 54-60 cm
Dalmatyńczyk – waga
Pies i suka: 24-32 kg
Szata dalmatyńczyka
Dalmatyńczyk ma krótką, twardą i lśniącą sierść.
Umaszczenie dalmatyńczyka jest czysto białe. U odmiany czarnej dalmatyńczyka występują czarne cętki, a u czekoladowej – czekoladowe cętki. Cętki powinny być równomiernie rozłożone na całym ciele, wyraźne i wyraźnie odgraniczone od tła. Ich wymiary powinny wynosić 2-3 cm średnicy. Na głowie cętki powinny być proporcjonalnie mniejsze.
Kategoria wielkości dalmatyńczyka
Dalmatyńczyk to pies z pogranicza ras średnich i dużych.
Ile żyje dalmatyńczyk?
Dalmatyńczyk żyje od 10 do 12 lat.
Dalmatyńczyk – usposobienie i charakter
Dalmatyńczyk to doskonały pies dla rodziny, jest bardzo czuły, mocno przywiązuje się do swojego opiekuna i uwielbia spędzać z nim czas. To pies, który czerpie wiele przyjemności z zabawy. Jest to jednak pies o dużym temperamencie, żywiołowości i sporych pokładach energii. Dalmatyńczyki to pamiętliwe psy, są inteligentne i pojętne. W dalmatyńczyku drzemie instynkt łowcy, to pies, który historycznie służył również, podczas polowań. Wobec obcych dalmatyńczyk może być nieufny. Silne poczucie więzi z opiekunem powoduje, że dalmatyńczyki nie wykazują zbytniej niezależności.
Dalmatyńczyk kiepsko znosi samotność, co może przyczynić się do problemów behawioralnych. Nauka posłuszeństwa nie jest łatwa w przypadku dalmatyńczyka, który jest dosyć upartą rasą. To pies dosyć szczekliwy ze skłonnościami do ucieczek, niszczenia i obżarstwa. Dalmatyńczyk to pies obronny i w taki sposób może pracować.
Dalmatyńczyk w małym mieszkaniu to nie najlepszy pomysł, pies ten potrzebuje dużej dawki ruchu, nadaje się do uprawiania psich sportów, np. dogtrekkingu.
Dalmatyńczyki mogą tolerować koty, jak i inne psy pod jednym dachem. Nadadzą się do domu z dziećmi. Dla osób starszych rasa ta nie jest polecana.
pixabay.com/images/id-5902406/
Dalmatyńczyk – zdrowie
Dalmatyńczyki to dosyć zdrowa rasa psów. Ze względu na brak podszerstka psy te kiepsko znoszą mrozy. Dodatkowo psy te dosyć często zapadają na choroby nerek i pęcherza moczowego. Jak w przypadku innych białych psów, tak i u dalmatyńczyków zdarzają się głuche szczenięta. Mogą również występować u tej rasy problemy ze stawami oraz kręgosłupem.
Typowe choroby dalmatyńczyków
- Atopia
- Nadwrażliwość pokarmowa
- Choroba Waardenburga-Kleina
- Dysplazja / zwichnięcie stawu żuchwowo-skroniowego
- Naczyniak skóry
- Skórcze mięśni
- Leukodystrofia dalmatyńczyków
- Uogólniony postępujący zanik siatkówki
- Zaćma
- Jaskra
Dalmatyńczyk – żywienie
Dalmatyńczyk to łakomczuch, dlatego należy z rozwagą dawkować karmę oraz przekąski. Karma powinna być dostosowana do wieku i aktywności psa. Dorosły dalmatyńczyk powinien otrzymywać dwa posiłki dziennie. Ze względu na możliwość skrętu żołądka należy wstrzymać się z podawaniem jedzenia dwie godziny przed i po wysiłku.
Problemy z nerkami to znak, że dalmatyńczyk powinien przyjmować odpowiednią ilość wody w ciągu dnia (50-60 ml/ kg masy ciała).
Jaka karma dla dalmatyńczyka będzie idealna? Zarówno sucha, jak i mokra karma komercyjna dla psa, a także dieta BARF.
