Aleksandretta obrożna – cena, hodowla, opis gatunku
pixabay.com/images/id-4055893/
Aleksandretta obrożna to papuga, która zagraża wielu gatunkom ptaków w Polsce. To jednocześnie gatunek, który cieszy się dużą popularnością wśród hodowców.
Spis treści - kliknij strzałkę
Aleksandretta – systematyka
Aleksandretta obrożna, Psittacula krameri, to gatunek średniej wielkości papugi, z rodziny papug wschodnich, z rodzaju Psittacula.
Gatunek został opisany w 1769 roku przez Scopollę. Obecnie wyróżnia się 4 podgatunki:
- k. krameri
- k. parvirostris
- k. borealis
- k. manillensis
Obok opisywanego gatunku aleksandretty występuje jeszcze kilkanaście innych, spośród których najbardziej popularnymi są:
Aleksandretta większa
Dużej wielkości papuga o długości ciała do 62 cm, która występuje naturalnie na subkontynencie indyjskim, Półwyspie Indochińskim.
Aleksandretta chińska
Dużej wielkości papuga o długości ciała do 52 cm, która występuje naturalnie w Chinach, Tybecie oraz Indiach.
Aleksandretta śliwogłowa
Średniej wielkości papuga o długości ciała do 33 cm, która występuje naturalnie na Sri Lance, w Indiach, Pakistanie, Nepalu i Bengalu Zachodnim.
Aleksandretta różana
Średniej wielkości papuga o długości ciała do 38 cm, która występuje naturalnie w Indiach, Indochinach po Borneo i Jawę.
Aleksandretta obrożna – występowanie
Aleksandretta obrożna występuje naturalnie w wąskim pasie w strefie Sahelu w Afryce, od Senegalu po Sudan i Etiopię, a także w Azji Południowej, od Afganistanu po Chiny i Bangladesz, a także na Półwyspie Indyjskim i Sri Lance.
Gatunek został introdukowany w Europie, Ameryce Północnej oraz na Bliskim i Dalekim Wschodzie. Pierwsze informacje o ptakach zbiegłych z niewoli w Europie pochodzą z lat 60. XX wieku z Anglii. W samej tylko Wielkiej Brytanii populacji aleksandretty wzrosła 44-krotnie i liczy obecnie ponad 31000 osobników1.
Aleksandretta obrożna występuje również w Niemczech, Belgii, Holandii, Włoszech, we Francji, Portugalii, Turcji oraz Polsce.
Osobniki występujące w Europie należą do podgatunku P. k. borealis oraz P. k. manillensis, co świadczy o wschodnim pochodzeniu tych papug.
Aleksandretta obrożna, w naturalnym środowisku, nie ma specjalnych wymagań. Zasiedla różne typy lasów, tereny z kolczastymi krzewami oraz trawiastą sawannę i tereny rolnicze oraz parki i ogrody.
Papuga aleksandretta to gatunek prowadzący osiadły tryb życia, może jednak przemieszczać się na duże odległości – nawet do 15 km dziennie.
Aleksandretta obrożna w Polsce
Aleksandretta obrożna obserwowana jest w Polsce od połowy lat 90. XX wieku. Pierwszy potwierdzony lęg w Polsce miał miejsce w 2018 roku w Nysie, w woj. Opolskim i był poprzedzony obserwacjami pojedynczych osobników już od 2015 roku.
Aleksandretta obrożna jest uznawana za jeden ze 100 najbardziej szkodliwych gatunków ptaków w Europie, a największym zagrożeniem jest jej agresywny stosunek wobec innych ptaków, na żerowiskach oraz zagrożenie przenoszeniem chorób bakteryjnych, wirusowych i makropasożytniczych.
pixabay.com/images/id-2053036/
Jak wygląda aleksandretta obrożna?
Aleksandretta obrożna to papuga średniej wielkości, które długość dochodzi do 42 cm. Ptak upierzony jest prawie całkowicie na zielono, z żółtym, oliwkowym lub szarym odcieniem.
