Kot nubijski – zdrowie, charakter, cena
Autorstwo: Sonelle z angielskiej Wikipedii
Kot nubijski to rasa, od której pochodzę wszystkie rasy kotów domowych. Gatunek tego dzikiego kota podlega ochronie, a porażki hodowlane w niewoli doprowadziły do sklonowania kotów nubijskich.
Spis treści
Pochodzenie kota nubijskiego
Kot nubijski to przodek kota domowego. To właśnie od niego pochodzą wszystkie rasy kotów domowych. Niestety nie ma ścisłości co do momentu udomowienia kota nubijskiego. W przypadku kotów często spotkać można opinię, iż one same się udomowiły, korzystając z zasobnych spichlerzach starożytnych. Daty są bardzo rozbieżne od około 7500 r. p.n.e do nawet 3700 r. p.n.e. Egipcjanie żyli w symbiozie z kotami, które chroniły przed szkodnikami zbiory zbóż, a w zamian mogły żyć bezpiecznie blisko człowieka. Z czasem człowiek zaczął utożsamiać koty z bóstwami (bogini Ba en Aset – m. in. bogini kotów i miłości). Obecnie koty nubijskie zamieszkują tereny Bliskiego Wschodu oraz rozległe tereny Afryki z wyłączeniem bezwodnych pustyni oraz tropikalnych lasów deszczowych.
Wygląd kota nubijskiego
Długość ciała kota nubijskiego
Kot/Kotka: 45-75 cm + 25-38 cm ogona
Wysokość w kłębie kota nubijskiego
Kot/Kotka: 36 cm
Waga kota nubijskiego
Kot/Kotka: 3- 6,5 kg
Szata kota nubijskiego
Sierść jest krótka lub średniej długości.
Maść: od żółtoszarego po ciemnoszare z mało wyraźnym wzorem. Ciemniejsze osobniki żyją w lasach, jaśniejsze występują na półpustyniach. Charakterystyczna cechą kota nubijskiego są czerwono lub rdzawo-brązowo zabarwione zewnętrzne części małżowin. Długi i cienki koci ogon zdobią wyraźne obrączki zakończone, sam ogon wieńczy czarna końcówka.
Ile lat żyje kot nubijski?
Długość życia kota nubijskiego waha się od 12 do 18 lat.
Ochrona kota nubijskiego
Istnienie kota nubijskiego w naturalnym środowisku jest zagrożone, ich liczebność wciąż spada. Duża konkurencja o terytorium i pożywienie z kotami domowymi powoduje, że kotów nubijskich czystych genetycznie jest coraz mniej. Głównym celem programu ochrony gatunku kota nubijskiego przed wyginięciem jest ograniczenie populacji kota domowego na terenach chronionych.
Żywienie kota nubijskiego
Kot nubijski jest drapieżnym ssakiem i w naturalnym środowisku odżywia się gryzoniami, pajęczakami, owadami, gadami, płazami oraz poluje na małe ptaki. Kot nubijski jest samotnikiem o silnym instynkcie terytorialnym. Poluje głównie w nocy, a jego taktyką polowania jest urządzanie zasadzek. Przed gorącym klimatem chroni się w jaskiniach i niszach skalnych lub w zacienionych zaroślach.
Rozmnażanie kota nubijskiego
Do wzrostu populacji czystych genetycznie kotów nubijskich miała przyczynić się hodowla w niewoli, jednak w środowisku kontrolowanym bardzo trudno jest pozyskać mioty większe niż 1-3 osobników. Hodowla kota nubijskiego nie dała oczekiwanych efektów. Bardzo uszczuplona populacja wymagała interwencji genetyków, w 2003 roku podjęto decyzję o sklonowaniu kota nubijskiego. Pierwszym sklonowanym kotem nubijskim był samiec – Ditteaux. Sukces zachęcił do dalszej pracy nad pracami, by te dzikie koty nie wyginęły. W 2005 roku udało się pozyskać pierwsze mioty ze sparowania dwóch sklonowanych kotów nubijskich. Para sklonowanych kotów nubijskich doczekała się aż ośmiu potomków. Młode koty osiągają dojrzałość płciową po 1 roku życia.
Klasyfikacja kota nubijskiego
Gatunek: żbik europejski
Podgatunek: kot nubijski (Felis silvestris lybica)
Redakcja