Dalmatyńczyk - pielęgnacja
Dalmatyńczyk nie wymaga zbyt dużo wysiłku w kwestii pielęgnacji. Krótką szatę wystarczy przeczesać raz w tygodniu. W okresie linienia raz dziennie. Kąpiele dalmatyńczyka należy stosować tylko wtedy, gdy pies będzie już mocno zabrudzony. Zbyt częste kąpanie nie służy żadnemu psu, ponieważ niweluje naturalną warstwę lipidową.
Dalmatyńczyk - szkolenie
Dalmatyńczyk może wykazywać dominację, dlatego szkolenie warto rozpocząć już od psiego przedszkola. Proces socjalizacji powinien nastąpić, jak najszybciej. Trening starszego psa koniecznie powinien odbywać się przy wykorzystaniu pozytywnych metod szkoleniowych.
Utrwalanie pozytywnych zachowań najlepiej trenować, podczas spacerów i zabaw.
Zalety i wady rasy dalmatyńczyk
Zalety dalmatyńczyka
- Dalmatyńczyk bardzo mocno przywiązuje się do opiekuna
- Dalmatyńczyki mogą z powodzeniem uprawiać psie sporty
- Dalmatyńczyk jest łatwy w pielęgnacji
Wady dalmatyńczyka
- Dalmatyńczyki bywają uparte i dominujące, co może utrudniać szkolenie
- Są to psy wrażliwe na niskie temperatury
- Dalmatyńczyk bywa szczekliwy
Ciekawostki o dalmatyńczyku
- Jan III Sobieski zdobył 26 dalmatyńczyków jako jedno z trofeów Bitwy pod Wiedniem.
- Dalmatyńczyki służyły w XIX wieku jako psy strażackie.
- Dalmatyńczyk Sparky został uznany w 1951 roku przez narodowy Związek Ochrony Przeciwpożarowej USA za swoją maskotkę.
- Dalmatyńczyki stały się bardzo popularne dzięki ekranizacji „101 dalmatyńczyków”.
pixabay.com/images/id-4540724/
Dalmatyńczyk hodowla
Kupując szczeniaka dalmatyńczyka z hodowli warto sprawdzić, w jakich warunkach żyją szczenięta oraz jaka jest kondycja matki. Jeżeli hodowca nie chce pokazać innych zwierząt, to powinno to wzbudzić czujność. Dodatkowo każdy hodowca, który prowadzi legalną hodowlę ma obowiązek wydać razem z psem metrykę, która posłuży do wyrobienia rodowodu.
Ile kosztuje dalmatyńczyk
Cena dalmatyńczyka z hodowli waha się od 2000 do 4000 zł.
Imię dla dalmatyńczyka
Ciekawe imię dla psa dalmatyńczyka: Cezar, Kropek, Leon
Ciekawe imię dla suki dalmatyńczyka: Coco, Dora, Emi
Dla kogo dalmatyńczyk będzie idealny?
Dalmatyńczyk to idealny pies dla rodzin z dziećmi, a także osób aktywnych, z którymi mógł uprawiać psi sport.
Klasyfikacja FCI rasy dalmatyńczyk
Grupa VI: psy gończe, posokowce i rasy pokrewne
Sekcja 3: rasy pokrewne
Numer wzorca: 153
Pytania czytelników
Czy dalmatyńczyk ma sierść czy włos?
Jedno i drugie. Sierść psa składa się z włosa okrywowego oraz podszerstka. Dlatego każdy pies, który ma włos, ma jednocześnie sierść.
Czy dalmatyńczyk szczeka?
Tak, dalmatyńczyki to bardzo szczekliwe psy. Swój talent wokalny zawdzięczają przeznaczeniu – to psy myśliwskie.
Czy małe dalmatyńczyki rodzą się z kropkami?
Nie, szczenięta dalmatyńczyka rodzą się białe. Po około dwóch tygodniach zaczynają pojawiać się na ich ciele cętki.
Jak długo żyje dalmatyńczyk?
Dalmatyńczyki żyją zwykle od 10 do 12 lat.
Redakcja
Bibliografia:
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Wyd. SIMA WLW, Warszawa 2006.
zkwp.pl/wzorce/153.pdf
Chcesz poznać inne najpopularniejsze rasy psów?