U samców występuje czarna obroża, przebiegająca od połowy brody, pod policzkiem i bokach szyi aż do karku. Pod czarną obrożą widoczna jest cienka różowa linia, a nad czarną obrożą występuje jasnoniebieska linia – ubarwienie to nie występuje u samic.
Lotki są szarozielone z wierzchu, dwie środkowe sterówki są niebieskozielona. Dziób ma kolor ciemnoczerwony z czarnym zakończeniem.
Ile żyje aleksandretta obrożna
Aleksandretta obrożna żyje średnio od 15 do 25 lat, chociaż niektóre ptaki w niewoli żyły nawet 34 lata.
Aleksandretta obrożna – żywienie
Aleksandretta obrożna żywi się w naturze owocami, nasionami, liśćmi, kwiatami i pąkami roślin, dostępnymi w miejscu jej bytowania.
Podstawę żywienia w hodowli stanowią nasiona: prosa, kanaru, słonecznika, owsa, pszenicy. Dietą uzupełniająca są owoce: jabłka, pomarańcza, banany, granaty, gruszki oraz warzywa: seler, marchew, groszek, kukurydza.
Aleksandretta obrożna hodowla
W latach 1981-2007 w hodowli klatkowej w Europie żyło ponad 231 tys. aleksandrett obrożnych2. Od 2007 roku Komisja Europejski wprowadziła zakaz sprowadzania tych ptaków na terenie UE. Pomimo tego są one cały czas hodowane w prywatnych hodowlach.
Papuga aleksandretta osiąga dojrzałość płciową w wieku 2-3 lat. Papuga ta wykorzystuje dziuple lęgowe np. dzięciołów, a także naturalne lub wykonane przez człowieka, jako miejsce gniazdowania. Okres rozrodczy aleksandretty trwa od lutego do maja. Samica składa od 3 do 4 jaj, których inkubacja trwa od 21 do 24 dni. Rodzice wychowują pisklęta ok. 42-49 dni.
Aleksandretta to papuga monogamiczna.
Do tej pory wyhodowano prawie 20 odmian barwnych tej papugi, m.in.:
- Aleksandretta obrożna lutino
- Aleksandretta obrożna niebieska,
- Aleksandretta obrożna albinos
- Aleksandretta obrożna cleartail,
- Aleksandretta obrożna fioletowa
- Aleksandretta obrożna ciemnozielona
- Aleksandretta obrożna kobaltowa
- Aleksandretta obrożna szek
Aleksandretta obrożna cena
Cena aleksandretty obrożnej z hodowli wynosi ok. 200 zł.
Klatka dla aleksandretty
Aleksandretta będzie czuła się najlepiej w wolierze od długości 4-5 metrów. Papuga aleksandretta może również żyć w klatce o minimalnych wymiarach 140x100x140 cm. Zarówno w klatce, jak i w wolierze należy umiejscowić huśtawkę, liny, drabinki, basen i kawałki drewna.
Aleksandretta obrożna – czy mówi?
Tak, aleksandretta obrożna mówi – posiada zdolność do uczenia się i naśladowania mowy człowieka.
Redakcja
Bibliografia:
- Ł. Szeląg, Sz. Beuch, R. Gwóźdź, Aleksandretta obrożna Psittacula krameri nowym gatunkiem
lęgowym w Polsce, „Ptaki Śląska” (2018) 25: 155-160. - Tamże.
Martyka, P. Tryjanowski, K. Mazurska, naliza stopnia inwazyjności gatunków obcych w Polsce wraz ze wskazaniem gatunków istotnie zagrażających rodzimej florze i faunie oraz propozycją działań strategicznych w zakresie możliwości ich zwalczania oraz Analiza dróg niezamierzonego wprowadzania lub rozprzestrzeniania się inwazyjnych gatunków obcych wraz z opracowaniem planów działań dla dróg priorytetowych, Uniwersytet Śląski, 2018.
Chcesz poznać inne gatunki papug?
