Pies grenlandzki – cena, hodowla, opis rasy
pixabay.com/images/id-1969010/
Pies grenlandzki to bardzo samodzielna i odporna rasa psów, która musiała sobie radzić z przetrwaniem w ciężkich warunkach Grenlandii u boku inuitów.
Spis treści - kliknij strzałkę
Pies grenlandzki – pochodzenie i historia
Pies grenlandzki to jedna z najstarszych ras psów pierwotnych. Ich przodkami były najprawdopodobniej psy, które już przeszło 12 tys. lat temu towarzyszyły człowiekowi na terenach dalekiej Syberii. Psy te nie tylko spokrewnione są z syberyjskimi husky, ale na pewno mają w swojej krwi domieszkę wilków.
Pies grenlandzki – trudna historia rasy
Psy, które osiadły na terenach Grenlandii z tamtejszymi Inuitami musiały przetrwać w surowym arktycznym klimacie. Psy te musiały umieć samodzielnie polować. Niekiedy były zjadane zarówno przez Inuitów, jak i silniejsze psy z swojego stada. Z tego względu przetrwały najbardziej zaradne i najsilniejsze psy grenlandzkie.
Psy grenlandzkie w Europie
Psy grenlandzkie przez tysiące lat żyły w odizolowaniu na Grenlandii. Dopiero ekspedycja na podbój bieguna południowego Roalda Amundsena z 1911 roku doprowadziła do spopularyzowania psów w tym typie w innych zakątkach świata. Psy te, ciągnąć sanie razem z samoyedami, znacząco przyczyniły się do sukcesu ekspedycji.
W 1913 roku psy grenlandzkie zostały sprowadzone przez Szwajcarów do pracy, podczas budowy linii kolejowej na lodowcu Jungfrau, gdzie aż do 2009 roku psy te były atrakcją, ciągnąć zaprzęgi z turystami.
Wielką popularność psy grenlandzkie zyskały jednak dopiero w 1936 roku, gdy Europejczycy dowiedzieli się o nich więcej za sprawą podróżnika i pisarza Paula Victora, który przywiózł te psy do Francji po ekspedycji polarnej.
Zakaz wywożenia psów grenlandzkich
W XX wieku Grenlandia stała się atrakcją turystyczną. Na wyspę zaczęły trafiać syberyjskie husky oraz malamuty, które zaczęto krzyżować z psami grenlandzkimi. By nie zagrażać istnieniu rodzimej rasy rząd Danii już na początku XX wieku zabronił wwożenia na wyspę innych ras i wywożenia psów grenlandzkich bez specjalnego zezwolenia.
W 1967 roku opracowano pierwszy wzorzec psa grenlandzkiego.
Pies grenlandzki w Polsce
Pierwsza suczka psa grenlandzkiego została sprowadzona do Polski już w 1966 roku. Trafiła ona do hodowli Polarna Legenda, w której na świat przyszedł pierwszy polski miot psów tej rasy. Obecnie rasa ta jest w Polsce praktycznie nieznana.
Jak wygląda pies grenlandzki?
Jak podaje wzorzec rasy pies grenlandzki jest silnym szpicem polarnym, o budowie zapewniającej wytrzymałość, która umożliwia psom wykonywanie ciężkiej pracy. Głowa psa jest szeroka i lekko wysklepiona; kufa klinowata, szeroka u nasady i zwężająca się ku nosowi, ale nie spiczasta. Nos psa jest duży i ciemny; oczy lekko skośne, jednak nie osadzone głęboko; uszy małe i trójkątne, noszone prosto. Szyja psa jest silna i krótka; tułów zwarty; grzbiet prosty; klatka piersiowa głęboka i szeroka; ogon osadzony wysoko, gruby i krzaczasty.
Pies grenlandzki – charakterystyka rasy
Wysokość w kłębie psa grenlandzkiego
Pies: powyżej 60 cm
Suka: powyżej 55 cm
Pies grenlandzki – waga
Pies i suka: 28-32 kg
Szata psa grenlandzkiego
Pies grenlandzki ma podwójny włos. Okrywa zewnętrzna jest prosta i gruba, bez loków czy fal. Podszerstek jest gęsty i delikatny.
Psy tej rasy mogą mieć dowolne umaszczenie z wyjątkiem albinotycznego.
Ile lat żyje pies grenlandzki?
Średnia długość życia psa grenlandzkiego wynosi od 12 do 14 lat.
Kategoria wielkości psów grenlandzkich
Psy grenlandzkie należą do psów dużych ras.
Markus Trienke, CC BY-SA 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0>, via Wikimedia Commons
Pies grenlandzki – charakter i usposobienia
Według wzorca rasy pies grenlandzki jest energiczny, odważny i silny psychicznie. W stosunku do ludzi to bardzo przyjacielska rasa psów; jednak ciągnąć zaprzęg nie przywiązuje się do konkretnej osoby.
Psy grenlandzkie to jednak rasa wychodowana do ciężkiej pracy oraz polowań na foki i niedźwiedzie. Charakteryzują się silnym instynktem łowieckim, co powoduje, że mogą mieć skłonności do ucieczek.
