Etykiety karm dla psów i kotów – co powinny zawierać
Instytucje Unii Europejskiej regulują sposób oznakowania na opakowaniach karm dla zwierząt w Europie. Co producenci muszą nam napisać na opakowaniu karmy?
Spis treści
Etykieta karmy podzielona jest na dwie części: główną i statutową.
Część główna etykiety karm dla psów i kotów
W ramach części głównej etykiety producenci prezentują:
- identyfikację produktu
- deklarację marketingową
- opisy deklarowanych składników
Identyfikacja produktu, to przede wszystkim grafiki lub zdjęcia, które służą prawidłowemu rozpoznaniu przez klienta produktu.
Deklaracja marketingowa służy promocji produktu.
Opisy deklarowanych składników mogą być wyrażone za pomocą jednego z pięciu sformułowań:
- Deklaracja „o smaku…” oznacza, że w karmie znajduje się powyżej 0%, a poniżej 4% deklarowanego składnika (np. o smaku kurczaka)
- Deklaracja „z…” oznacza, że w karmie znajduje się co najmniej 4% deklarowanego składnika (np. karma z kurczakiem)
- Deklaracja „bogaty w…” oznacza, że w karmie znajduje się co najmniej 14% deklarowanego składnika (np. karma bogata w kurczaka)
- Deklaracja „danie…” oznacza, że w karmie znajduje się co najmniej 26% deklarowanego składnika (np. danie z kurczaka)
- Deklaracja „wyłącznie…” oznacza, że w karmie znajduje się 100% deklarowanego składnika, co uniemożliwia przygotowanie zbilansowanego pożywienia.
Część statutowa etykiety karm dla psów i kotów
W ramach tej części producenci podają: informacje ogólne, skład surowcowy, analizę chemiczną, zawartość dodatków, datę przydatności do spożycia, instrukcję żywienia, masę netto oraz informacje dodatkowe.
W informacjach ogólnych powinna pojawić się informacja czy karma jest pełnoporcjowa/kompletna (zaspokaja wszystkie potrzeby żywieniowe) czy uzupełniająca (musi być podawana z innym produktem). Wraz z określeniem kompletności musi być również podany gatunek zwierzęcia, dla którego przeznaczona jest karma np. Pełnoporcjowa karma dla kotów.
Skład surowcowy przedstawia informacje o wykorzystanych do wytworzenia karmy surowcach. Informacja o surowcach przedstawiona jest w porządku malejącym. Pierwszy składnik to ten, którego użyto w recepturze najwięcej.
Producenci mają tutaj pewną swobodę, mogą np. podawać dokładne nazwy surowców np. wątroba, korpusy drobiowe itd.) – to tzw. receptury zamknięte bądź mogą podawać nazwy kategorii, do jakich zaliczają się surowce bez podawania konkretnych surowców np. mięso i surowce pochodzenia zwierzęcego. Ta druga opcja pozwala producentom dobierać surowce w taki sposób, by nie podwyższać ceny ostatecznego produktu (wybierając tańszy zamiennik surowca) – tego typu receptury to tzw. receptury otwarte.
W przypadku karm mokrych proces gotowania i sterylizacji nie ma istotnego wpływu na udział poszczególnych składników w finalnym produkcie. Inaczej jest w przypadku karm suchych, które tworzone są w procesie ekstruzji i suszenia. Przykładowo w deklaracji składnikowej duży dodatek mięsa znajdzie się na pierwszym miejscu, mimo że w procesie ekstruzji udział mięsa w suchej masie gotowego produktu będzie mniejszy niż surowców roślinnych. Z tego względu skład surowcowy karm suchych należy porównywać z analizą chemiczną, również obecną na opakowaniu.
Analiza chemiczna przedstawia informacja o procentowej zawartości białka, tłuszczu, włókna surowego, popiołów (związków mineralnych) oraz wilgotności (jeżeli jest wyższa niż 14%) w gotowym produkcie. Deklaracja takich składników, jak wapń, sód, fosfor, potas i magnez, pozostaje dla producenta opcjonalna.
W ramach dodatków producent powinien poinformować o: witaminach, miedzi, konserwantach, przeciwutleniaczach, kolorantach.
Data przydatności musi być podana w układzie: dzień, miesiąc, rok.
Instrukcja żywienia wymaga podania masy ciała zwierzęcia i przyporządkowanej mu – odpowiedniej masy pokarmu.
Deklaracja masy netto musi być zgodna z przepisami dotyczącymi zasad pakowania.
Inne deklaracje to numer serii oraz nazwa i adres podmiotu odpowiedzialnego za produkt.
Bibliografia:
M. Ceregrzyn, B. Barszcewska, Wymagania prawne dotyczące deklaracji na opakowaniach karm gotowych, w: Ceregrzyn M., Lechowski R., Barszczewska B., (red.), Podstawy żywienia psów i kotów, Edra Urban&Partner, Wrocław 2019.
dr Mateusz Karatysz
Opiekun buldożki Daisy, borykającej się od wielu lat z problemami zdrowotnymi. Dziennikarz, popularyzator świadomych adopcji zwierząt oraz produktów, które pomagają opiekunom w samodzielnym rozwiązywaniu problemów pojawiających się, podczas opieki nad zwierzętami. Twórca serwisu www.zoonews.pl