Jak na szpice przystało są to psy niezależne, o silnym charakterze, przez co nie nadają się dla każdego.
Psy tej rasy powinny pracować, najlepiej w psich zaprzęgach. Doskonale nadadzą się do dogtrekkingu czy joggingu.
Psy grenlandzkie są dosyć szczekliwe, wymagają dużej dawki ruchu każdego dnia, a w przypadku jej braku mogą zacząć niszczyć swoje otoczenie.
Ze względu na silny instynkt łowiecki psy te nie nadają się do domu z kotami czy innymi rasami psów. Wyjątkiem są psy grenlandzkie, które wychowywane były z innymi zwierzętami w domu od szczenięcia i zostały z nimi prawidłowo zsocjalizowane.
Psy tej rasy nie nadają się do osób początkujących, czy do towarzystwa dla osób starszych.
Pies grenlandzki – zdrowie
Psy grenlandzkie to wyjątkowe wytrzymałe zwierzęta, które mogą żyć w miejscach, gdzie temperatura spada poniżej 40 st. C. Z drugiej strony psy te bardzo źle znoszą wysokie temperatury.
Psy tej rasy nie cierpią na żadne poważne choroby genetyczne.
Pies grenlandzki – żywienie
Pracujące psy grenlandzkie wymagają diety o zwiększonej zawartości kalorii. Psy te najlepiej karmić dietą BARF bądź karmą przygotowywaną samodzielnie w oparciu o przepis psiego dietetyka.
Psy te mogą być oczywiście karmione gotowymi suchymi i mokrymi karmami komercyjnymi.
Najważniejsze, by karma dostosowana była do wieku, aktywności i ewentualnych problemów zdrowotnych psa.
Pies grenlandzki – pielęgnacja
Psy grenlandzkie powinny być wyczesywane raz w tygodniu. W okresie linienia, które ma miejsce dwa razy do roku psy te intensywnie gubią sierść.
Poza tym raz w tygodniu należy wykonać przegląd oczu, uszu i łap. Żeby najlepiej szczotkować każdego dnia.
Kąpiele nie są wymagane.
Pies grenlandzki – szkolenie
Opiekun psa grenlandzkiego powinien być doświadczony w szkoleniu psów w typie pierwotnym. Pies ten potrzebuje ustalenia wyraźnej hierarchii. Podstawą tego jest socjalizacji już w hodowli, a następnie wytrwałe szkolenie z zasad posłuszeństwa przez kompetentnego opiekuna. Zmiana złych nawyków u psów tej rasy jest niezwykle trudna do oduczenia.
Szkolenie psów wymaga spokoju, cierpliwości i znajomości pozytywnych metod treningowych. Agresja w kontakcie z tymi psami jest surowo zakazana.
Zalety i wady psów grenlandzkich
Zalety psa grenlandzkiego
- To bardzo zdrowa rasa psów
- Psy tej rasy nie wymagają czasochłonnej pielęgnacji
- Pies grenlandzki jest bardzo przyjazny wobec ludzi
Wady psa grenlandzkiego
- Psy grenlandzkie są mocno niezależne i bywają uparte
- Psy tej rasy mają silny instynkt łowiecki przez co nie nadają się do domu z innymi zwierzętami
- Rasa ta mocno linieje
Ciekawostki o psach grenlandzkich
- Psy grenlandzkie pracujące przy zaprzęgach potrafią wyczuć niebezpiecznie cienki lód, odmawiając wejścia na niego.
- Psy żyjące na Grenlandii zachowały bardzo wysoki poziom czystości rasowej po dziś dzień.
pixabay.com/images/id-1969016/
Pies grenlandzki hodowla
Kupując psa grenlandzkiego z hodowli warto sprawdzić, w jakich warunkach żyją szczenięta oraz jaka jest kondycja matki. Jeżeli hodowca nie chce pokazać innych zwierząt, to powinno to wzbudzić czujność. Dodatkowo każdy hodowca, który prowadzi legalną hodowlę ma obowiązek wydać razem z psem metrykę, która posłuży do wyrobienia rodowodu psa.
Pies grenlandzki cena
Cena psa grenlandzkiego z hodowli waha się od 3000 do 7000 zł. W Polsce trudno jednak kupić psa tej rasy.
Imię dla psa grenlandzkiego
Ciekawe imię dla psa grenlandzkiego: Juno, Atu, Migo, Sulu
Ciekawe imię dla suczki psa grenlandzkiego: Nuka, Kira, Akna
Dla kogo pies grenlandzki będzie idealny?
Pies grenlandzki powinien trafić pod opiekę człowieka doświadczonego w układaniu psów pierwotnych. Pies tej rasy będzie czuł się najlepiej wykonując pracę, np. ciągnąć zaprzęgi.
Klasyfikacja FCI rasy pies grenlandzki
Grupa V: szpice i psy ras pierwotnych
Sekcja 1: nordyckie psy zaprzęgowe
Numer wzorca: 274
Redakcja
Bibliografia:
www.zkwp.pl/wzorce/274.pdf